Dag 28: Hausen Vd Hohe - Wiesbaden. 30 km

Duitsland, Wiesbaden

Rond zes uur gingen de ogen los en nadat we onze spullen hadden ingepakt vertrokken we, nadat we weer een bedankt berichtje hadden achtergelaten. We hadden alweer geluk in de vrogge morgen... daar kwam de bakkersvrouw met busje aangereden op het boerenerf. We bestelden onze broodjes en aten lekkere kersenkoeken.

We gingen op pad; het laatste stukje Hessenweg 1. Prachtige bossen en een geweldig uitzicht bij een bankje, walkenbachblik. Weer verder passeerden we een jonge vent, een biker met een hond. Monique maakte een praatje met hem en hij nodigde ons uit voor een kop koffie waar ik ook echt ff aan toe was. Hij woonde onder in het dal in een verbouwde watermolen (waldmule) welke verbouwd was tot een prachtige villa. Een fantastische kerel, ook zelf pelgrim geweest. Met vader richting Compostella in 2011. We raakten zo mooi aan de praat over verschillende levenszaken en hij was ook een spiritueel man en had de mooiste plannen voor een betere wereld. We moesten weer verder, maar hij wou ons verderop bij een braadworsttent nummer 511 aan de Rijn zien.

We liepen door de fraaie stad Ertsville en zagen de Rijn al gevuld met toeristen en boten. Maurice en ik gingen gelijk pootjebaden bij een oude Sebastiaan toren en Monique vond al snel Philip op het braadworst terras. Hij had al eten voor ons besteld; een heerlijke braadworst met kartoffelsalade en gemixte bronwaterwijn. Heerlijk!

Na afscheid genomen te hebben van Philip gingen we zwemmen en pootjebaden in de Rijn. Daar kwam ook onze grote vriend Alex ons bezoeken en we spraken af bij het treinstation. Hij had van alles bij zich. Stoeltjes, heet water voor thee en drinken. We gingen met zijn vieren te voet verder langs de Rijn door lanen van rijen platanen; wat zijn dat mooie bomen. Ze worden jaarlijks geknot. Ook heel oude dikke wilgen met de wortels in de rivier. In het stadje Biebrich namen we een gezellig open terras bij een groot wijnvat, omgebouwd tot barretje. Een vervelende hond beet ons Maurice en we sprongen er gelijk tussen met stok en al. Gelukkig ging het goed.

We kwamen met diverse wandelaars en fietsers in gesprek. Zo ook twee meisjes waarvan hun moeder stukken koek bracht, nadat Gipsy een zak Haribo snoepjes gaf. De zelfgemaakte koeken waren van oma's verjaardag die verderop zat maar zeer ongelukkig was, aangezien ze net begin dit jaar weduwe was geworden en we raakten aan de praat over haar verdriet en ik bood aan om wat mee te nemen richting de katholieke hoofdstad. Ze bleek een bidprentje bij zich te hebben en er kwamen vele tranen van de drie generaties vrouwen en kinders, waarbij wij het ook niet droog hielden. Wat mooi om toch zoiets te delen. Ze wilde ook een tientje geven, waarbij we beloofden een kaars te kopen om op te steken bij Petrus graf.

We gingen weer verder en Lexter (Alex) ging weer terug richting auto en Assen. Wij richting Wiesbaden. Eerst langs de winkel en toen de drie kerken rijke stad aan de Rijn. Vooraan een groot landhuis van de Oranjes. De drie kerken waren geen van drie open en ook gien mens bereikbaar in de buurt of per slimme telefoon. Het was inmiddels laat, zo tegen negen uur. Gipsy zag een klein grasveldje bij een omgebouwde villa tot appartementen en we hadden beet. Een vriendelijke man, Axel genaamd, gaf ons toestemming te kamperen onder de notenboom. Hij nodigde ons ook uit voor een borreltje. Toen ons villaatje stond kwam er ook een Cubaanse vrouw met hoofd uit een raam vragen wat we nog wensten. We kregen heet water en koffie en vervolgens ook nog worstjes, tomaat en kaas. Haar man was ernstig ziek en geopereerd aan zijn hoofd. Eigenlijk waren we best wel moe maar toch nog ff naar boven voor de borrel zonder alcohol bij Axel en vrouw Uschi, waar we nog een leuk gesprek hadden over de verwende cultuur en we waren het allen eens dat we arm in onze rijkdom zijn. Beiden oud-leraar en hadden ook veel gereisd met een kleine VW-camper.

Moe maar voldaan sloten we weer onze pelgrimsogen.

Tot morgen!


Geschreven door

Al 14 reacties bij dit reisverslag

Wat weer een prachtig verhaal en wat een geluk dat het goed is gegaan met Maurice. Succes morgen👍

Sieny. 2018-07-15 11:26:26

Mooj dat Alex bij jullie langs kwam Knap van hem Er zit altijd veel emotie in julliebelevingen Het is soms best heftig Maar jullie zijn sterk en gaan weer verder En zo hoort het succes pap

Bertus gepken 2018-07-15 11:30:35

Wat leuk dat Lex naar jullie toegekomen is. Wat een fantastische Schone Zoon heb ik toch!! Reuze blij met jullie band!! Liefs Marja

Lexter Schone Moe 2018-07-15 11:58:22

Het was weer een spannende tocht die jullie hebben gelopen.Hou de moed er maar in jullie zijn echte TOPPERS hoor👍👍

