17 februari, dinsdag.
Een rustdag en toch om 08.00 uur opgestaan. Met een behoorlijke regen dus plasje gedaan en terug in bed. Om 11.00 uur weer opgestaan met een waterig zonnetje en een koude wind. Stokbroodje gekocht en ACSI stickers op de camper geplakt. Kunnen ze zien dat dat je tot een (de) groep hoort. Afgewassen en toilet geleegd. Genoeg gedaan voor vandaag.
Om 19.00 uur naar het restaurant gegaan. Hetzelfde als gisteren maar nu volledig donker en geen enkele verwarming. Bij binnenkomst werd voorzichtig een lampje ontstoken en hetzelfde meisje als gisteren, nu gekleed in Poolkleding, vroeg wat ik kwam doen. Gelukkig was mijn Spaans beter dan haar Engels. Italiaans en Spaans hebben veel gemeen. Calamaris Romana was mijn bestelling en ik kreeg inderdaad gefrituurde inktvis. Met een heel stokbrood. Samen met een pilsje en een espresso voor 10€.

18 februari,woensdag Reisdag
Om 08.00 uur opgestaan, gedoucht, stokbrood gekocht, thee gezet, water bijgevuld en op mijn gemakje om 09.15 uur vertrokken naar Tarifa, de laatste camping voor we op de pont gaan.
Het was even puzzelen voor ik de navigatie goed ingesteld kreeg. Wordt trouwens ook nu weer niet op prijs gesteld dat je anders rijdt dan het routeboek aangeeft.
De lijfspreuk van ACSI is toch “alles mag, niets moet”?
Pinnig klonk het ”als je maar weet dat deze routes veilig zijn voor caravans en zijn voorgereden”. Daarbij werd voorbijgegaan aan het feit dat vorig jaar anders werd gereden (korter) en ook snelweg maar de tolweg werd vermeden. En of de route wel geschikt is voor mijn campertje blijft onduidelijk.

Ik heb gewoon de 2-baans wegen uitgezocht en die route is qua kilometers ook het kortst. Ik hou niet van snel- en tolwegen!
De reisleiding stelt dat je niet voor 16.00 uur op de volgende camping mag aankomen. “Je komt er niet op want wij hebben tijd nodig om alles te controleren en zelf ook nog wat te zien”.
Volgens de navigatie is het 3,5 uur rijden via de snel- en tolwegen. Zonder pauzes, 5 uur met pauzes? Zelf gaan ze om 08.00 uur weg dus er zit nogal wat tijd tussen.
Ze zal het allemaal wel goed bedoelen maar het vakantie(groeps)gevoel moet bij mij nog komen.

Tot mijn verbazing waren de wegen doodstil. Cruise-Control op 80 Km en rijden maar. Eerst met volle zon tussen de olijf- en sinaasappelbomen door, later ook nog akkerbouw. Bruine koeien langs de weg soms wel met erg grote en scherpe hoorns. Echter weer geen foto’s want weer geen enkele parkeerplaats en/of vluchtstrook. Wel nog een foto van een kilometers lange cactushaag langs de weg. Echt ondoordringbaar.

Ik heb geprobeerd tot in/bij Cadiz te komen, maar het was zo druk en onmogelijk om ergens te parkeren. Dus maar weer omgedraaid en zoveel als mogelijk de kustlijn gevolgd. Witte wegen op de kaart maar goed te doen; zelfs altijd twee auto’s breed. De lucht werd steeds donkerder en weer regen. Dat de eindbestemming Tarifa een windsurferparadijs is, blijkt ook aan het kilometers lange en brede windmolenpark in de buurt. Windmolens zo ver als je kan zien. En natuurlijk storm, de hele namiddag, avond en nacht.

Onderweg nog even boodschappen gedaan bij Lidl. Een klein parkeerterrein, maar geen probleem. Weer lekkere kleine gezouten amandelen in dop gekocht (kan je met je vingers pellen), mandarijnen en voor morgen een pizza. Helaas hadden ze niet dat lekkere stevige bruine brood. Toen ik afgerekend had was de hele parking vol en leverde het wegkomen de nodige hoofdbrekens op.

Op slag van 16.00 uur op de camping aangekomen na 318 Km en daar bleek dat het de laatste twee dagen zo hard geregend had dat je niet op het gras mocht staan. Dus staan we in een rijtje op de weg. En als iemand op de vrije dag weg wilt moet hij …. ja inderdaad, door het gras.
Laat dus diepe sporen na.

’s Avonds diner in het kleine restaurant; salade (wortelen, sla en tomaten), twee plakjes kip met goede frietjes en warme groenten en als toetje een geel en erg zoet puddinkje. De kip was wel lekker en alles samen met twee koude en grote tappilsjes nog geen 12€.


19 februari donderdag
Om 09.00 uur opgestaan met volle zon maar nog steeds harde wind. Gedoucht en brood gehaald (dag van tevoren bestellen) in het winkeltje.
Een rondje over de camping gemaakt. Ziet er goed uit. Veel elektriciteitszuilen (6A) met kraan voor drinkwater. Drie nette schone toiletgebouwen met warme douches. Veilige stalling voor de fietsen als je die niet achterop de camper/caravan mee wilt nemen in Marokko. Dat wordt erg afgeraden als je gehecht bent aan je fietsen.
De fietsen staan in een afgesloten berging bij het woonhuis. Alleen de eigenaar heeft de sleutel en het wordt alleen gebruikt voor fietsen van Marokko-groepen. Lijkt me dus wel veilig Tom.

Gratis WiFi maar alleen naast de receptie ontvangst.
Mooie wasruimte voor je auto/caravan. Met hoge drukreiniger. Mijn campertje kan ook wel een wasbeurt gebruiken, maar de wasplaats is nu onbereikbaar door onze combinaties die de weg blokkeren. Geen koeien op de camping maar wel een koereigertje gezien.

TomTom ingesteld voor de 1e camping in Marokko. Speciaal kaart Marokko aangeschaft. Voor zowel GPS coordinaten als adres kreeg ik de melding “geen bruikbaar GPS-punt in de buurt”. En dus ook geen route. Had ik me anders voorgesteld.

Geschreven door Hymer