Dag 110 Prcanj - Lastva Grbaljska 27 km

Montenegro, Lastva Grbaljska

Om zeven uur zet ik lekker eerst een bak van die heerlijke koffie. Voor Gipsy tappen we heet water uit de machine, prachtig zo’n apparaat.

We ruimen op en praten nog met een vriend van Dragan die redelijk Engels kan. Dragan is er niet meer hij is al werken. Jammer we hadden graag even afscheid van de beste man genomen die hier al 20 jaar woont en beheerd.

We gaan richting de oksel van de fjord en het wordt hier ook steeds drukker Voor dat we het oude stadsdeel benaderen pakken we nog een café bar en gips haalt brood bij de pekara.

we lopen een camper plaats voorbij waar we in gesprek komen met een aardig stel uit Alkmaar. Ze reizen elk jaar zo’n 2 maand rond in de camper. Ze snappen ook dat het leven niet allemaal om groot geld verdienen get
We krijgen ook wat te drinken. Naast hun staan mensen uit Duitsland ook daar komen we mee aan de praat ze komen uit het Zwarte woud. We gaan met elkaar op de foto en geven onze blog af.

Dan op naar de oude vesting stad met poezen als huisdieren Ze zijn geliefd gezien ze de stad muizen vrij hebben kregen nadat deze volop vanuit de boten met handel binnen de stadsmuren kwamen. Je ziet ze ook overal en hordes kittens. We gaan ook even tussen de katten pauzeren in een klein parkje. Maurice word er ook niet meer warm of koud van.

Na de leuke pauze zoeken we de oude Tryphons kathedraal op er zijn ook meerdere kerken maar deze grote kerk valt gelijk op met dubbele toren. Wanneer Gipsy een foto wil laten maken van ons gaan diverse ons voor, allemaal toeristen willen een kiekje van ons. Dan vraagt een Duitse man met een groot fototoestel ala Gipsy even an de kant wil…. Hij zegt je hoort er toch niet erbij en dat hij graag eentje alleen wil van mij en Maurice. Nou zegt Gipsy dat is me ook een mooie bak. Ik hoor bij hem en dan ziet hij haar rugzak pas. Zijn mede reizigers pakken hem ff an. Hij schaamt zich maar gelukkig moeten we er had om lachen.

Ik wil graag naar binnen en de wachter spreekt me aan. Hij had ons al verwacht Don Jericho had ons al aan gekondigd.
Ik mag vrij naar binnen en alles bekijken .. ook de bovenverdieping met museale opstellingen van voorwerpen en kleding uit het verleden.
Martije uit het klooster in Slano had mij ook bericht de Grtn te doen aan de Bischop die priester was bij hun in het verleden. Hij is er jammer genoeg niet en daarom kunnen we ook geen stempel krijgen. De wacht kent ze ook en zo geven we ook hem de Grtn. Het is een klein wereldje.
Wanneer ik de kerk uitloop geeft de wachter ons nog een tientje om wat lekkers van te kopen zegt hij.

We verlaten het leuke oude stadje en buiten de muren gaan we wat drinken bij een winkel. Gipsy komt er ook aan met halve kip en groente. De man gaf ook nog wat gebraden hamlap erbij. Lekker smullen op de stoep.
Er is zoveel dat onze andere vlees eter ook nog een hapje na eet.
We doen dat nooit tegelijk anders zit hij steeds bij ons te bedelen onder het eten.
Slikke bekkend gaan we verder.

We moeten achter de stad eruit met bergen en gaan via de grote weg door een tunnel. Wat een akelige tour. Tis er donker vies en vreselijk lawaaiig met van die oude ventilatoren. Hij is dik 1600 meter lang en het smalle voetgangers noodpad van beton is op verschillende plekken stuk en vertoond gaten en uitsteeksels van beton ijzer.
We komen er ongeschonden uit behalve weer een lekke band.
Ik verwissel hem op een klein stukje grond naast de tunnel voor de nieuwe band met profiel. De oude kan ik mooi testen met binnenband vol pur.

Gipsy heeft een grote intersport winkel op internet gevonden waar we eerst op aan gaan voor een nieuwe matras. Die stuk is krijgen we vergoed. Alleen opsturen zien ze niet zitten dizze kant op. Daar hebben ze slechte ervaring mee.

Via de grote weg en grote winkels bereiken we de sportzaak. Helaas geen matras.
We gaan weer verder over drukke weg tegen het verkeer in. Bij een café bar pauzeren we en vragen naar een kerk. Ze geven aan dat er over 7/8 km een orthodox klooster komt. Dan de pas er nog maar even goed erin. Het word wel sneller donker nu en het weer wordt ook minder.

We stappen flink door maar het gaat niet zo hard zo tegen het verkeer in met kar en hond. We doen verlichting op tas, hoofd,hond en stok. Dan zijn we in ieder geval goed zichtbaar.

Een man stopt met een kleine jongetje en geeft ons een doosje met chocolade. Hij vind het geweldig wat we doen.

Dan komen we eindelijk in het donker aan bij het oude klooster die wat van de weg omhoog ligt.
Tis een heel complex .. ik ga eerst maar op zoek en zie in het kerkje licht branden. Daar staan een paar mannen zingend bij elkaar te bidden. Ik hou me wat op afstand maar dan ziet een mij .. maar hij maakt wuivende bewegingen dat ik er uit moet. Ik loop naar Gipsy en Maurice bij de ingang en denk laten we maar wachten tot ze klaar zijn. Dan komen ze eruit. Een jonge is wel aardig maar spreekt slecht Engels. De oudere man vraagt wat we willen en als we het verhaal doen zegt hij dat er geen plek Is en dat dit klooster alleen voor hun is gedoopt. We vinden het raar en willen nog wel even praten maar ze doen de poort dicht.
Vreemde Godsmensen hier.

Dan zoeken we eerst een café bar die vlakbij is. Een aardige jongen Alberto vragen we naar het klooster en hij geeft aan dat ze hier niet echt aardig zijn. Hij s van geloof moslim en denkt we het zijne van dat ze niet helpen in het klooster.
Hij weet ook zo geen plekje. Wel krijgen we van hem koffie en thee.

Ik ga maar eerst de ronde doen om te kijken naar een geschikt plekje wat niet mee valt hier. Ik zie een leuk inloop bij schoonheidssalon waar ook toiletten zijn. De specialiste leg ik uit dat we een plekje zoeken. Ze belt met de eigenaar die het helaas niet wil.

Het word steeds later en we besluiten om wat hoger op te kijken bij huizen voor plek in de tuun.
Als we omhoog gaan verslechterd het weer echt goed. We hebben wel regenjassen aan maar we worden toch goed nat. We vragen
bij enkele huizen maar het word niks.
We gaan maar weer terug. Ik had ook een lege wasstraat gezien waar mogelijk de tent kan staan.

We gaan eerst maar weer naar de bar. Alberto vragen we ook of we op het overdekte terras mogen staan als de zaak dicht gaat. Hij belt met de eigenaar en het mag. We moeten wel op tijd morgen vroeg weer vertrekken.
We kunnen ons hier weer drogen en omtrekken op het toilet. We eten ook een warme tosti met wat patat.

Als de laatste gasten weg zijn zet ik de tent op met kunst en vliegwerk aangezien ik in de marmervloer geen haring krijg. Het lukt met stoelen en tafelpoten.
Als ik voorzichtig op mijn matras wil gaat het nog verder mis hij gooit mijn hoofd omhoog en rug op de harde vloer. Aangezien ik erg moe ben slaap ik wel in. Het word tied veur een nieuwe.

Geschreven door

Al 11 reacties bij dit reisverslag

Man, zo’n groot klooster en dan niet even een bed openstellen voor jullie!?!? Vreemde, maar zeg maar rustig GEEN Godsmensen! Gelukkig deugt het overgrote deel van de mensen wel die jullie tegenkomen. Hoop dat jullie wel een beetje lekker hebben geslapen….

Carla 2022-10-14 18:10:09

Ha Wandelmaatjes ! Wat een toer om alles goed te laten verlopen! Tussen de mooie belevenissen door ! Wel Pelgrim !!! Ja Barry Eric Bruning krijgt een goeie aan je als bandenlapper ! ( helaas bijna allemaal lekvrij ) Knap Monique dat je het volhoudt zelfs tussen stoel en tafelpoten ! Over christelijkheid gesproken! Nog geen plek in de herberg ! Ik geniet van jullie belevenissen en de prachtige foto's!! Groetjes voor beiden en poot voor Maurice !🥰

Annie Wolken . 2022-10-14 18:12:54

wat een verschil zo per dag de ene dag mag je na 12 km al stoppen vanwege ene fijne slaapplaats en deze toch vreemde mensen in het geloof doen zo moeilijk het valt niet mee zo op deze manier. en dan zon vervelend matras

Akkie 2022-10-14 19:43:06

Oh jakkes, lijkt me heel frustrerend al t donker wordt en je hebt nog geen slaapplek gevonden. Na zo'n vermoeiende dag wil je toch wel een goeie macht maken...... Hoop dat jullie snel wer een goed matrasje vinden👍💪

Marjon Estié 2022-10-14 19:58:15

Bij het zien van de foto's moest ik wel even lachen bij het zien van Monique, met( wat ik dacht) jullie omgebouwde karretje!!!! Ik keek nog es.....en dacht: die Barry heeft de bandjes wel héél massief gemaakt!!!!! Nog es kijken wat er bovenop lag, ik dacht: dat kon wel een vervangend matrasje opgerold zijn of zo....tot ik nog es keek en zie dat Monique gewoon naast een kanon posseert🤣🤣🤣🤣

Marjon Estié 2022-10-14 20:04:04

Dat was een zware dag zo te horen! Hopelijk morgen weer beter🕯🕯

Silvia 2022-10-14 23:10:08

Was super leuk jullie te ontmoeten! Mooi verhaal en heel inspirerend! We gaan zeker jullie blog verder lezen want erg leuk om het zo te beleven. Hele veilige km’s voor jullie, dikke knuffel voor Maurice en wie weet tot ergens weer!

Rene & Monique 2022-10-15 10:03:52

Ik bun bange dat uit niet goed giet mit purschuimin de bant maar je vernuimt UT zult

Jan heller 2022-10-15 12:55:21

Goede reis verder

Jan h 2022-10-15 12:58:24

Ja Barry Het leven bestaat uit vallen en op staan Soms zit het mee Soms zit het tegen Kop dr vuur Zag wel een gril met lekkere halfe haantjes Daar zullen jullie van opknappen De botjes hoef je niet weg te gooien Die lust Morisch wel succes pap

Bertus Gepken 2022-10-15 13:47:14

Hallo alle drie dat weer een bewogen dag waar weer vanalles gebeurde. En nergens plek om jullie villa neer te zetten. Gelukkig toch nog plek op het barterras🤗🤗🤗een knuffel voor alle drie.tot wederhoren.🐕🚶‍♀️🚶‍♂️🙋‍♀️

Annie Knol Kolthof 2022-10-15 14:54:55
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.