Omdat het vandaag weer heel warm zou worden en we allemaal weer verder wilden reizen waren we rond kwart over zes paraat. Ff lekker een bak koffie en thee van de gasbrander met broodje. En na een knutselwerkje voor trechtertje voor olie voor de Doodle VW gemaakt te hebben, namen we weer afscheid van onze goede vrienden en vervolgden we de westweg de bossen weer in.

We klommen eerst richting de bergtop op Hornis grinde op 1163 m; de hoogste berg van noordelijk punt in het Zwarte Woud. Nu hadden we net een stuk geschreven dat het zo goed ging met onze viervoeter en nu krijgt hij toch wat problemen met één van zien pootjes. We geven hem wat extra aandacht en geregeld zijn schoentjes aan. Hopen dat het snel wat beter gaat. We hebben allemaal zo onze problemen het is ja lastig met zo'n dier om goed te beoordelen wat hij heeft.

We passeren een gedenksteen van vrede tussen de Duitsers en de Fransen en komen an bij de Mummelsee, een zeer toeristisch oordtje. Weer verder op de bergen in werden we ingehaald door bergfietsers, waarvan de ene gelijk afspringt en vraagt wat we toch doen. We hebben een leuk gesprek met elkaar over de zin van het leven zo. En ze krijgen ook onze gegevens voor de reisblog. De ene man is ook helemaal klaar met de hamster c.q. ratrace van het leven en wil ook een grote bezingingstrip maken. We delen wat dreuge worst en een energiereep en vervolgden weer ons pad. Ook vandaag krijgen we bezoek van het thuisfront; kameraad Erik met vriendin Marlies, die van plan zijn om het weekend een stuk mee te lopen.

We treffen elkaar uiteindelijk op een parkeerplaats bij gehucht Zuflucht. Ze hebben een luxere uitvoering VW-kampeerbus bij zich van haar vader. Wat mooi en bijzonder die ontmoetingen zo in de zomervakantie tijd. We beseffen ons ook wel dat we rijk zijn aan goede vrienden. Na de leuke ontmoeting, gepaard gaande met lekkere hapjes en drankjes, gaan we een plek opzoeken om wat te gaan eten en om de zgn. Bloedmaan te aanschouwen. Dat moet zo na tienen een heel bijzonder moment zijn. We krijgen berichtjes dat dit wijst op een nieuwe mooie bijzondere tijd. We zullen zien en het hopelijk allemaal mee te maken.

We zoeken in het bos met de bus een leuke eettent op en die vinden we uiteindelijk dan ook. We eten geweldig in een fraaie waldhutte op het balkon, vol met bloemen. Heerlijk eten maar helaas bewolking dus weinig zicht op de maan. We vertrekken weer richting parkeerplek van ontmoeting om daar ook de tent op te slaan en VW te kamperen. Althans dat dachten we. Maar we verdwaalden haast zowat. En kwamen na verloop van tijd weer bij het restaurant terecht. Pfffff. Maar gelukkig nu wel de rode maan te zien. En ook daar was een hunebed. Ff thuis voelen zo in de bergen. Eem later vonden we toch de weg terug en sloegen ons wildkamp op waar ook inmiddels meerdere kampeerders zich hadden verzameld voor de nacht.

De ogen konden weer dicht en in de verte klonk het geluid van mogelijk zo'n grote zwarte swartswalderkip die ik zag op zo'n infobord.

Tot morgen.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg