Slecht geslapen. Veel drinken is misschien wel goed voor je nieren, maar je moet er ook vaak van plassen. Beetje uitgeslapen, de beloofde regen vannacht en vanmorgen zijn uitgebleven. Je moet die buren ook niet vertrouwen. Vaal zonnetje en hele kleine blauwe plekjes.
Gisteravond wel mijn opstapjes binnen getakeld. Je weet maar nooit.
Geen bakker langs gekomen. In het verleden wel. We stonden met ongeveer dertig campers vannacht en vanmorgen zijn er een stuk of tien vertrokken.
Vanmiddag me nuttig gemaakt met het vullen van de medicijnbakjes met pilletjes. Een heel werk, maar ik kan er nu weer zes weken tegen. Rest van de middag gekeken wat ik morgen ga doen. Er is niet veel keuze. Verder naar het zuiden zijn er bijna geen campings open en het aanbod van camperplaatsen beperkt zich tot vaak grote, gemengde 🅿️ zonder faciliteiten.
Naast me is een camper komen staan die zijn kabel uitlegde voor stroom. Wel 30 meter, maar tot zijn verbazing hopeloos te kort. Maar hij diepte een oranje kluwen op die na uit de knoop gehaald te zijn misschien wel 50 meter kabel was. Verdween tussen de bomen en kwam met lege handen terug om even later met een kabelhaspel verder te gaan. Ik denk dat het gelukt is, maar waarom is hij niet dichterbij gaan staan? Plaats genoeg.
Aan de deur van een leuk stel twee flessen wijn van de Syrah-druif gekocht. En een noodrantsoen. Een blik Rillettes de Canard, voor slechte tijden. Of op een toastje met een fles wijn.
Ondanks de 20˚C is het, misschien door een klein windje, niet lekker om buiten te zitten. Van alle campers zit er maar één, met dikke jassen, buiten. Wel vogeltjes buiten. Veel mussen en ook het vogeltje op de foto. Een witte kwikstaart?

Maandag 16 oktober.
Bewolkt en te laat wakker geworden. Daarna niet meer op gang gekomen dus maar weer een rustdag. Veel campers vertrokken; er staan er nu nog maar twaalf. De opstapjes hebben vannacht ook weer binnen geslapen.Temperatuur rond de 20˚C maar door de wind te koud om buiten te zitten. Zoek ik de zon en is die gewoon thuis te vinden.

Dinsdag 17 oktober.
Zwaar bewolkt en last van mijn darmen.
Toch op pad gegaan.
Om 10.15 na sani vertrokken. Kort na vertrek voorzichtig gestopt. Maar het kwaad was al geschied. Ik had koffie gezet in een thermofles en ondertussen pootjes naar binnen, etc. Snel op pad en koffie vergeten. Thermosfles was in gootsteen gevallen, dus geen koffie gemorst. Koffiefilter stond netjes rechtop op het aanrecht. Dus geen koffieprut gemorst. Maar geen koffie meer! Op pad maar weer. Jammer dat het weer zo heiig is, ik rijd op een gele weg met een groen randje. Echt mooie uitzicht als het weer mee zou werken. Velden vol wijnstokken in herfstkleuren. Kleine dorpjes met een bakker. Echt genieten.
Dan gaat de tocht langs de kust door de vele uitgestorven badplaatsen, daar is niets te beleven. Zelfs de “Dépôt de Pain” zijn gesloten. Dan woont er echt niemand meer.
Om twaalf uur gestopt en weer koffie gezet. Nog even gekeken, het doel is een camping in Argelès sur Mer; zou open moeten zijn. En toen zag ik dat grote campers niet welkom zijn. Waarom heb ik dat gisteren niet gezien? Alternatief zoeken, ondertussen stralend blauw met warme zon, een camperplaats in de buurt? Daar aangekomen was het niet wat ik wilde. Wat nu?
Bij de Intermarché boodschappen gedaan en weer gezocht. Vijf kilometer terug in Saint-Cyprian-Plage een camperplaats met stroom en internet. Beide nodig, laptop is bijna ontladen en WiFi is ook handig.
Langs de havens over de boulevards (veel terrassen nog open) met héél erg veel boten en op het eind de camperplaats. Een grote asfaltvlakte met een hek er omheen. Smalle plaatsen en goed bezet. Bij binnenrijden direct betalen, €8,20, incl. water laden en lossen en 230V.
Maar zonder internet, maar gelukkig wel Orange in de lucht en daar ben ik deze maand lid van. Nog steeds warme zon maar wel met harde wind die niet koud is. Nog steeds last van mijn darmen.
Aangekomen om 15.45 uur na 111 km.

Geschreven door Hymer