Om 08.00 uur opgestaan met een blauwe lucht. Nu 16˚C maar vannacht 5˚C.
Om 09.30 uur gaan we op stap met jeeps door de mooie rotsachtige omgeving naar de zoutmijnen. Al ras werd dit veranderd; we gaan met een vrachtwagen met banken voor ca 25 personen en een pickup truck. Wel eigen kussens en lunchpakket meenemen. Voor mij zou de tocht geen enkel bezwaar zijn.

’s Morgens stond er een kiepwagen, je weet wel zo’n ding waar ze zand in vervoeren en een pickup truck. Geen banken, niets. Een deelnemer ging volledig door het lint en verklaarde de reisleiding volkomen incapabel om een reis te begeleiden. Iemand met gezond verstand doet dit deze bejaarden niet aan.

14 van de 27 deelnemers verklaarden niet met de excursie mee te gaan. Volgens Helma was alle tumult overdreven want de camping organiseert deze tocht altijd met de zandwagen. Waarom Acsi dan schrijft dat het open jeeps zijn werd door haar weg gewuifd want dit was de eerste tocht voor Acsi. Het was haar niet bekend wat de leeftijd van die andere groepen was.

De eigenaar van de camping zag dit met lede ogen aan en regelde een minibus voor 14 personen.
De truck werd vol gegooid met de kussens van de banken, stoelen en krukjes.
Nu ging op 1 paar na iedereen mee.
De truck bleek slechts toereikend voor 14 personen die met gestrekte benen konden zitten. Waar het idee van 25 vandaan kwam? Ezels of schapen misschien?

Om 10.00 uur werd in In kalm tempo weggereden en na 40 minuten afgeslagen naar onverhard. Intussen wel twee keer door de rivierbedding gereden.
Plotseling gestopt en het laatste stuk moesten we lopen. Ongeveer een kilometer. Wel aan begonnen maar het was niet te doen. Een pad met grote losse keien. Ik ben na 150 meter teruggegaan.
De anderen hebben dapper doorgeploegd tot er een stuk kwam waar ze elkaar moesten helpen om boven te komen en even later weer de de partner opvangen.
De chauffeur van de pickup (Duits sprekend) zei “dit is waanzin”.
Ongeveer tien deelnemers zijn toen teruggegaan. Zes zijn er later nog afgehaakt en dertien hebben volgehouden tot de zoutmijn. Een gat in de grond waar mannetjes met zakken zout op hun rug uit tevoorschijn kwamen. Met ladders gingen ze tot wel 300 meter diep!

De terugweg was eenvoudiger. De ezeltjes met de zoutzakken liepen allemaal aan de andere kant van de rivier. Dus de rivier overgestoken en via een keurig zandpad terug gelopen naar de auto’s. In ongeveer 40 minuten dus ca. drie kilometer. Bij de auto’s gekomen bleek er een lunch voor iedereen te zijn met koel water. Dus de zelf meegebrachte broodjes waren overbodig. Om 15.30 uur waren we terug op de camping.

Wederom een zwaar mislukte excursie en jammer dat er pas een extra bus kwam toen er echt werd gescholden.

En de oplossing kwam van de campingeigenaar en niet van de reisleiding.

Maar eigenlijk had deze excursie niet in het programma mogen staan hoe mooi de omgeving ook was. De kans dat iemand zijn enkel verzwikt of erger is heel groot. Is Acsi dan verantwoordelijk en wie brengt de camper dan naar huis?

Geschreven door Hymer