Na best wel vaak eem wakker vanwege de kou ga ik er uut om kwart voor zeven.
Een man laat naast mij zijn bootje in t water en gaat een dagje vissen.
De tent is goed nat geworden van condens en ik probeer hem wat af te drogen met een doekje maar dat valt niet met.
Een uurtje later is alles weer ingepakt en kan mijn huishouden weer op de rug.
Eerst maar s op zoek naar een bak koffie en een broodtje wat verderop in t dorp lukt. Lekker mijn handen verwarmen an zo n beker van koffie to go.

Het pad gaat mooi langs de kust met dorpjes die wat leeg zijn zonder de toeristen.
Een paar dorpjes verder weer een bakje koffie en ik ga verder.
Dan loop ik een grotere badplaats binnen waar een visboer verse vis bakt. Das niet verkeerd en ik zoek me een mooi exemplaar uit van een halve kilo die ik opeet op een stoel bij de buren in de zon.
Tis allemaal oké want der zijn toch geen toeristen meer.
Ze vragen zich wel af wat ik doe en vinden het bijzonder en vragen me te bidden voor hun..
Ik moet zo voor heel wat mensen bidden in Jeruzalem. Het word een grote kaars.

De weg vervolgt langs de baai en ik zie op de slimme telefoon dat ik wat kerkjes nader. Bij de eerste woont een oude man in de pastorie die aangeeft dat de pastoor hier niet is.
Een stuk verderop zit een groot klooster wat hoger op vd weg af.
Ik tref een visser die Duitser is en hier woont.
Hij geeft aan dat het klooster de poort niet altijd los heeft

Ik ga achterlangs omhoog en kom via via op het grote kloosterterrein en na een tijd te hebben rondgelopen vind ik een aantal oude zusters die bezig zijn met fruit an t inladen in een auto.
Ze kijken op dat ik hier rondloop en geven in gebrekkig Engels an dat er geen plek is.. ik krijg wel een banaan.. as ik mijn weg terug probeer te vinden tref ik nog een paar jonge zusters an die aangeven dat het een klooster is alleen voor nonnen en geen pelgrim cq man hier kan vertoeven voor de nacht. Tis hier net anders dan op Athos waar de nonnegies ook mooi op uut kieken. Ik vraag nog even voor een plekje met de tent maar dat gaat ook niet. Ze geven me een tientje om wat kaarsen voor hun te branden in Jeruzalem en wat lekkers voor onderweg.

Dan maar weer richting de kust waar ik bij een restaurant vraag of ze wat weten .. en of ze open zijn.
Ze zijn niet open en ivm de honden kan ik ook niet op hun terrein met de tent.
De zoon spreekt goed Engels en geeft an dat ik rustig bij een strandhokje kan gaan staan. Gien mens die daar nu moeilijk over doet. Hun restaurant is dicht maar drinken kan nog wel dus dan kom ik later nog ff zeg ik nadat ik een plekje heb gevonden.
Er zit een bossage voor het strand en bij een paar palmbomen is wel wat vlak grasachtig terrein.
Met mijn hoofdlamp zoek ik een geschikt plekje naast een palmboom.
As de tent staat en het bedtje weer gedekt is zoek ik het restaurant weer op.
Het begint wat onstuimig te worden en dan is ergens binnen zitten niet verkeerd. Savonds werk ik ook vaak mijn dagboek en ast even kan ook de blog bij.

Bij het restaurant aangekomen meld de man dicht te zijn… ik geef an dat zijn zoon aangaf nog wat te kunnen drinken maar daar denkt hij anders over.

Dan zoek ik nog een wat beschut plekje wat ik vind in een bushokje… om wat te schrijven in mijn dagboek en ook mijn avond belletje doen me gipsy. Daarna ga ik de tent weer in.
Ik hou maar wat meer kleren an voor de warmte. De palmboom wuift met zijn bladeren al mooi heen en weer.

Wat een tropisch plaatje lijkt voelt nu wel wat anders. Maar ik sta toch maar weer even onder een palmboom an zee.
Wie dut mij wat.
De wind en de bruisende zee suist me snel weer in slaap.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg