Om 08.00 uur wakker geworden van de wekker. Een reisdag van ca. 100 km, exact dezelfde weg terug. Vetrokken om 09.30 uur met een bewolkte lucht maar alras kwam de zon door en werd het toch nog warm.
Om 12.00 uur de camping nabij Agdz opgereden na 97 km. De camping ligt in de “tuin” van de kasbah, is ruim heeft grof grind en palmbomen. Het sanitair is beperkt en oud, maar er is wifi bij het zwembad (een bak vol met vies groen water). De dongel werkt weer niet. Geen winkel, wel brood op bestelling. Ondertussen weer volop zon en weer 34˚C. De schotel heeft wel Astra 19 gevonden, maar het beeld is slecht. Dus weer geen tv kijken.
Gelukkig wel een kraan gevonden waar druk op staat en mijn campertje en een paar anderen vol water gegooid. Het heeft de afgelopen winter veel geregend en daardoor is er weer grondwater.
De eerste regen was in september 2014 en de laatste regenbui daarvoor in september 2013. Een heel jaar zonder regen, je kan het je niet voorstellen. Maar wel fnuikend voor het vele groen wat hier was. Alle fruitbomen bijvoorbeeld zijn doodgegaan.
Wel een beetje last van mij stuitje; de drommedaristocht heeft toch wel zijn tol geëist.
Om 15.15 uur verzamelen voor een wandeling door de kasbah onder leiding van de Franse vrouw van de eigenaar. Deze is van oude adel en bezit nog zeven andere kasbah’s.
Na een stijf kwartiertje wachten kwam ze en begon de rondleiding. Weinig gelopen elke 5 minuten stilstaan en een kwartier vol ouwehoeren. Na een uur was ik het beu en ben terug gegaan naar mijn campertjes met twee dames. Het grootste gedeelte van de mooie kasbah welke door hun met zorg wordt gerestaureerd heb ik wel gezien.
Na nog eens een half uur kwamen bijna alle mannen en weer een half uur later de vrouwen.
Om 19.00 uur aangeschoven aan het diner. Met z’n negenen waren we dit keer. Vooraf een berg tomaten met ui en komkommer waar een heel gezin drie dagen van eet. Dan, inderdaad, de tajine maar deze keer met vlees. En als dessert, hoe verrassend, schijfjes sinaasappel eventueel met kaneel. En dat alles voor 75 Dirham.
Om 20.45 terug in de camper en nu eerst een glas campari voor ik ga slapen. Of dat lukt is wat anders. Volgens mij zijn we omsingeld door luid balkende ezels.
Wilfried heeft zijn schotel weer laten vastlopen. Dus weer een zekering geleverd. Ik heb hem beloofd om op de volgende rustdag te gaan proberen om de deuk van de gegooide steen weg te halen. Hoop dat het me ook lukt. Wel jammer is dat de lak ook beschadigd is, dus je zal het altijd blijven zien.
Geschreven door Hymer