Annie Knol . 2018-07-15 12:08:18

Goeindag Nu even niet fonetisch Drents Als je de reactie's van de afgelopen tijd doorleest, zie/voel je dat jullie veel vrienden/kennissen en familiebanden hebben Leuke reactie's allemaal, je voelt dat iedereen meeleeft met jullie belevenissen en ontberingen unterweegs Als buitenstaander denk ik soms ik stop er mee, maar..... Toch blijf ik getriggerd om jullie te blijven volgen op die voetreis naar Rome. Hoe dat komt ?,.. Ik weet het niet,....... Ja, toch wel, omdat het bijzonder is dat twee mensen zoiets ondernemen? En al die bijzondere ontmoetingen en het er helemaal uit zijn van de beslommeringen van het dagelijkse bestaan, wil (denk ik) iedereen wel eens meemaken in zijn leven, maar het komt er niet van, daar kunnen duizenden redenen voor zijn. Maar omdat jullie die stap wel nemen kun je er toch iets van proeven en op afstand een beetje meebeleven, door jullie dagelijkse verslaglegging. Kort gezegd, als ik jullie niet ontrief, blijf ik volgen tot jullie Op de stoep staan Van het Vaticaan. (Rijmt ook nog) Hold ur de moed mar in Moi mar weer

Nahoj 2018-07-15 12:38:57

Wat prachtig die foto's platanen zijn inderdaad mooi maar de rest ook hoor.

Annie Knol . 2018-07-15 13:01:45

Tijdens de viering zaterdag in de Pauluskerk in Emmen werd er bij de voorbeden speciaal gebeden voor mensen op pelgrimsreis. Dat zal weer een boost geven! Goede reis maar weer!

Evelien de Ruijter 2018-07-15 13:48:36

Wat beleven jullie toch veel, en wat een lieve mensen komen er elke keer op jullie pad. Heerlijk om dat te lezen. En die lieve Maurice, gelukkig dat het goed met hem gaat. Wij hebben net de hond van Marieke opgehaald, komt hier logeren, terwijl zij met vakantie zijn. Goede moed, lieverds, vooral in de bergen!

Ika 2018-07-15 14:56:04

Ria...mijn buurvrouw van om de hoek, heeft mij toegevoegd om jullie blog te lezen. Wat ik in het begin af en toe deed, maar moet bekennen dat ik nu steevast jullie verhalen lees. Vind ze rete interessant! Ria heeft mij aan gemeld omdat zij hoorde dat ik samen met mn 16 jarige zoon Raymond ga fietsen naar Rome. Helaas hebben wij maar een paar weken vakantie dus stopt onze reis bij Basel. Hopelijk fiets hij volgend jaar t 2e stuk samen met mij. Zo niet...moet mijn man er aan geloven 😉 Ik verheug me er vreselijk op onze reis, en blijf jullie zoveel mogelijk volgen. Heel veel plezier nog en levensvreugde! Ingrid Rass

Ingrid Rass 2018-07-15 15:15:40

Meine Mutter ,meine beiden Kinder Amelie und Leonie und ich sind so froh euch in Eltville Walluf am Weinfass getroffen zu haben.Wir alle sind total fasziniert von eurer Pilgerwanderung und auch von euren Gedanken,dass wir im inneren der Herzen immer ärmer werden.Wir haben gemeinsam geweint und fühlten uns direkt mitgenommen.Am liebsten hätte ich meine wanderschuhe angezogen und würde mit euch pilgern nach Rom.Wir haben großen Respekt für eure Pilgerwanderung .Wir werden immer euch verfolgen und ihr dürft immer bei uns in Idstein/Taunus einkehren.Ich hoffe ihr lernt auch so warmherzige Menschen kennen und habt Glück und wir werden jeden tag!für euch beten und Fürbitten sprechen.Meine Mama würde sich sehr freuen wenn ihr eine kerze für Bernhard anzünden könnt.Sicherlich habt ihr noch einen langen schweren weg vor euch.Ihr schafft das und wir haben euch im Herzen alle 3!Viel Glück und Gottes Segen. L Lg Marion Moritz

Marion Moritz 2018-07-15 16:45:13

Bijna een maand onderweg heel veel lieve mensen ontmoed samen bijna of nu bij het zwarte woud aangekomen zon mooi gebied succes verder op jullie pad naar Rome groetjes

Agnes muter 2018-07-15 16:51:38

Vandaag, onderweg in de auto, terug naar Emmen vanuit Zeist, realiseerde ik me ineens dat ik de blog van gisteren gemist had. Hoe kan dat nou ?? Komt toch gewoon in de mail. Vanavond heb ik dus eerst maar eens even het één en ander teruggelezen en de draad weer opgepikt. Ik had zelfs meerdere dagen niet gelezen, zo bleek. Heel vreemd. Ik miste zomaar ineens jullie gezellige verhaal, jullie belevenissen tijdens jullie voettocht.

Anneke 2018-07-15 22:41:52

Wat weer een prachtig verhaal

Trijntje Valke 2018-07-16 11:00:29

Geweldig jullie voettocht naar Rome. Zoveel positiviteit maakt de dag goed, ik ruil er graag mijn krant voor in!. Wil een kleine wijziging op de route bovenaan doorgeven. Het plaatsje Hausen vor de Höhe ligt bijna op één lijn met Wiesbaden, maar dan wat naar het westen. Jullie hebben de stopplaats van vrijdag op zaterdag bij Bad Homburg vor der Höhe vastgepind.

Erik 2018-07-16 17:42:39
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.