Zwitserland, Haag

Het was een wat onrustige nacht op de bühne en het regende goed in de ochtend. Na het afscheid en een stempel in onze paspoorten gingen we rond half elf het dal verder in. Het was inmiddels droog, maar ook meteen een stuk kouder zodat we een trui weer aan moesten doen. Dat was lang geleden zo met het wandelen.

We lopen eerst langs een kanaal welke parallel loopt met de grote Rijn en langs dorpen en steden. De indrukwekkende bergtoppen hangen in de wolken. Gips heeft direct weer wat meer knieklachten op het platteland. Hopen dat het niet verslechterd. We moeten ook zeggen dat er altijd wel wat pijntjes blijven. As ze maar te dragen zijn. De hond wisselt ook steeds wat af met wel en geen schoenen aan. Hij trekt ze ook uit as hij rust met zijn bek. Dan wil hij graag zijn voeten verzorgen c.q. wassen met de tong. Het is mooi hoe zo'n dier het doet. Het bevalt ons best goed hier zo in Zwitserland en we besluiten an deze kant te blijven van de Rijn. We pakken waarschijnlijk de Splügenpas. Waarbij wij de wandelroute lopen via Spluga. Dat is een oude handelsroute door de bergen, die mooi moet wezen.

We gaan richting de Rijn en die ziet er ook bijzonder uit. Hij slingert door het landschap met grote kiezel cq keien beddingen. We lopen nu rechts langs de rivier met ernaast een fietspad op een dijk en daarnaast de snelweg richting Italië. We eindigen de dag in het stadje Haag. Hier gaan we eerst weer ff naar de Coöp an de andere kant van de Rijn waar tevens de grens ligt met het Fürstendom Liechtenstein. Hier staat ook een Rk kerk. Ik bel eerst maar ff of er mensen zijn en ja de pastoor is thuis en neemt op. Hij heeft echter gasten en heeft niet echt belang bij 3 zielsmaatjes te voet uit Holland. Ook geen plekje voor de villa. Ik zeg oké maar vind het wel een beetje vreemd. Maar goed as Monique er weer is lijkt het zinvol om toch snel een plekje te vinden omdat het vanwege de bewolking sneller donker wordt.

We zeggen goeiedag tegen de twee gastarbeiders uit Kosovo, waar we naast op het bankje zaten en zoeken huizen op achter het winkelcentrum. We lopen voorbij wat flatgebouwen en zien dan wat vrijstaande huizen staan in een nieuwbouwdeel. Hier moet vast wel wat wonen die een paar m2 van de tuin af wil staan voor de villa. We bellen eenvoudig aan bij een overigens mooi modern huis waar licht brand. Een goedlachs halfbloed vrouw doet de deur los en laat ons binnen na kort overleg met de man. Ze hebben een mooi stukje grasveld. Maar ook mooi terras waar we ook wel op mogen slapen. De vrouw bedient ons gelijk met koffie en thee en dan vraagt de man of we al wat hebben gegeten en aangezien we dat niet echt hadden gedaan begint de lieve vrouw gelijk wat voor ons te koken.

We komen zo leuk met elkaar in gesprek met Ricardo en Marie -Claire en zoon Luca dat we niet slapen in de tuin of terras maar in een voor ons opgemaakt bed in een logeerkamer die nog nieuw is gezien ze er hier nog niet lang wonen.
Ricardo heeft een bedrijf met meerdere fitness studio. Ze vinden het echt leuk dat ze zo onverwachts bezoek hebben.

