Laat opgestaan, blauwe lucht en al warm binnen en buiten.
Gisteravond alles opgeborgen en schotel plat voor vertrek vanmorgen.
Maar het is al zo laat en zo’n lekker weer dat ik nog maar een dagje blijf. Campertje verwend met een litertje olie en ik mezelf met een litertje ander spul.
Goed bericht gekregen van mijn broer. Na 16 weken is eindelijk het gips van zijn linkerbeen verwijderd. Nu nog revalidatie en dan kan hij weer goed lopen hopen we.
Vanmiddag draaide een echt grote roofvogel rondjes boven de camping. Prachtig, zwevend op de thermiek nauwelijks zijn vleugels bewegend. Er zijn een paar campers met van die minihondjes. Lijkt me een prima mikpunt.
Het stokbrood van gisteren opgewarmd. Ik dacht eerst dat ik beschuit opnieuw had uitgevonden maar het viel eigenlijk best mee.
Twee braadworsten gebraden. De eerste en laatste keer. Moet de hele keuken ontvetten. Gelukkig is de keuken niet zo groot. De smaak was trouwens echt goed.

Woensdag 10 mei 2017
Opgestaan met blauwe lucht en dus volop zon. Nog een nieuw verslag van Tom en Marianne geladen. Leuk! Camper reisklaar gemaakt en blijkbaar tegen het verkeer in de camping af. Maar zo gaat de slagboom niet open. Volgens de beheerder moest ik het hele stuk achteruit en een andere afslag nemen. Dacht het niet. Hij was blijkbaar aan zijn slagboom gehecht en opende deze toch met ferme tegenzin. Dank u wel, water getankt en afgerekend en om 10.50 uur reed ik weg.
Vrijwel onmiddellijk klimmen, vele kilometers lang. Met veel haarspeldbochten en prachtige vergezichten, jammer dat het zo heiig is. Het bleef maar omhoog gaan.
In de verte zag ik zelfs sneeuw op de bergen liggen. Zover kwam het niet. Op het hoogste punt een barretje voor een dubbele espresso en een sandwich ham. Dat bleek een heel stokbrood te zijn!
Daarna volgde een stevige afdaling en kwam een einde aan weg N81.
Verder over de hoofdweg (tweebaans) T30 tot L’Île-Rousse. De Garmin wilde me dwars het centrum doorsturen, daarvan heb ik echter afgezien en heb gewoon de weg gevolgd. Op het laatste moment de afslag naar de supermarkt van E. Leclerc genomen. Een grote supermarkt. Rondgesnuffeld, grote garnalen gekocht, stokbrood, mosterd (was nodig), mayonaise (misschien nodig), diepvries frieten en een paar plakjes ham.
Ook een koelbox uit de aanbieding. Werkt op 230V en 12V. Als backup voor de grote koelkast die echt niet goed op gas en 12V koelt.

Na een paar minuten weer op weg te zijn, werd ik dwingend naar de kant verwezen door een inhalende auto. Die reed achteruit en een mevrouw vertelde me in vloeiend Frans erop dat mijn trapje nog uit stond en dat zoiets erg gevaarlijk is.
Verdomme, vergeten! Ik ben daar steeds bang voor geweest sinds het alarm niet meer werkt. De garage kon het niet repareren.
Veel dank aan de mevrouw, zij heeft veel onheil voorkomen.
Trapje vergeten, wordt ik nog stoetelig ook.
Rustig maar weer verder gereden naar Calvi en daar de camping opgegaan.
Een ruime camping met hoge bomen. Maar met (betaalde) Wifi, open restaurant en winkeltje.
Traag geholpen aan de balie. De computer had er geen zin in en de dame ook niet. Wilde geen Engels spreken en ik spreek alleen Engels.
Eindelijk kreeg ik de plattegrond en mocht ik een stoffig plaatsje uitzoeken.

Dichtbij restaurant en toiletgebouw kan niet, dus maar een plaats halverwege gekozen, nr. 52. Met tv-ontvangst. Gereden 74 Km en aan m’n pilsje om 14.40 uur.
Om 17.00 uur kreeg ik het koud en ben binnen gaan zitten. Daar was het ook koud. Dat kan toch niet, de zon schijnt nog steeds. Volgens de thermometer was het binnen 28˚ en buiten 24˚C. Toch zat ik te rammelen op de bank. Maar vroeg naar bed gegaan.
Camping La Pinède
Coordinaten N42.55431 E8.76949
Route de La Pinède, Calvi

Donderdag 11 mei 2017
Om 06.45 uur donkere lucht maar toen ik opstond stralend zonnetje. Er zijn vanmorgen veel van de grotere campers vertrokken, zou er een club gestaan hebben? Want grotere campers zie je toch vrij weinig; het zijn meestal busjes of vans. Vanmorgen weer gezocht naar de kop van mijn scheerapparaat. Dat ding schoot bij een noodstop door de camper en ik heb alleen het huis terug gevonden. Mijn campertje heeft echt geheime opbergplaatsen. Dit is niet de eerste keer dat ik iets kwijt raak, maar soms komt het na jaren ineens te voorschijn.

Al een paar dagen zit ik op de kaart van Corsica te kijken. Zal ik helemaal de kust volgen tot Ajaccio of terug gaan en de omweg maken door het binnenland en over Corte rijden. Zo gaan alle georganiseerde reizen. Uit de boekjes wordt ik niet veel wijzer. Alleen één zin: langs deze kust is de mooiste maar ook moeilijkste weg van Corsica. Wat is moeilijk? Hij is smal en heeft honderden haarspeldbochten dat is duidelijk. Maar wat is bijv. de hellingsgraad?
Volgens de WoMo (Duitstalige boekjes) doe je over het eerste stuk van 90 Km naar Porto een dag. Daarna adviseren ze je ook om via Corte te rijden. Weer 100 Km en weer een dag. En dan de hoofdweg naar Ajaccio, ruim 100 Km. Opnieuw een dag. Ik blijf twijfelen.
Vanmorgen nog even in het winkeltje gekeken. Brood hoef je niet te bestellen en ik heb daar het lekkerste stokbrood van de hele vakantie gekocht. En voor de normale prijs van €1.00.
Het is weer behoorlijk druk op de camping, wederom met de grotere campers. Wel een goede sfeer. De plaatsen zijn ruim, er is een mooi verwarmd zwembad (29˚C), tennisbanen en een restaurant. Een gezellig restaurant met goede gerechten. Aan de prijs, maar ja. Jammer dat de bediening, ondanks of misschien mede door de computertechnologie, gewoon slecht is. Om 20.45 uur weer in mijn campertje. Ajax of Songfestival?

Geschreven door Hymer