Om zes word ik wakker gebeld door de telefoon naast mijn bed dat ik me moet voorbereiden op vertrek.
Ik was me wat en de beroerdigheid is gelukkig weg getrokken.
Een uurtje later sta ik in de haven van Lavrio en tis nog wat donker as ik een koffie tent opzoek.
De plaats uit ga ik gelijk over natuurpaden de heuvels in langs oude fabrieksgebouwen. Zullen ze hier ook nog s industrieel erfgoed van maken denk ik ..
Bij ons is de purit cq norit fabriek te Klazienaveen ook zo n baken as je vanuit de duutse grens Nederland binnenrijd.
En die is nog steeds in werking.
Een monument nog in functie.

Hier ook weer opslagterreinen vol met boten.
Het pleziervaar seizoen is wel een beetje over kwam ik vannacht goed achter.

RTV Drenthe s Judith tijd ist alweer op de maandagmorgen rond kwart voor negen en ik heb weer genoeg te melden.

Vervolgens passeer ik verschillende gehuchtjes maar geen kip of kraai en ook geen koffie..

Uiteindelijk tref ik een tankstation waar ik koffie scoor. Hier is ook een winkeltje waar ik een stokbrood koop.
Daar maak ik een fijn broodtje metworst van uut Drenthe.
De weg gaat wat over heuvels en kleine bergen met verbrande delen naaldbossen.
Ik hoor later dat het vaak mis is hier met branden door de droogte en de naaldbossen zijn snel vatbaar.

Ook hier weer veel druif en olijfboomgaarden en de boertjes Het gebied is niet veel anders dan waar ik was.
Ik heb mooi bergen en zeezicht.
Een man met grote gele bus stopt en wil me wel meenemen maar ik bedank weer en maak duidelijk dat ik liever loop.
Dat gebeurd me toch best vaak en geeft me echt weer een teken van vriendelijkheid onder de mensen.

Een kleine auto heeft een ongeluk gehad en zit half in de bossen en dwars op straat.. er zit nog een passagier in en ik maak de deur open maar hij geeft an dat het oké is. Vreemd dat hij in dat wagentje blijft zitten. De airbags zijn beide ontploft zag ik dus t was ook een beste klap.

De lucht trekt dicht en het begint te regenen en ik gooi de grote cape weer over mij hen. Dit keer lukt het me beter hem over de tasse te trekken an achterzijde.
Het gaat goed tekeer en ik loop in agrarisch gebied zonder veel gebouwen om te schuilen.
De broek word wel kletsnat en de kou verneem ik komen.
Maar flink de mars erin en wanneer het droger word kan de cape weer af.

Dan nader ik een grote plaats en op straat gigantische waterplassen waar ik een weg langs zoek.
De passerende auto’s probeer ik te vermijden voor de mini tsunami ..
Hier hebben ze een grote honden opvangplek.
Dat moesten ze meer hebben in dizze landen denk ik. Gips wou dat ook al beginnen de grote dierenvriend.

Via de slimme telefoon zoek ik de kerken op Bij de eerste grote kerk is niks of niemand en zitten de deuren op slot.
Bij de tweede heb ik meer geluk want ik tref een vrouw an die Engels spreekt en wat grappig rolt met de r.
Ze brengt me bij de pastoor die in de kerk is. Waneer ik de documenten laat zien hebben ze ff overleg maar ze hebben geen plek …alhoewel ik wel een leuk gebouwtje zie die erbij hoort.
De pastoor lijkt me ook een wat stug type.
De aardige vrouw komt er met wat tel nr aan van politieke lui die me mogelijk beter kunnen helpen.
Buiten bel ik ze maar ik geloof dat het kantoor nummers zijn …en die zijn al dicht.

Eerst maar s wat eten zoeken want daar ben ik wel an toe. Vlakbij vind ik weer een kebabtentje
Achter de balie een goedlachse vrouw die niet veel Engels spreekt. Waneer ik duidelijk probeer te maken wat ik wil krijg ik hulp van een nette mijnheer die duidelijk Engels spreekt.
Zodra het eten is besteld vraagt hij wat ik doe en hij is zeer geïnteresseerd in mijn pelgrimage.
Ik vraag hem ook om hulp voor een geschikt plekje… hij vraagt hoe lang ik me al niet heb warm gedoucht.
Vervolgens geeft hij Konstan genaamd aan dat hij klein woont maar wel een plekje voor mij kan aanbieden. Das heel aardig .. we gaan eerst eten en van het huis krijg ik extra een bord met gebakken aardappelen.

Kostan heeft veel te veel gekregen en ik krijg een deel van zijn vlees erbij.
Bij het betalen geven ze aan dat het al voldaan is door Kostan en t drinken krijg ik ook nog s van het huis.

Ik ga mee en verderop in de straat woont hij achter een groter huis in een grappig kleiner.
Het was van zijn gestorven ouders en vroeger was het deels een stal.
Hij verontschuldigt zich voor de opslag maar hij heeft nog veel te reorganiseren.

Later verteld hij mij dat hij in een scheiding terecht is gekomen.
Kostan is een heel aardige man die protestant is geworden wat best opmerkelijk is gezien het hier haast alleen maar Orthodoxen zijn.
Hij voelt zich dichter bij de bijbel zegt hij.
Zijn werk is tourgids en hij weet veel over de geschiedenis en leest veel dus we hebt mooi wat te praten.

Ik kan me eerst fijn ff douchen en hij maakt ondertussen een bed voor me op.
We slapen in dezelfde ruimte maar ik vind het oké.
We hebben leuke gesprekken en we bellen af en toe met familie tussendoor.
Het is er relaxed en ik moet maar denken dat ik bij een broer ben zegt hij.

Het huis ervoor is ook van de familie en word ingezet voor missionarissen die vreemdelingen helpen via de kerk.
De sleutel man is niet in de buurt anders kon ik daar ook in overnachten.
Maar ik ben allang blij met deze situatie .. ik ben in een goed huis terecht gekomen.

T is hier lekker warm en onder de dikke dekens is het niet moeilijk om in slaap te vallen.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg