Vannacht hebben we geslapen in een schaapskooi. Wel een onlangs prachtig verbouwde schaapskooi. De eigenaar Laurent heeft deze alberque twee jaar geleden verbouwd in een aan te bevelen alberque.
's Avonds om 19.00 uur werd iedereen aan tafel verwacht en na de gebruikelijke voorstelronde kregen we een uitstekende maaltijd voorgeschoteld. Eerst een groente/aardappelsoep vooraf. Daarna een groente/aardappelschotel met daarbij een heerlijk Baskisch vleesmengsel. Jo, die geen grote eetster is, schepte zelfs meerdere keren van de vleesschotel op samen met stokbrood. Dit werd met grote ogen en met open mond van Rien gadegeslagen. Dus moet het ontzettend lekker zijn geweest.

Vannacht allebei goed geslapen in een heerlijk comfortabel bed. Omdat het koud was hebben we de slaapzakken tevoorschijn gehaald met daaroverheen een dubbele deken. Dus kou hebben we niet geleden.
Vanmorgen na een ontbijt bij Laurent was het wachten op de twee taxi's om ons naar Valcarlos te brengen. Deze zouden om half negen in Borda zijn, maar ja, het is Frankrijk.
Om 09.10 uur kwamen ze aanrijden om ons op te halen. Jo natuurlijk voorin vanwege haar wagenziekte, doch de chauffeuse reed zo rustig, dat Jo zonder problemen in Valcarlos arriveerde. Rien lekker achterin, zodat hij kon zien hoe smal de weggetjes waren en hoe de chauffeuse daar superhandig overheen manoevreerde.

En natuurlijk komen we dan in Roncevalles bijna alle bekenden weer tegen. Onderweg onze Poolse vriend uit SJPDP en Mies , die we in Borda hebben ontmoet. In het klooster zagen we Valerie weer en enkele Amerikaanse en Duitse meiden, die ook in Borda sliepen. Ook Jolanda uit Holland kwamen we weer tegen in hotel Roncevalles, waar we genoten van een biertje en thee. Vanavond bij het diner in hotel Roncevalles zullen wij weer tal van bekenden gaan ontmoeten, dus gesprekstof genoeg.

En dan de wandeling. Aanvankelijk over de weg, maar later via een prachtig bospad langs een snelstromende beek. Weer later over een bospad, maar het lopen hierover was iets of wat ingewikkelder. Over sneeuw, gesmolten sneeuw modder en nog meer blub kwamen we uiteindelijk uit bij een ons bekend kapelletje. Goddank konden we hier verder gebruik maken van een ons bekende asfaltweg, zonder de aangegeven route te volgen. En dan komt het klooster in beeld met de Nederlandse vrijwilligers.
Effen bijgekletst en dan het verslag produceren met de foto' s waarop te zien is dat het uiteindelijk toch een onverwachte mooie dag is geworden.

En dan is het weer wachten op het avondeten hier. Oh ja: we zijn inmiddels wel in Spanje gearriveerd. OLE.

Geschreven door RienenjoSantiago