Vanmorgen staken we heel voorzichtig onze bolletjes buiten de deur en hoera, de zon scheen en de lucht was blauw. Wel fris, dus Rien handschoentjes aan en twee jasjes, maar de regenkleding kon worden opgeborgen. Wij helemaal gelukkig op pad. Af en toe kroop het zonnetje wel weg, maar het werd allengs steeds warmer, zodat we uiteindelijk met een jas de wandeling konden voltooien.
En dat was niet alles. Onze dag werd steeds beter, toen we in de namiddag hoorden dat Max had gewonnen en dat ons wandelcluppie meer dan 400 deelnemers had bij onze Koningswandeling. Topdag dus, na de ellende van gisteren.

Echter het was niet alleen maar kommer en kwel gisteren. Nadat we uitgeput (vooral Rien) in de albergue aankwamen werden we hartelijk verwelkomd door onze gastheer Arno. Later maakten wij ook kennis met zijn vriendin Carola. Wij werden ondergebracht in een kamer voor ons twee en hebben vannacht heerlijk geslapen. Vanmorgen om zeven uur liep de wekker af en wachtte ons een heerlijk ontbijt. Jo toast met kaas en Rien een pannenkoek met poedersuiker. Iets wat we nog niet eerder hebben gehad als ontbijt en waarschijnlijk ook niet meer gaan krijgen. Een Spaans ontbijt is niet meer dan toast met jam. Samen met het mooie weer buiten werd het een schitterende dag.
Een mooie wandeling langs het kanaal van Castillie en na de koffie in Fromista ging de wandeling langs de weg naar de volgende koffiestop, waar we ook onze lunch (boccadilla met ham) hebben meegenomen om deze in het volgende plaatsje op een bankje in de zon te nuttigen samen met een yoghurtje. Toen een mooie tocht langs een beek om uiteindelijk in Villalcalzar de Sirga ons onderdak te vinden. Wederom met z'n tweeen op een kamer in een hostal.

Vandaag hebben we 21 kilometer gelopen, lekker op ons gemakkie met de nodige stops. Dit om Rien wat tijd en rust te geven na gisteren. Onderweg nog een kerkje bezocht in Fromista. Dit is uitzonderlijk omdat bijna alle kerken zijn gesloten. Deze niet, maar we moesten wel een euro per persoon entree betalen. Ook hier gaat de zon niet helemaal meer voor niets op. Ook in Fromista hebben we nog even het stuw daar bewonderd. De kerk in Fromista is een toonbeeld van Spaanse romaanse bouwkunst met in de kerk zuilkapitelen met vooral bijbelse motieven.

Alleen het eten hier zijn we nog niet aan uit. Hier in het hostal is wel wat te verkrijgen, maar dit sprak Jo niet echt aan. Rien, de vuilnisbak, maakt het allemaal niets uit. Als zijn buik maar vol komt. Verder in het dorp is niets open. Ook het restaurant niet, waar we vorig jaar hebben gegeten. Hoe dit afloopt, lezen jullie morgen wel weer.

Morgen wacht een lange wandeling van 23 kilometer naar Calzadilla de la Cueza. Wat een onmogelijk namen hebben ze hier voor de kleinst mogelijke gemeenschappen.

De camino staat niet los van "normale" leven,
je komt er alles en jezelf in tegen.
Het is leven in een heel intense vorm.

Laetitia Schweitzer.

Geschreven door RienenjoSantiago