Van Villasimius naar Tortoli.

Italië, Tortolì

Om 09.00 uur opgestaan met blauwe lucht. Laatste keer onder de lekkere douche, tas met plastic, glas en blik weggegooid, toilet geleegd, olie gecontroleerd en afgerekend. €16.00 per nacht, voordelig.
Voor ik vertrok de Italiaanse buren uitgezwaaid, die gaan naar huis.
Om 10.15 uur de weg gezocht naar de Costa Rei, de kust met de mooiste stranden. Gisteravond al aan het stoeien met de navigaties, maar de route die ik wil, willen zij niet. Dus handwerk. Naar Costa Rei ging alles goed al heb ik het strand nauwelijks gezien. De weg loopt langs de kust met af en toe een zijstraat die eindigt op een klein betaald parkeerterrein. Eén keer geprobeerd; terrein zou meteen vol zijn. Ander probleem; het was al vol, probeer er dan maar eens weg te komen.
Aan het eind van de Costa Rei navigatie aangezet en de weg vervolgd naar Capo Ferrato. Navigaties schreeuwden moord en brand.
Ik reed helemaal verkeerd. Maar wel aangekomen in Capo Ferrato. Nu naar Torre del Salinas. Dat deed de deur dicht. Mijn Garmin zei dat hij niet wist of deze weg veilig was voor een camper. Snooper hield het helemaal voor gezien en gaf aan dat ik door het gras reed. Eerst wist Garmin nog wel het wegnummer, maar dat hield ook op. Net als het asfalt. Off road rijden met een camper? Dat is geen goed idee. Dus maar terug en opeens begonnen de navigaties triomfantelijk de route mede te delen.
Aangekomen op de goede weg bleek dat de Nuovo SS125 te zijn. Mooi, met viaducten en tunnels e.d. Op cruisecontrol met één hand aan het stuur. 35 Km lang. Toen de SS125 Sarda, wat meer bochten maar ook mooi en toen ineens de oude SS125 met steile heuvels en haarspeldbochten.
Gestopt bij een Euro-Spin supermarkt voor vers brood en wat verschillende soorten vlees voor de BBQ.

Naar het strand bij Tortoli, naar camping Villaggio Cigno Bianco. Leek me wel goed. Donkere camping. Hoge eucalyptusbomen dicht op elkaar en moeilijk een plek te vinden. Veel kleine tentjes van fietsers die angstig omhoog keken “je ziet me toch wel”. Zodra ik de kans schoon zag, gedraaid en de camping afgereden. Wat nu? Volgens de boekjes op 12 Km een goede camping. Dus maar weer op weg. Dwars door de haven van Arbatax naar het strand. Camping Villaggio Sos Flores heeft redelijke plaatsen, lage bomen en alle voorzieningen. Behalve een kampwinkel, die is nog niet open.
Een mooi plekje gevonden met zicht voor de schotel en om 14.15 uur na 134 Km aan mijn pilsje.

Direct komt het eerste poesje van deze vakantie zich melden. Een jong dametje wat met smaak de snoepjes opat. Daarna braaf naast me gaan liggen en toen ik de camper inging zat zij op de bovenste tree te wachten. Oh, melk, lekker. Wel een beetje veel maar schoon op. Daarna een poos naast me gezeten en had toen in de gaten dat het gedaan was. Een laatste kopje en weg was ze. Maar toen ik om 20.32 uur met een bakje brokjes rammelde stond ze met een paar seconde bij me. Is dat voor mij?
Villaggio Camping Sos Flores
Coordinaten N39.92058 E9.69289

San Gemiliano

Tortolì/Arbatax

Dinsdag 30 mei 2017
Om 07.10 uur stralende zon. Snel mijn oogjes weer dichtgedaan. Zon is gebleven maar ook weer een fris windje. Belgische overburen zijn weg en poesje laat op zich wachten.
Internet is elke dag gratis voor twee uur. Kan je niet over de dag verdelen want je kunt niet uitloggen en opnieuw inloggen. De site houd je IP-adres bij dus sjoemelen kan niet. Anders betalen: €5.00 per dag.

Mijn bestelde ciabatta op gaan halen in de receptie. Die is tamelijk ver weg dus mijn elektrische autoped gebruikt. De eerste keer deze vakantie.
Heel voorzichtig gereden want de laatste keer dat ik hem thuis gebruikte ben ik behoorlijk hard terecht gekomen nadat ik met 20 Km per uur over de kop ging. Nu maximaal 7 Km per uur gereden in de eerste versnelling. Wel langzaam hoor.
Trouwens een mooi, groot en smakelijk broodje. Voor morgen weer een besteld.

