De refuge in Roncevalles zat gisteren propvol. Alle 260 bedden waren bezet. Gelukkig heb ik nog een van de laatste slaaplaatsen kunnen bemachtigen, ook al was het in de kelder van het klooster. Gelukkig was wel de verwarming aan, want dekens waren er niet. Dus voor het eerst dat ik dit jaar mijn slaapzak miste. Gelukkig bracht mijn avondkleding uitkomst. Die heb ik maar omgedoopt tot nachtkleding. Geen kou geleden en ondanks dat we met 14 personen in een ruimte lagen heb ik uitstekend kunnen slapen. Geen snurkers.
Je slaapt er slechts voor een paar euro en het pelgrims menu kost er ook een schijntje. Bovendien zijn er alleen maar Nederlandse vrijwilligers, dus dat communiceert gemakkelijk. Een van de vrijwilligers adviseerde mij om niet in de refuge te ontbijten, maar de volgende dag na 3 km. lopen in een restaurantje. Dit omdat het s' morgens altijd zeer hektisch is bij het ontbijt. Deze goede raad opgevolgd en inderdaad, het ontbijt aldaar was voortreffelijk. En dat ook nog voor minder geld dan in de refuge.

Gisteravond begon het te regenen en volgens mij heeft dat de gehele nacht voortgeduurd. En vanmorgen regende het nog steeds en niet zo'n klein beetje ook. Het heeft zowat de gehele dag geregend en dus gelijk de beenkappen en de regenjas aan. Deze de gehele dag om gehad. De wandeling was verder prachtig door de bossen van Navarra.
Helemaal geen asfalt gelopen, alleen maar bospaadjes. Gelukkig zijn we in Spanje, waar veel steenslag is, zodat we redelijk weinig modder hebben gehad. Wel weinig van de bergen kunnen zien. Omdat het veel steenslag was, was het vandaag toch best een pittig tochtje.
Echter omdat men de gehele dag in de bossen loopt heeft men hier en daar de pad geplaveid met stenen, wat het lopen een stuk gemakkelijker maakte. Speciaal voor de pelgrims. Het moet niet gekker worden.
Vandaag toch nog 20 km. gelopen, maar meestal toch redelijk vlak.
Wat wel opvalt is, dat je steeds meer strompelaars voorbij loopt. Dit zijn volgens mij starters vanuit Saint-Jean-Pied-de-Port en weinig hebben getraind. Opvallend veel jeugd, die achterste voren de berg op zwoegen, omdat ze spierpijn in de kuiten hebben. Masseurs hebben hier overwerk.

Vanmiddag niet lang gezocht naar een slaaplaats en het eerste de beste hostel binnen gestapt. De mevrouw sprak gelukkig Engels , zodat ik mijn Spaans woordenboekje nog even opgeborgen kon houden. Ook een hostel kost hier geen cent, want voor drie tientjes heb ik alles erop en eraan. Bovendien wordt ook nog mijn wasje gedaan en gedroogd. Dat was nodig, want ik begon al aardig te rieken.
Echter tot mijn grote schrik, kwam ook de Braziliaanse boomzager binnen huppelen. Hij begroette mij zeer enthousiast, maar ik ben niet zo gelukkig met hem. Gelukkig slaapt hij op een aangrenzende kamer, dus met de tussendeur dicht en de oordopjes in moet het lukken vannacht. Wat ben ik blij, dat ik voor een paar centen meer geen stapelbed heb genomen, maar slechts met 2 Fransen, die afgelopen nacht ook bij mij in de kelder hebben geslapen, de ruimte mag delen.


In een pub nog even van een biertje genoten en nu wachten om te zien wat het avondeten biedt. Het schijnt om plaatselijke gerechten te gaan. We zullen zien.
Nog geen idee waar ik morgen terecht kom. Maar dat zien we morgen dan wel weer.

Buenos Tardes.

Geschreven door RienenjoSantiago