Tegen 7 gaan we der uit en maken ons weer klaar voor vertrek. We eten as ontbijt een paar stukken meloen. We gaan het mooie oude stadje Spoleto in om naar de winkel te gaan voor wat eten. Op dat zelfde moment rijd Cor er ook met de camper We zoeken een bar met terras in de zon voor koffie. En daar komen ook weer na een tijdje de twee Italiaanse vrienden. Mario en George. Het blijft gezellig zo. Maar we besluiten verder te gaan de bergen in. Judith blijft een dag in de mooie stad. Ook Cor wil de stad zien en de Italianen gaan niet zover vandaag richting een soort B&B in de bergen. We vinden het heel gezellig maar willen ook graag onze reis voortzetten as we deden. Ieders zijn camino ..
We gaan langs een kerk en verderop zien we een oude Romeinse aquaduct. Het is weer flink steigen op natuurpaden over wortels en losse stenen. Het zijn prachtige vergezichten maar daar moet je flink eerst weer voor in het zweet komen. Er is een grote kloof die wel wat van America heeft. Tis ook goed oppassen soms smalle paden langs een diepe afgrond. We naderen uiteindelijk een dorpje in het dal welk we al een tijd van boven zagen. We komen uit op een gewone straat en gips maakt zich wat zorgen voor de nacht gezien er weinig is en ook niet is aangegeven in de reisboekjes van de andere wandelaars. Voor ons loopt een oudere vrouw met kinderen en hun moeder. We lopen op hun in en komen in gesprek. De oude vrouw komt uit Dld en woont hier al zo n veertig jaar. De jongere vrouw met kleine kinders komt uit Skri lanka en woont hier met haar man. Dan komt er ook nog een jonge dame met moeder aan wandelen. Ik geef de kleintjes weer een gelukspoppetje. De jonge vrouw spreekt goed Engels en ze wil ons helpen voor onderdak of plek voor de tent. Ze belt met de moeder wat rond en we kunnen slapen in een gemeenschap gebouw verderop. Het is een leuk houten gebouw waar we heel blij mee zijn gezien het kouder word in de nachten en er staat ook een flinke wind. We hebben gelukkig ook weer de luchtbedden klaar en we vinden wat extra dekens in het toiletgebouw erbij. Er blijkt ook een kleine winkel te zijn die speciaal voor ons open gaat. De twee vrouwen blijven steeds nog bij ons om te begeleiden. We kopen wat eten om pasta te maken met houtvuurtje maar de moeder wil het ook wel voor ons bereiden. Wat weer een mazzel. We gaan mooi in het gebouw en een half uur later word ons eten gebracht. We wisselen ook weer onze contacten dan hebben we contact met George en Mario die problemen hebben met hun onderkomen en willen slapen in de bergen. We loodsen hun richting ons en een paar uur later komen ze kapot bij ons aan. Ze zijn heel blij dat ze het zonder kleerscheuren bij ons zijn gekomen we hebben de helft van ons eten bewaard voor hun. Wat mooi om weer te delen. In een soort van kleine bar halen we nog wat te drinken met zelfbediening je moet het geld in een kistje leggen. Het is weer heel gezellig we verdelen de dekens wat op de stenen vloer en zoeken onze rust.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg