Weer wakker worden op een fijn bed bij fijne mensen. Toch zijn we wel weer vroeg en om zeven staan we op.
We krijgen een Italiaans ontbijt Koffie thee en koekjes. Later komt er ook een plak brood.
Joshua komt uut bed en is gelijk weer bezorgt om Maurice.
Hij wil hem nog wel een extra infuus geven met middelen.
Ook geeft hij aan dat we in de hoofdstad Tirana een bloedonderzoek kunnen doen zodat we weten wat het is.
Hij belt ook nog met zijn hoofd dierenarts en die geeft an dat het ook netto goed door de reis van alles kan zijn.. wat minder slim is

De familie gaat zo naar de kerk en trekken de mooiste pakken an van klein naar groot.
Joshua wil ons van te voren nog wel een stuk wegbrengen uit de stad zodat we niet weer alles opnieuw hoeven te lopen.
We gaan in de stad nog snel naar een winkel voor kleine pakjes hondenvoer met mooi zacht vlees en welk goed verteerbaar is en een brood voor ons.
Hij zet ons af op een parallel meer landelijk gelegen weg net buiten de stad.

De weg is wat minder druk en dichter bij de bergen die an de linkerzijde van ons liggen .
Wel bent er onderweg weer voldoende barretjes en kleine winkelties.
Een drukke kerel op terras roept ons toe en we moeten er even bij komen. We krijgen weer wat te drinken. Ook zijn er weer enkele die goed bekend zijn met Amsterdam. Wat maakt die stad van ons toch wat los in de wereld.

We pakken een parallelweg en een oude man komt ons tegemoet met een vol met geoogst gewas gepakte ezel.
Het zijn mooie taferelen hier.
Minder is weer een dode hond an de weg. We zien met regelmaat een doodgereden dier .. hond .. slang of kat

Een pastoor in de auto houd me aan en vraagt wat we doen.
Wanneer hij hoort van onze pelgrimage is hij onder de indruk en wil ons wel helpen.
Ik zeg dat het oké is en dat we richting het klooster op de berg bij stad Lac gaan
Hij wil wel ff bellen met de pastoor en ik krijg nog een kleine rozenkrans van Maria uit Medjegorje.

Hier heb je ook af en toe nog bunkers uit de tweede wereld oorlog.
Op een berg een soort van spoelmachine voor stenen of misschien wel goldzoekers.
We gaan over een hele lange brug waar nu een smal riviertje onder stroomt.
Het zal ook wel eens anders gaan as je de uitstroom gebieden zo ziet.

Dan pauzeren we ff met Maurice want hij lijkt wat moe te worden.
Gipsy geeft hem een medicijn via spuit wat ze gekregen en geleerd heeft van Joshua.

Voor de stad krijgen we een oud groot fabrieksterrein met grote schoorstenen.
In de verte zien we het klooster al op de berg.
Langs de stad gaan we omhoog en er zijn allemaal kraampjes met kaarsjes .. het blijkt allemaal al te zijn voor het klooster en de Antonius berg.
We moeten de trappen op en steeds meer souvenier en kaarsen kraampjes.

Het is een hele klimpartij en valt voor ons alle drie niet met.
Het minste is het voor onze zieke hond. Hopen nu maar dat we terecht kunnen in het klooster.
Tis de kerk van Sint Antonius en gezien we beide oorspronkelijk van de Antonius parochie komen uut Zwartemerr hebben we er alle vertrouwen in dat het goed komt.

Ook zijn we in Italia geweest in het klooster waar hij een tijd verbleef gezamelijk met zijn mede broeder en tijdgenoot Sint Franciscus.

We komen door een grote poort waar we van beide zijden mooie foto’s van kunnen maken.
Je ziet van hieruit ook weer de zee.

Nog een stuk weg en laatste klim via trappen en dan komen we uit bij het klooster en een kerkje en een groot plein.
Gips ziet een monnik verderop staan en hij blijkt ook de pastoor te zijn. Het is een fijn en heel rustgevend persoon.

Wanneer we ons verhaal doen en de documenten laten zien is hij blij verrast.
Hij komt even later met een stempel en hij geeft aan dat we hier kunnen overnachten. Een man in pak moet ons begeleiden.
Ook vraagt hij of we nog wat moeten eten en gezien dat we nog niet warm hebben gegeten is dat niet verkeerd.

We worden gebracht naar een gebouw onder het plein tegen de berghelling.
Er zijn kleine kamers met bedden en we krijgen de sleutel.

Even later komt een man met een tas vol eten en drinken. We worden echt goed verzorgt.
Maurice kruipt gelijk onder het bed lekker weg op de koude bodem. Hopen maar dat hij wat opknapt.

Ik ga nog even boven het plein op waar nog best veel mensen zijn die op verschillende plekken kaarsen branden.

Bij de souvenir winkel kan ik nog wat koffie en heet water kopen voor gips haar thee.
Dan kruipen ook wij in de 1 persoons bedden Van die oalewetse met grote springveren.
Maurice lig eronder en is al poos mooi ant dromen.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg