Kwart voor zeven word ik wakker naast de eettafel. De spullen weer inpakken en na een kop koffie en paar plakken donker brood met jam ga ik weer op pad. Eerst afscheid nemen van Priester Simon en hij heeft ook de blog gekregen.

Tis wat regenachtig en ik loop langs het mooie meer over klein fietspad of tegen verkeer in. Dan kom ik langs een camping en hier kan ik mooi wat brood inkopen en een bak koffie. Zo loop ik door tot einde van de meer en ik zit al goed tussen de hoge bergen in.

Ik ga mooi voor de middag en voordat ik de natuur paden in duik nog even zwemmen in het super heldere water. Het is ook wat droger geworden.
Ik moet nog zon kleine twintig km tot volgende grote plaats en ik neem de wandel weg via Komoot. Het eerste stuk wil nog wel maar dan word het serieuzer klimmen.

Het gaat maar door en ik kijk op de slimme telefoon waar ik heen ga. Oef dat word best klimmen
Het gaat maar door .. het zijn van de echte berggeit paden. Ik zie een bordjes met nog 2,5 uur klimmen naar Leonsberg. Die ligt op 1700 m hoogte dus totaal moet ik zo’n 1200 m klimmen.

Dat vind ik niet zo erg als maar een beetje normale paden zijn. Nu soms via takken omhoog trekken en handen en voeten werk.
Dan begint het ook nog eens te regenen. Je zit al sowieso in de wolken snel hier. Ik klim verder met mijn regenjas aan en hoes over de tas. De aanduiding rood wit rood zit soms op een steen.

Dan verlies ik het pad maar zie op slimme telefoon dat vlak bij een groter pad loopt. Daar kom ik uit en ik loop nu wat vlakker richting alp waar ook koeien rond lopen. Zo ineens springen een partij berggeiten voor mij weg,
Er staan ook enkele mooie oude schuren hier boven en een kapel waar ik ff schuil.
Mooi verder op pad tussen de koeien door met bellen.
De lucht klaart wat op en ik moet nog verder de berg op. Weer flink steil op, ook hier weer geitenbokken

Om mij heen steeds mooiere uitzichten op het meer.
Ik moet er nog behoorlijk even aan trekken en heb inmiddels al gien shirt meer an. Dan kom ik boven op de top. Wat een geweldig uitzicht. Ik sta naast het grote ijzeren kruis.

De wolken passeren me en rondom kan ik de wereld van hieruit aanschouwen. Dan word het tijd dat ik afzak want ik heb er veel langer over gedaan dan op de bordjes staat dit door mijn 20 kg op de rugge.
Berg afwaarts is ook knap stijl en je moet goed oppassen waar je de voeten zet. Ik bel Gipsy ook steeds omdat ik ook hier allent ben en dus voor de zekerheid.
Ik bespreek ook met haar de route dat we die moeten aanpassen .. dit soort alpine strekken moeten we niet te veel hebben. Vooral met de zware bepakking. Maar dan word de reis wel erg lang.

Ik moet nu ook wel weer 1200 m zakken in totaal. Ik zie in de verte in het dal de stad Bad ischl wel liggen. Het is nog een hele tour om daar te komen en ik wil wel voor donker de berg af zijn.

Dan passeer ik een leuke waterval die naar beneden stroomt en een beekje vormt. Wanneer ik er bij ben kan ik eerst lekker even koelen. Verder over bruggetjes en paden tot ik uitkom op groter pad. Ik zie dat die naar de eerste huizen voert op slimme telefoon en daar ben ik blij mee.
Net voor schemer kom ik aan in de gewone wereld. Ik had vanuit de bergen al geprobeerd een kerk te bereiken die hier wel genoeg bent. Maar allemaal weer antwoord apparaten. Een pastoor nam op maar die woonde een eind verderop.

Dan tref ik een vrouw tussen de huizen. Ze is niet meer zo bekend hier en er is ook nog een vrouw met kind die we er bij vragen. Tis lastig met het bereiken van iemand v/d kerk en als ik uitleg dat ik dan ook wel in tent slaap kan dat ook wel bij een van hun zeggen ze.

Gezien ik vlakbij de ene vrouw haar huis ben en het al mooi donker word ga ik daar me mee. We zoeken een vlak plekje op t gras. Dan komt haar man er ook an die nogal wat verbolgen is over dat er zo maar een vreumde kerel in de tuun staat. Ik verneem wel dat ze het niet eens zijn. Als ik zeg dat ik wel weer vertrek en dat ze er onderling gien gezeik over moeten krijgen bindt hij wat in.

Ik zet mijn kleine villa maar op en hij brengt ook nog een fles water. Stroom kan ik ook gebruiken. Zij komt even later nog vragen of ik verder iets moet hebben .. maar ik red me wel. En wil ook niet teveel storen denk ik.

Ik hoor veder op een bult volks muziek Het klinkt van dat Tiroler. Maar nog even kijken het is een verjaardag feestje onder een afdak.
Ik klets even met de muziek mannen wanneer ze pauze maken aan de straat.

Onder het geluid van volksmuziek kruip ik de tent in. T was me het dagje wel .

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg