Met bezwaard gemoed opgestaan. Uitgegleden en op mijn borstbeen gevallen. Een krak en pijn. Zal wel. Campertje startte meteen. Achteruit uitparkeren en de saniruimte in, geen probleem. Alles leeg en weer vol en om 09.30 uur op pad. De eerste meters geven die navigatiedingen geen informatie en ik koos dus direct de verkeerde weg. Meteen omhoog! Slikken, maar ok. Campertje ging wel maar niet 100%. Snel op de goede weg en daar een lange tamelijk zware helling. Nu zullen we het weten. De motor liep niet mooi maar hij ging redelijk omhoog. Opeens moest hij kuchen en sindsdien rijdt het campertje weer als vanouds. De navigatie veranderd van Euromaster naar Limoges. Een zware last van me afgevallen. Ik had al visioenen van garages met ruilmotoren e.d.
Ik wil nu voorlopig geen tegenvallers meer.

Door een heuvelachtig landschap met veel bos en velden met hooi en hier en daar een koe lekker op m’n gemakje 70 km/uur gereden. Géén snelwegen. De notenroute, nieuw voor me. Maar geen stalletjes met verse noten. Wel heel veel Froie Gras te koop. Iedere zijstraat had wel één of meerdere verkooppunten.
Slechts één veldje met ganzen gezien. Voor Froie Gras worden geen uitloopganzen gebruikt. Om 13.00 uur een stokbroodje en een appelbroodje gekocht. Had trek! Goed teken!
Om 14.45 uur op camping d’Uzerat in Limoges aanbeland. Vandaag 213 km gereden met een lekker snorrend campertje.

Donderdag 26 oktober.
Goed (uit)geslapen en wakker met warme zon en blauwe lucht. Ik blijf vandaag hier wel. Het is er rustig en in deze tijd van het jaar een doorgangscamping. De nieuwkomers na mij zijn alweer vertrokken.
Alle faciliteiten zijn sinds 31 augustus gesloten, ook het zwembad. Wel is er stokbrood te koop, zolang de voorraad strekt.
Ruime plaatsen die hier en daar afgebakend zijn met een houten scherm. Ideaal om uit de wind te kunnen zitten. Je hoort vogeltjes fluiten en af en toe komt er een roodborstje op visite.
Aan het eind van de middag kwamen Anke en Henny de camping oprijden. Zij waren ook bij de rondreis door Marokko. Een gezellig stel en nog een uurtje zitten borrelen met z’n drieën.

Vrijdag 27 oktober.
Het weer is omgeslagen. Zelfs regen, terwijl ik besloten had om nog een dag te blijven. Toen het om tien uur hard ging regenen me nog maar eens omgedraaid.
Mijn borst doet nog steeds pijn. Gelukkig met het slapen weinig last, wel als ik moet lachen. Ook doet het pijn bij het bukken; bij het instappen; bij het sturen; bij het ademen.
Mijn darmen hebben zich gisteravond en vannacht voorbeeldig gedragen. Hoop dat dit zo blijft.
De camping is bijna helemaal leeg; vlak naast me staat nog een caravan, verder niets meer.
Om 16.30 uur nog een overnachting betaald en een dag WiFi. Zijn er ook nog stokbroden! Zelfs Baguette Rustique! (Vrij vertaald: ouderwets stokbrood) Vanavond hoef ik niet te koken. En het oliepeil van het campertje is niet gedaald; een hele opluchting.

Geschreven door Hymer