Wat heb ik genoten van de rustige middag gisteren en de heerlijke nachtrust. Je gelooft het niet, maar ik heb geslapen van 20.30 uur tot 06.45 uur vanmorgen. Vannacht wel een keer er uit geweest voor pipi, maar ik heb daar nauwelijks meer weet van. Dus vanmorgen weer fris en vrolijk op stap voor een heerlijke dag. Volop zonneschijn en windje in de rug. Al een aantal dagen geen regen gehad, dus deze jongen heeft het naar zijn zin.

De eerste anderhalf uur nog langs de weg gelopen, maar na een bezoekje aan Corrion de los Condes het vrije veld in. In dit stadje nog wat eten en drinken voor onderweg aangeschaft, maar dan op weg naar Cazadilla de la Cueza. Hoe verzinnen ze al die namen.

Onderweg geen enkel dorpje, boerderij, verkeer of ander bezienswaardigheid gezien, behalve de vele camino fietsers, die je voorbij gaan. Waaronder twee Nederlandse dames, die stopten voor een kort praatje. Wat is het heerlijk om helemaal alleen te lopen in deze groene woestijn. Pauzeren wanneer je wilt, een windje laten vliegen als het jou uitkomt, een boertje na een paar slokken cola en niemand die daar last van heeft. Probeer in Nederland eens een traject van 17 kilometer te vinden, waar je geen enkel huis, auto, persoon of dier tegenkomt. Zelfs geen koe in de wei. Geen fluitende vogels, wat ik jammer vindt. Dus heb ik zelf maar wat gezongen. You never walk alone van Lee Towers, wat niet helemaal klopt; Ik voel me zo verdomd alleen van Danny de Munk, wat ook niet helemaal klopt; Eenzaam zonder jou van Wil Tura, wat wel klopt en My way van Frank Sinatra wat ook klopt. Bovendien heb je heel veel tijd om na te denken. Dan gaan mijn gedachten uit naar de emotionele momenten die gaan komen, zoals het moment dat je bij Cruz de Ferro aankomt en het moment dat je in Santiago je meisje weer gaat zien.

Gisteravond tijdens het eten dacht ik slim te zijn. Ik zat aan tafel met mijn Italiaanse slaapgenoot. Hij had eens geen zin in een pelgrims menu. In Burgos had hij eens een gemengde schotel besteld. Dat wilde hij deze keer ook wel eens. Of I will join him. Nou was ik de kip en de vis ook wel eens beu, dus ik ook een gemengde schotel. Komt de ober af met twee grote borden. Hij had al grote ogen opgezet, dat wij geen pelgrims menu namen. Op de borden lagen drie blaadjes sla met wat maïskorrels, een klein stukje zalm uit blik, drie inktvisringetjes, een lapje rundvlees en wat pijltjes friet. We keken wat vreemd op, maar dachten de rest komt nog. Niet dus, dat was alles. Dan toch nog maar een keer kip besteld. Ik begin langzamerhand te kakelen en ik krijg konijnentandjes van de sla. Moesten wel extra betalen. Na deze les vanavond toch weer maar een pelgrims menu. Je bent pelgrim of je bent het niet.

Ik ben blij een reactie te mogen lezen van Gui, mijn Belgische wandelvriend van vorig jaar. Hij gaat maandag weer op pad en gaat een mooie, maar wel drukke tijd tegemoet, wat het aantal pelgrims betreft. Het belooft weer een ontzettend druk jaar te worden met het aantal pelgrims. Gelukkig zijn er in Spanje steeds meer adressen, die onderdak bieden. Ik hoop dat je evenveel wandelplezier mag beleven als ik nu heb en dat ook zoveel camino vrienden en vriendinnen mag ontmoeten als ik. Succes kerel.

Buenos tardes y un abrazo.

Geschreven door RienenjoSantiago