Gisteren ineens een hele optocht Nederlandse caravans, Acsi groep. Ze reden echt in colonne. Daarna enige enkelingen, weer een groepje en toen twee campers. Een grote groep. Om ze te vermijden rij ik tegen de klok in. Alle groepen rijden met de klok mee. Zodoende kan ik ze hooguit 1x op een camping tegen komen.
Ook gisteren, water getankt. Toen barstte de slang open, precies waar ik stond. Tweede douche die dag. Het einde van mijn mooie, dunne en dure waterslang. Zonder water een klein pakje, maar met waterdruk zet hij uit tot een slang van 25 meter. Vier jaar plezier van gehad. Gelukkig heb ik er twee en kan ik nog water tappen.

Ligt er tussen de voorstoelen ineens een zwart hoesje. Verbaasd gekeken wat er in zit. Is het mijn zelfdiagnose set voor de suiker in mijn bloed. Was ik al meer dan twee jaar kwijt! Soms geeft de camper iets terug.

Vandaag niets gedaan; gekeken naar de campers die gaan en komen. Aan het eind van de dag was ik weer omringd door andere campers.
Trouwens een rare dag; in de zon brandt je weg maar is het toch koud door die wind. Uit de wind zitten en in de zon of in de schaduw heb ik niet gevonden.

Poesje niet meer gezien. Heeft een beter kosthuis gevonden. Misschien is zij wel met de Belgen meegegaan. Daar stond zij gister namiddag ook voor de deur.

Uit eten gegaan. Om 19.40 uur bij het restaurant. Nerveuze kokkin, we gaan om 20.00 uur open. OK, geef dan een tapbiertje en ik wacht wel. De tap gaf alleen water dus ik moest het met een flesje doen.

Om acht uur mochten wij, twee Duitsers en ik, het restaurant in.
De kokkin bleek ook het menu te zijn. De Duitsers speken alleen Duits.
De kokkin spreekt alleen Italiaans. Niet mee bemoeid.
Ik begreep de kokkin aardig maar het hoofdgerecht begreep ik niet. Toch maar toegestemd want patata frites was de bijlage.
Het bleek gewoon een Cotelette Milanese te zijn oftewel een gefrituurde schnitzel. Espresso met grappa na.
Jammer dat het restaurant zo laat open gaat. Voor je je eten krijgt is het ruim 20.30 uur en dan heb ik niet veel trek meer.

Woensdag 31 mei 2017
Beetje uitgeslapen en met wolken en koude wind opgestaan. Jammer toch.
Vlak voor twaalven m’n ciabatta opgehaald, weer op mijn autoped. Hetzelfde brood als gisteren alleen een beetje kleiner.
Niet lekker buiten, weersverwachting 15% regen. Maar tegen tweeën brak de zon toch door.
De camping heeft een eenvoudig maar schoon toiletgebouw met redelijk warme maar kleine douches. Jammer dat er geen ruimte voor je kleding is. Je spettert alles drijfnat.
Er is een wasruimte met een grote wasmachine en twee wasdrogers waarvan één defect. Kosten €4.00 per machine. Tevens een wisselautomaat voor de benodigde muntjes. Handig, meestal moet je naar de receptie.
Heb ik een vriezer vol vlees, mag ik bij de camper niet BBQ’en. Er is een grote gezamenlijke BBQ met voldoende hout en gezellige zitjes. Leuk gedaan.
Ook geprobeerd foto’s van het zwembad te maken. Niet gelukt. Er is geen zwembad, wel een tennisbaan.

Geen tv meer. Tijdens Roland Garros vanmorgen een harde tik en donker. En juist nu met al die tenniswedstrijden. Behoorlijk de pest in, hij is nog geen drie jaar oud. Pas tegen 18.00 uur gaf hij ineens een teken van leven; net op tijd om te horen dat de drie Nederlanders vandaag naar huis zijn geslagen.

Vandaag de offerte speciale van de Euro-Spin gegeten. Braciola Suino. Getwijfeld of ik frietjes er bij zou maken maar brood is ook lekker. Het is trouwens een gewone varkens schouderkarbonade.

Geschreven door

Al 4 reacties bij dit reisverslag

Hoi Rien, Ik kijk uit naar jou verslagen. Ik vind ze heerlijk om te lezen. Jij geniet daar en ik geniet hier van jou verslagen. Groetjes Marysia

Marysia 2017-05-31 21:33:35

die autoped vind ik geweldig wat een leuk ding, die heb ik zelf nog niet eerder gezien. ja zo ontzettend jammer, Roland Garros alle drie naar huis!! heel erg leuk zo van je reis mee te genieten, prachtige foto's, nog gezellige dagen verder en goeie reis lieve groetjes

Ebelien 2017-05-31 22:28:01

Hoi Rien de laatste verhalen weer doorgelezen en je vermaakt je wel, wij zijn weer thuis tot begin augustus.

Geert Jan 2017-06-01 17:14:30

Het is bij jou nooit saai. Wat je meemaakt maar ook, de verrassing dat je ineens weer dingen tegenkomt. Wij vertrekken uit het hete Portugal. Dik boven de 30 Gr. Kunnen wij oudjes niet zo goed meer tegen😂. We blijven je volgen. Groeten Tom en Hanneke

Tom en Hanneke 2017-06-01 23:23:18
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.