Opgestaan met zon; espresso gedronken in de bar en een ciabatta gekocht. Eindeloos de twee navigatie de route laten maken maar ze gingen alleen maar over de nieuwe weg. Wat ik ook probeerde, vroeg of laat zat ik op de nieuwe weg door het binnenland.
Dan maar zonder navigatie, maar na 45 minuten vertrouwde ik me zelf niet meer. Gekeken wat de navigatie ervan dacht. Ik zat op de goede weg en de hele dag hebben ze braaf gedaan wat ik wilde.
Het eerste uur een mooie rechte weg door landbouwgebied. Maar dat veranderde. De bergen in: drie passen met best wel zware hellingen heeft mijn campertje moeten overwinnen. En ik een ontelbaar aantal bochten.
Gelukkig zondag, geen vrachtverkeer. Maar wel feesten en de hoofdstraat afgesloten. Mag het verkeer lekker door het dorp over de smalle dorpsstraatjes met op elke straathoek fout geparkeerde autootjes.
En het ging fout in een smal straatje met twee venijnige knikken. In elke knik een autootje geparkeerd. Ik kwam een halve meter te kort. Al gauw een hele opstoot maar niemand wist van wie die wagens waren. Dan de hele boel maar achteruit. Ongeveer 100 meter en kon ik een ander straatje indraaien. Stootte met de spiegel tegen een dakje. Spiegel scheef maar kon net genoeg elektrisch versteld worden om door te kunnen gaan. De hele boel weer op gang. Toen het weer wat rustiger werd met veel steken gedraaid en kon men weer rijden. Twee mannen hielden het verkeer opnieuw tegen en ik kon ca. 500 meter tegen het verkeer in terug naar de grote weg. Moest ik nu dat hele stuk terug rijden om op die nieuwe weg te komen?
Een agent gevraagd: in goed Italiaans legde hij uit dat ik 70 meter terug moest rijden en derde straat rechts nemen. Kijk dan rij je daar. In de verte zag ik een weg langs het dorp lopen. Aan het eind kom je weer op de S126 en precies daar is het einde van de afzetting. Ruime weg, fluitje van een cent!
Ondertussen buiten 42.5˚C! De motorairco trok het ook niet meer.
Onderweg nog een meer met in de verte veel flamingo’s.
Een dorp verder weer feest, weer omleiding. Maar men had voldoende ruimte voor één auto overgehouden. Jammer dat tweerichtingsverkeer was.
Mijn andere spiegel tegen een verkeersbord en helemaal scheef. Ik zag niets meer en kon niets meer verstellen.
Zo snel mogelijk illegaal geparkeerd en de spiegels geprobeerd op hun plaats terug te duwen. Zwaar werk, ze zitten muurvast maar het resultaat is ok en ik kan weer veilig rijden.

Om 13.15 uur in Iglesias en ik had er schoon genoeg van. Dichtst bijzijnde camping a.u.b. Op 52 KM de vooraf geplande camping Tonnara. Reistijd 90 minuten. Van alles verder gezocht, camperplaatsen, etc. maar niets.
Vooruit dan maar en het viel mee. Een redelijk mooie weg, recht zonder veel bochten. En geen enkele andere camping gezien. Om 14.00 uur op de camping. Al snel een plaatsje, pootjes uit, aan de stroom en om 14.30 uur aan de pils na 139 vermoeiende kilometers.
Jammer van die harde koude wind. In de schaduw gewoon koud; in de zon net goed, maar als de wind stilvalt brandt je gelijk weg.
’s Avonds de ciabatta met Spaanse salami uit Nederland opgegeten.
Camping Tonnara
Coordinaten N39.00686 E8.38754
Cala Sapone, Sant Antioco

Maandag 22 mei 2017
Witte wolken en geen zon. De harde wind van gisteren is weg maar er is wel een koud briesje. Zonder zon gewoon fris. Diverse campers zijn daarom al vertrokken? Veel lege plaatsen om me heen. Camping Tonnara is wel een mooie camping.
Veel huurhuisjes, die staan aan de rand en hebben veel ruimte. De campingplekken zijn ongeveer 9x9 meter en omheind met heggen tussen 1 en 2 meter hoog. Niet al te groot, maar ook niet klein.
Er zijn 100 plekken op terrassen. De voorste rij heeft frontaal zeezicht. Het is de duurste rij en is uitverkocht. Als werkloze heb ik gekozen voor de vijfde rij, kosten €9,00 per nacht. Er was trouwens weinig andere keus. 10 Plaatsen zijn in beslag genomen door grote huurtenten. Enkele rijen blijven leeg staan. Komen daar ook huurtenten? Zwembad, tennisveld, wat andere sportvelden, twee toiletgebouwen, bar/restaurant en winkel.
Een rondje over de camping gemaakt; vermoeiend zo’n terrassencamping met mul grind. Vooral omdat de zon nu volop schijnt, echt warm. Men is bezig de schaduwnetten boven elke plek terug te plaatsen. In de kampwinkel was aan verswaar geen keus. Schappen leeg. Beetje kaas en melk, daar moet je het mee doen. Wel veel dure wijn en limoncello.
Brood en eieren gekocht. Mijn zondagse brunch op maandag. Mijn zacht gekookte eitjes zijn zacht gekookt. Heb ik zo’n hekel aan. Witter witbrood dan dit heb ik nooit gezien. Misschien zitten er wel witmakers in. Smaakmakers in ieder geval niet.
De speciale shop voor Wifi gesloten. Waar dan wel, wist men in de winkel ook niet. Had ook geen zin om helemaal naar boven naar de receptie te gaan. Dan maar geen internet. Telefoon doet het trouwens ook niet; geen zenderbereik.
Lekker gegeten in het restaurant. Ossenhaas, rood, in gorgonzola-saus met een enorme schaal frietjes. Echte goede ossenhaas, rauw en toch niet koud.
Lekker gegeten en espresso met grappa toe. Het leven is goed.

Geschreven door Hymer