Druiven, druiven en nog eens druiven. Je loopt vandaag van de ene wijngaard naar de andere zonder onderbreking. En de ene wijnboerderij na de andere wijnboerderij. En geen kleintjes. Ze moeten volgens Rien goed verdienen aan zijn Riogawijn. Wat opvalt is dat de druiven niet zo groot zijn. Tenminste niet zo groot als wij ze onze winkels kopen. Maar veel, veel, niet te filmen.

U begrijpt het al zeker: de gehele dag langs de wijnstokken gelopen. Op zich geen straf, want het loopt heerlijk rustig. Alleen andere pelgrims, waarvan wij de meesten al eerder hebben gezien, maar geen namen er bij kunnen plaatsen. Behalve de bekenden, zoals Elza, die met ons mee heeft gelopen tot Ventosa. In Najera hebben wij haar achter gelaten, dus zullen we haar waarschijnlijk niet meer terug zien. En wat treft: op hetzelfde terras in Ventose treffen we een Rotterdamse jongen , die 4 maanden geleden in Rotterdan is vertrokken samen met zijn vriend, maar hij was daar alleen. Eventjes elkaar alleen laten, wat heel begrijpelijk is. En hier in Azofra slapen zij in een twee persoonsruimte naast ons.

Hier in Azofra slapen wij in een albergue (Rien voor de vierde keer) met twee persoonsruimtes. Dus vannacht Rien met Marco. En Jo apart samen met een Spanjaard. Natuurlijk heeft zij direct contact met hem en het blijkt bij een beleefdfheidsgespekje, dat hij onlangs in Breda is geweest.

Ook hier in Azofra is een restaurante waar wij ook elk jaar ons tegoed doen aan het pelgrimsmenu. Het is trouwens het enige restaurant hier in dit gat. Dus geen keuze, maar de voorgaande jaren was het perfect, dus zal het nu weer wel zo zijn.

En steeds weer overal zien we: completo of full. Hieruit blijkt hoe enorm druk het is op deze camino. Daarom zijn we enorm blij, dat we alles hebben gereserveerd en dan is het soms moeilijk om een plekje te vinden. Dat blijkt ook hier weer in Azofra. Wij hebben de bijna laatste drie plaatsen. Komt er nog een meisje binnen (ook gereserveerd) en blijkt dat e.e.a. is overboekt. Dus de beheerder driftig op zoek naar vervangende ruimte voor haar.

Benieuwd hoe het verder gaat met ons. Morgen hebben we de meeste kilometers gepland,dus dat betekent op tijd vertrekken. In hetzelfde restaurant hier kunnen we ontbijten en dan de ruim 25 kms gaan volbrengen.

En dan het weer: perfect. In Najera zagen we bij de apotheek de thermometer op 29 graden staan, maar met af en toe een fris windje was het aangenaam om te lopen. En niet onbelangrijk: droog.

Met Marco gaat het uitstekend. Wel last van niesbuien, vanwege zijn hooikoorts. En met Jo gaat het ook prima, ondanks haar nieuwe knie. Natuurlijk loopt zij in een rokje en krijgt zij soms vragen over haar litteken. En bewondering natuurlijk.

Op tijd naar bed, want morgen wacht een lange wandeldag en zoals we kunnen horen is er feest in het dorp. We zien wel.
Tot morgen.

Geschreven door RienenjoSantiago