We kruipen in het heerlijk frisse lekker ruikende twee persoons bed. Maurice zoekt een plekje op een koude tegelvloer. Wat weer een fijne dag in der schweits.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg

9 aug 2018Dag 54: Arbon - Rebstein. 28km

11 aug 2018Dag 56: Haag - Bad Ragaz. 29,8 km

Al 9 reacties bij dit reisverslag

Ja.....bofkonten!!(van harte gegund hoor) Twee jaar geleden fietsten wij van Bregenz langs de Rijn, Ruhr naar Nederland en via mooie paden, langs de IJssel naar huis. Zwitserland?? Ook mooie natuur, ook langs Airborne waar we soms niet wisten of we in Zwitserland of Duitsland fietsten, maar inderdaad...... het kopje koffie is aanmerkelijk duurder! Op pad als pelgrim opent sneller een deur én een voor jullie luxe overnachting! Moet ook wel, de reis is nog niet ten einde. Wens jullie nog véél gastvrijheid én goede tocht toe!
Els 2018-08-14 07:45:23

Weer een flink eind gelopen!! Wat zullen jullie steeds genieten van de natuur. Nu van de mooie bergen. Dus dat wordt klimmen! Luister wel goed naar jullie lichaam. Jammer van de houding van de pastoor. Even een geestelijke injectie: je moet maar denken, waar een deur dicht gaat gaat een andere deur open. Anders hadden jullie deze gastvrije mensen niet ontmoet! God weet wat je nodig bent! Ik las net bij de ochtendoverdenking dat Hij voor je uitgaat. Een gastvrouw, een halfbloedje. Ben ik ook. Alleen ik noem het dubbelbloedig! Ik was verward van die foto met het busje. Het leek wel of ik 2 Barry’s zag! De Barry bij de eerste kennismaking en de Barry van nu. Monique, sterkte met je knieën!
Marja 2018-08-14 08:53:12

Het blijft spannend om te lezen.
Wolfgang Peppmeier 2018-08-14 10:27:31

Wat een bijzondere mensen op jullie pad naar Rome. De gastvrijheid die jullie uitstralen krijg je gewoon weer terug. Wat een geweldige hond die Maurice 🐶 Op naar nog meer warme ontmoetingen
Janine 2018-08-14 11:01:42

Mooi plan, over de Splugenpas. Ik heb in Chur gewoond, je kunt daar bijna overal lekker wandelen, ook het stuk tot Thusis. Bijzonder, Graubünden, zoiets als het Drenthe van Zwitserland: arm en afgelegen (behalve dan de skioorden). Na Chiavenna moet je dan wel bijna naar het Comomeer, waar het dal nauw is. Je hebt een wandel route van Chiavenna naar Milaan, maar soms loopt die langs grote wegen omdat er gewoon geen plaats is. Gelukkig hebje daar heel goedkope openbare bootdiensten over de 180 km lengte van noord naar zuid, dus als je het even zat bent, kun je voor een stuiver een stuk met de boot. Nou ja, daar ben je nog niet, eerst Graubünden genieten. Gruezi mitenand!
Titia Meuwese 2018-08-14 17:25:02

wat zagen we op de foto met die kerels in de bus,die ene kon je tweelingbroer wel zijn.het is fijn om te lezen,dat het zo goed gaat,maar dat al die indrukken best wel veel emoties losmaken kunnen we ons best voorstellen.het is zal ook niet goed zijn als je geen emoties kunt tonen.we kijken alweer naar het volgende verslag en natuurlijk de prachtige fotos.met bekenden hebben we het vaak over deze bijzondere tocht.zijn allemaal enorm onder de indruk. ga zo door en grote knuffel aan Maurice,geweldig ook die hond.
roelof en willy lunshof 2018-08-14 20:00:34

Wat een onderneming die wandeltocht naar Rome respect hoor....... Dat Maurice die schoentjes aan wil is toch grappig en beter voor zijn pootjes,zeker veel geoefend dat hij ze aan wil. Sterkte met je knieën Monique zal zwaar voor jullie lichamen zijn alle dagen kilometers wandelen zonder rustdag,en dan komen de hoge bergen er nog aan.... Veel plezier en hopen dat het weer ook meezit.
Mariët 2018-08-14 22:02:03

Jullie boffen met een lekker bed na weer zoveel kilometers. Die rust wel verdiend! Ook weer gastvrijheid in die Schweiz! Goede reis verder!
Evelien de Ruijter 2018-08-14 23:19:53

Ja die man naast het busje heeft heel veel van Barry Leuk om te zien En weer gelukt Een mooj slaap plekje Een beetje geluk moet je hebben
Bertus gepken 2018-08-17 22:19:19