Rioga. Streek van de wijn in Noord-Spanje. Ik heb er reeds van mogen proeven en hij is heerlijk. Na de nodige wijntjes gisteravond aan tafel, heb ik vannacht heerlijk geslapen. Dit ondanks de 20 medepelgrims in dezelfde slaapzaal. Het schijnt dat diverse personen hebben liggen snurken, maar ik heb er geen last van gehad. Ik heb maar niet nagevraagd of ik een van de snurkers was.

Gisteravond was er in Viana een speciale pelgrimsmis in de prachtige kerk hier. Jammer dat de mis in het Spaans was, dus heb ik er weinig van kunnen volgen. Alleen bij de voorbeden hoorde ik pellegrinos en Santiago. Ik ga er van uit dat het voor ons was bestemd. Na afloop heb ik samen met 13 andere pelgrims de pelgrims zegen mogen ontvangen. Na Vezelay een bijzonder moment.

Het eten gisteravond was oké. Zoveel spaghetti als je maar lustte, zoveel sla als je maar lustte en zoveel lapjes vlees als je maar lustte. Ik zou best eens willen dat er eens andere groenten op tafel komt dan sla met tomaten en ui. Ik begin al een klein beetje groen uit te slaan. Van de uien heb ik geen last, alleen mijn medepelgrims. Tomaten oke, maar daar moet je snel bij zijn, want iedereen kiest daarvoor.

Ik had hoge verwachtingen van Logrono, maar ik vond het best teleurstellend. Nu hou ik sowieso niet van grote steden,maar om nu twee uur dwars door de stad te lopen vond ik niet geweldig. Dus halverwege in een restaurant koffie gedronken samen met twee Duitsers uit Nurnberg. Een van hen liep knap te strompelen, maar hij had dan ook twee voeten vol met blaren. Benieuwd hoever hij komt.
Over blaren gesproken: enkele dagen geleden was Jennifer uit Amerika haar schoenen kwijt s' morgens bij vertrek. Het enige paar dat achter bleef, waren een paar herenschoenen. Wij hopen dat diegene met haar schoenen aan ook flinke blaren heeft opgelopen. Zij heeft wel nieuwe schoenen moeten kopen.
Ik ben gelukkig bespaard gebleven van enig blaartje. Afkloppen.
Vlak voor Logrono kennis gemaakt met het beroemde stempel vrouwtje. Oorspronkelijk stempelde Dona Felisa vanuit een stalletje jarenlang de pelgrims passen. Nadat zij in 2002 op 92 jarige leeftijd overleed, heeft haar dochter Maria het stempelen overgenomen.

Logrono is wel de hoofdstad van Rioga, maar geen stad waar ik lang zou willen verblijven. Nee, geef mij dan maar een stadje zoals Viana en
Navarrete, waar ik nu ben. Genietend van een Belgisch biertje op het terras hier in het centrum.
Ik heb geboekt in auberge "Casa del Pelegrinos" en heb hier geen spijt van. Een prachtige refuge met mooie slaapzalen. Als het eten dan ook nog bevalt, is het een aanrader voor toekomstige pelgrims.
Ik heb nog even getwijfeld om door te lopen, omdat het nog maar 14.00 uur was, maar de volgende stop was weer twee uur verder. Na 22 kms vandaag vond ik het genoeg. Navarrete is een leuk stadje en morgen zien we wel weer.

Vanmorgen was het bewolkt, maar geen regen en na de middag ging de zon schijnen. En nu dus op een terras van de zon genietend. Het leven van een pelgrim is zo slecht nog niet.

Gezegend bent U pelgrim, wanneer Uw knapzak steeds leger wordt en Uw hart niet weet wat het moet doen met zoveel gevoelens en emoties.

Een van de zaligsprekingen van de pelgrim.

Geschreven door RienenjoSantiago