Het plan was om vandaag een wat grotere afstand te lopen. Maar na 22 kilometer in Sahagun te zijn gearriveerd en een leuke auberge te hebben gezien hou ik het voor gezien. De volgende mogelijkheid zou anderhalf uur verder zijn en de refugio daar staat niet al te best aangeschreven. Dus dan maar hier blijven, ook al is het nog maar 14.00 uur. En het terras is erg uitnodigend.

Vandaag was het wederom hetzelfde weer, zoals het al dagenlang is. Lekker warm, 22 graden, zonneschijn de gehele dag en een lekker windje in de rug. Nog steeds geen enkele beschutting, maar dat vind ik niet erg. Geen pukkels te beklimmen. Het lijkt wel alsof je in Nederland loopt, zo vlak. Maar dat is ook de enige vergelijking.

Het overnachten hier kost 6 euro. Het pelgrims menu 10 euro inclusief wijn of water. Dat klinkt misschien gek, maar water is hier duurder dan wijn. Dus voor mij wordt dat wijn, want water drink ik de gehele dag al. Wel het goedkoopste water, namelijk uit de kraan. Men adviseert om dat niet te drinken, maar mijn maag is daar inmiddels aan gewend. Dus geen probleem. Een halve liter bier kost 1,20 euro. Dus dat laat ik ook niet staan. Ook hier is mijn maag aan gewend.

En het wonder is geschied. Geen kip gisteravond, geen vis en geen sla, maar linzensoep, gehaktballen met frites en een flan na. Alleen moeten de Spanjaarden leren frites te bakken. Als je een pijl frites overeind zet, valt ie van ellende om, zo slap is ie.
Nu de bloemkool uit de oven nog. Ik ga Jacobus, die op mijn borst hangt te bungelen, nog maar eens een keer aanspreken. Ik praat trouwens toch veel met hem onderweg. Hij is mijn enige metgezel onderweg en zegt gelukkig weinig terug. En s ' avonds is er genoeg aanspraak in de auberges. Ik ga trouwens steeds meer kiezen voor auberges in plaats van refugios. De refugios zijn meer voor de jeugd en die worden na de nodige drank mij te luidruchtig.

Hoe klein de wereld is, bleek gisteravond weer maar eens. Zit ik met een man aan tafel en begin een gesprek in het engeĺs. Hij zegt: praat maar Nederlands, want dat versta ik beter. Dus wij raken in gesprek en hij zegt op een gegeven moment "Jij komt uit de buurt van Breda". Blijkt dat hij ook uit Breda komt en zijn vrouw heeft leren kennen tijdens carnaval in "de Flieren". Jo, dat komt jou bekend voor. Trouwens zijn naam is Mario. Zegt jou dat iets?

Morgen heb ik de keus tussen 32 kilometers lopen of 18 kilometers. Maar dat zien we morgen dan wel weer.

Walk on through the wind, walk on through the rain
Through your dreams be tossed and blown.
Walk on, walk on, with hope in your heart
And you"ll never walk alone.

Lee T.

Geschreven door RienenjoSantiago