Vroeg op, een blauwe lucht en dus zon. Maar ook nog steeds de koude wind. Om 07.00 uur gaan we in colonne naar de pont. Iedereen was op tijd, dus om 07.30 uur stonden we op het parkeerterrein. Om 08.10 uur mochten we richting boot, waarna al snel iedereen de pont mocht binnenrijden. Behalve de Belgen met hun Carthago (7.90 meter en 4,5 ton), de Belgen met hun Niesmann & Bisschoff (7.80 meter en 4,5 ton) en mijn campertje (8.50 meter en 6 ton). De Carthago mocht er eindelijk ook in, maar de Niesmann en mijn Hymer moesten achteruit de oprijplank op. Gelukkig geen enkel probleem. Wij waren te groot om in de boot rond te rijden en ik stond dus klaar om als eerste van boord te gaan. Maar de Carthago was ook te groot om rond te rijden; die moest dus achteruit de boot af wat Wilfried niet leuk vond. Maar zonder kleerscheuren aan wal gekomen.

Nu maar hopen dat de douane e.d. goed en snel zou verlopen. Goed wel, maar snel kan je vergeten. Aan boord door de politie al een stempel in je paspoort gekregen. Op het invoerformulier voor de camper (thuis op de computer gemaakt) moest het nummer van de stempel ingevuld worden en dat formulier werd door een douanebeambte afgepakt nadat hij het vergeleken had met je paspoort en kentekenbewijs. Keek verbaasd naar het formulier voor mijn scooter en gooide dat weg nadat hij iets op het andere papier had gekrabbeld. Na een uur werd er verteld dat je met de je paspoort en het kentekenbewijs naar de politie moest gaan. Boven in het gebouw met trappen aan de achterzijde. Daar werden de gegevens van je paspoort in de computer gezet en naar het kentekenbewijs werd niet gevraagd.

Weer terug bij de camper moest je nu wachten op het gestempelde formulier. Mijn formulier was als eerste afgepakt en daardoor onder aan de stapel beland. Want ik kreeg hem als laatste terug.
Al met al heeft de procedure ruim twee uur geduurd.

Na de douane verzamelen en gecontroleerd of iedereen er was. Je kon er ook Marokkaans geld (Dirham) halen want die had je direct nodig voor de tolweg. Iedereen lang in de rij staan voor de geldautomaat. Ik was heel snel klaar. 400 USA dollar gewisseld bij een wisselkantoor. Als enige contant geld gewisseld. En toch weer iemand die z’n pinpas niet had veranderd in wereldwijd geldig. Kreeg dus geen geld. Gelukkig kan je dat op de computer wijzigen en kan je over twee dagen toch geld uit de muur halen.
Nu op weg naar de camping, weer in colonne want iedereen vertrok gelijktijdig. Ik was bijna de laatste.
Dwars door Tanger maar dat mocht geen probleem zijn want het was de hoofdweg N1, een brede boulevard. Helaas een rotonde afgesloten zonder omleidingborden. Je moest daar eigenlijk rechtdoor. De meesten zijn daar linksaf gegaan en hebben de brede straat gevolgd.

Dit eigenwijze persoontje dacht dat gaat niet goed en ben direct de eerste zijstraat rechts ingegaan en weer rechts. Ik moest nu parallel rijden met de N1 dacht ik. Een snelle blik op mijn TomTom leerde dat ik gelijk had. De reisleiding had geadviseerd om geen extra kaart voor de navigatie te kopen want het routeboek is duidelijk genoeg en dan weet je tenminste zeker dat je op goede wegen rijdt? Ten eerste gebruik ik het routeboek nooit en ten tweede rij ik altijd op de navigatie. Gaat meestal erg goed. Wat ik op routeboek tegen heb is dat de schaal per kaart verschillend is en er in de hele beschrijving bijna geen afstanden in kilometers vermeld staan.

Slechts 1 camper was mij gevolgd. Als allereerste arriveerde ik op de verzamel(parkeer)plaats op de tolweg. Zeker 25 Km op de tolweg gereden en was al bang een eerder tankstation gemist te hebben. Maar na een kwartier kwamen de Belgen gevolgd door de anderen. In het benzinestation een lekkere omelet gegeten met vers gebakken brood en twee koppen uitstekende koffie. Op de foto zie je de broodovens en de Tajine’s met houtskoolvuurtjes. Alles vers gemaakt en voordelig, mijn maaltijd was 44 Dirham.
De reisleiding een uur voorsprong gegeven om de camping te controleren en iedereen was om 16.00 uur binnen (eigenlijk 17.00 uur want er is een uur tijdsverschil tussen Marokko en Spanje).
De hele dag in touw en slechts 138 Km gereden.

Eigenlijk rij ik altijd rustig met mijn campertje, zo ook vandaag. Op de tolweg de cruise-control op 80 gezet en relaxed naar het zuiden.

Het is vakantie en ik heb de tijd. Niet iedere automobilist dacht daar zo over. De agenten met lasergun en 2 Km verder een controlepost hadden veel werk. Vandaag zeker vier van deze posten gezien.

Een uur later al een wandeling naar het dorp, de zonsondergang bekijken en een (facultatief) diner.
Wandeling van ongeveer 30 minuten over een ongeplaveide weg. Ik heb mijn scooter te voorschijn gehaald en ben netjes over de verharde weg gereden. Jammer dat de voorband leeg was. Stuurde wel erg moeilijk. En het was koud. Ik was vergeten een jas aan te trekken. Niet gekeken naar de zonsondergang; iedereen had het koud door de harde wind.

Het diner was in een zeer eenvoudig restaurant (Le Sable d’Or). Er was van tevoren gekozen: een visschotel of vlees. Meer smaken waren er niet. Vooraf een salade van heel fijn gesneden tomaat, ui en komkommer. Iedereen kreeg een schaal waar je met z’n zessen mee kon doen. Door mij bij lange na niet opgegeten dus. Er waren schaaltjes met olijven en vers brood. Als drank was er water en fris. Geen alcohol.
Om de haverklap zag je de ober het pand uit rennen naar een winkeltje 50 meter verderop. Dan weer voor glazen, dan voor een flesje tonic, dan weer voor een flesje cola. Ook de munt voor de thee moest aangevuld worden en die groep eet toch wel veel brood. Vlug weer naar de buren.
De mensen die vlees hadden gekozen waren niet zo tevreden. De visschotel was heel goed: inktvisringen, een heel klein sliptongetje, een forse lekkerbek en lekkere frietjes. En als afsluiter een mierzoet glaasje muntthee.
Binnen waren alle tafels door onze groep bezet. Een Frans paar dat ook wilde eten moest dus buiten op het terras in de kou eten. En tot mijn verbazing kregen ze wijn! Maar dat werd wel geschonken uit een Coca Cola literfles.

Iedereen of je nu vlees of vis had en water of cola moest 90 Dirham betalen. Afgerond dus 100 Dirham. 110 Dirham is 10 Euro.
Terug in de camper gauw de verwarming hoog gezet en nog even tv gekeken.

Geschreven door Hymer