Een autonome regio van bijna 3 mijoen inwoners is de regio waarin we nu zijn aangeland. Deze regio Castilla y Leon omvat 9 provincies, waaronder Burgos en Leon. Burgos is de eerste grote stad, die we gaan tegenkomen. Als alles goed blijft gaan, wordt dat vrijdag a.s.
Vandaag zijn we geland in Belorado, een stadje van 2100 inwoners met een groot aantal mogelijkheden om te overnachten. Op diverse plaatsen hoorden wij de Nederlandse taal, maar niet waar we nu zijn aangekomen. Wij slapen in de Albergue municipal "el Corro". Hier kunnen wij straks ook eten. In ieder geval "pollo". Dit was al weer even geleden.

Het eten gisteravond in de albergue was niet veel bijzonders. Linzensoep, fussili zonder enige toevoeging, gepofte aardappelen en salade. Zo goedkoop, dat deed vermoeden dat de vorige dag niet veel aan donativo is binnengekomen. De nachtrust was wel prima. Heerlijk, uren aan een stuk, allebei onder twee dekens geslapen. Dus heerlijk uitgerust vanmorgen op pad na een sober ontbijt van thee, toast en jam.
Wat opviel was, dat wij als twee Nederlanders aan tafel zaten met louter Fransen en Italianen. 4 vrouwen en 16 mannen. Fransen praten sowieso geen andere taal en alleen onderling; de Italianen probeerden wel een gesprekje aan te gaan, maar hun Engels was zo gebrekkig dat het nauwelijks was te volgen. Een oudere Italiaan sprak wel goed engels en daarmee konden we aardig communiceren.

Het traject vandaag liep grotendeels langs de N120, waar veel vrachtverkeer reed. Niet de mooiste wandeling, die we tot nu toe hebben genoten. In Redecillo del camino hebben we genoten van een bak koffie. Voor een tweede bak koffie met lunch gingen we in Villamayor del Rio een restaurant binnen, maar keerden gauw om, want het zag er wel heel chique uit. Bepaald niet voor pelgrims, zoals wij, hoewel het wel als zodanig stond aangegeven. Dus dan maar lunch en koffie in Belorado, waar we al om 13.00 uur waren. Gedoucht, omgekleed en het stadje in. Intussen draait de lieftallige receptioniste onze was en regelt ook nog onderdak voor morgen.
We hebben voor morgen de keus uit een wandeling van 12 km of een van 24,5 km.
Beiden gaan bergop over de Montes de Oca. Een hoogteverschil van 400 meter. Uiteindelijk toch maar gekozen de 12 km wandeling naar Villafranca-Montes de Oca. (Wat een naam voor zo'n klein gat).

Wat opvalt onderweg in tegenstelling tot onze vorige camino's is dat heel weinig pelgrims uit het oosten zijn. Wemelde het vroeger steeds van Koreanen en Japanners, nu zijn we nog maar twee Koreanen tegengekomen. Wel ongelofelijk veel Fransen en Italianen.
Verder Duitsers, Polen, Amerikanen, enkele Nederlanders, Denen, Zweden, Zwitsers en natuurlijk Spanjaarden. Al doen die laatsten hun camino meestal met de fiets.

Dus morgen weer een rustige dag met hopelijk net zoveel regen als vandaag. Niets dus.
Wel een jasje aan, want het was fris en bewolkt de gehele dag.

Als een vriend ons vergezelt, is geen weg te lang.

Japans spreekwoord.

Geschreven door RienenjoSantiago