Eerst gisteravond de foto’s van de camera’s gehaald. Ging mis; allerlei foutmeldingen en ik was al mijn foto’s kwijt. Weet nog steeds niet wat er gebeurd is. Gelukkig staan ze nog in de Cloud en kon ik ze ophalen.
Ook de hele avond naar mijn telefoon gezocht. Niet gevonden! Toen ik eindelijk naar bed ging en mijn pyjamaatje aantrok was hij er weer.
’s Morgens niet uit mijn pyjamaatje gehaald.
Als dat de voorboden van vrijdag de dertiende zijn? Onheilspellend.
Ik maak er een rustdag van die begint met uitslapen.
Mooie blauwe lucht met felle zon; om elf uur al 19˚C en in de zon koffie gedronken.
Uren bezig geweest met Pindat. Bij oudere verslagen nog extra foto’s geplaatst en de laatste dagen bijgewerkt.
Op advies van Hanneke al om 13.31 uur begonnen aan een pilsje. Medicinaal, want ik moet wat met dat niersteentje. Kan ik gelijk de nieuwe avonturen van Tom en Marianne lezen.
Zaterdag 14 oktober.
Vroeg opgestaan, 08.45 uur, met zwaarbewolkte lucht. Ik wil snel op pad want ik heb twee camperdealers gevonden op 90 minuten rijden. En ze sluiten om 12.00 uur precies.
Eerst betalen, maar de receptie is dicht! Gaat pas om 10.00 uur open!! Grrr!!!
Maar er hangt een bel, daar op gedrukt en er was respons. Wat gemurmel en toen ik meldde te willen uitchecken weer gemurmel. Maar goed dat ik geen Frans spreek, wat betekent “Merde” eigenlijk? Maar er kwam al snel iemand en kreeg ik mijn Acsikaart terug in ruil voor €31,60.
De weg viel tegen, nieuw en recht. Vaak maar één baan die met een middenberm was gescheiden van de tegenliggers. En links struiken en bomen en rechts een wal waar het spoor opligt. Echt helemaal niets aan. Vóór Le Cap-d’Agde, wel heel veel boten in deze omgeving, een bakker met opzij een ruimte om te parkeren en aan het eind weer de weg op. Lekkere broodjes gekocht en weer op pad. Echter wel achteruit, want de weg liep niet door. Was ik niet blij mee.
Daarna de 612 op (vierbaans) naar het dorp Villeneuve-lès-Béziers. Daar is de dealer voor mijn opstapjes. De Garmin zette me bijna aan het begin van de straat af; maar de straat ligt aan de andere kant van de spoorbaan!!!!! Geen enkele overgang te zien op beide navigaties. Dan maar de andere dealer; straat onbekend. Toch maar de eerste zoeken.
Omtrekkende beweging gemaakt en ik kwam weer in de buurt van het industrieterrein. Echter verkeerde afslag van rotonde, eerst zien te keren. En toen zag ik aan de andere kant van de weg de tweede camperdealer.
Ondertussen 11.45 uur, als hij geen opstapjes heeft haal ik de andere dealer niet.
Er was één soort: mooi, stevig en zwaar. Ook duur. Slechts €92.- per opstapje.
Maar voor de vriendenprijs van €76,- per stuk mocht ik de laatste twee meenemen.
Dat is wel slikken. Bij de Vrijbuiter kosten opstapjes ongeveer €40,-, maar die gaan ook maar één seizoen mee. Maar deze hebben klappootjes en zitten verpakt in een mooie en stevige kunststof hoes.
Missie volbracht, wat ga ik nu doen?
Op I-Pad en de kaart gekeken en zag een camperplaats in het dorpje Saint-Pierre-la-Mer. Aan de kust dus en alleen te bereiken via witte weggetjes met aan beide kanten wijnstokken in herfstkleuren.
Hoe de Garmin is gereden kan ik niet meer achterhalen, maar nog veel dorpsbewoners onderweg zullen zich mijn camper blijven herinneren. De straatjes waren echt smal en de bochten echt scherp. Vijftig kilometer lang genieten.
Het dorp is uitgestorven; bijna alles gesloten. Typisch een badplaats na het seizoen.
De camperplaats heeft misschien ooit gras gehad, maar daar is niets meer van te terug te vinden. Een groot terrein zonder vaste plaatsen; iedereen doet maar wat. Er staan hier en daar pijnbomen en een enkel olijfboompje. Gratis sani en schoon water. Aan één kant is 230V te krijgen tegen betaling. Camperplaats kost €8.- en €1.- belasting per 24 uur.
Aankomst 13.30 uur na 107 km.
Geschreven door Hymer