U wist het nog niet, want ik had het nog niet geschreven, maar onze bestemming van vandaag was Zamora. Zamora ligt op de Spaanse hoogvlakte, en er staan tientallen Romaanse kerken, ouder dus dan de Gotische kerken die we tot nu toe gezien hebben. Verder is Zamora tijdens de Spaanse burgeroorlog, maar dat was vroeger, de plaats geweest waar de dissidente priesters in de kerkers waren gehuisvest. Van die priesters is nu niets meer te zien. De stad ligt op een heuveltje, aan de Douro, de rivier die, na even grensrivier te zijn tussen Spanje en Portugal, uiteindelijk bij Porto, een van onze favoriete steden, in de Atlantische Oceaan stroomt.
We vertrokken vanuit León met zonneschijn. Op de weerkaart hadden we gezien dat er een groot regenfront op weg was naar León, maar dat we, als we naar Zamora reden, daar nét aan konden ontkomen. Naar Zamora is maar een klein stukje, en de weg gaat over vlak land. En als ik zeg vlak, dan bedoel ik ook plat. Wel cultuurland, de akkers lagen er goed bij, geoogst, gerooid of ingezaaid, maar weinig om over te schrijven. Vlakbij Zamora werden de akkers afgewisseld met enkele bomen, en toen waren we er. Ons hotel was snel gevonden, we zagen de -nauwe- parkeergarage eerder dan het hotel om de hoek, en op de receptie stonden we even later, om te horen te krijgen dat ik een reservering had gedaan voor 4 december. Ik weet zeker dat ik de goede datum heb ingevoerd, maar ik even op Google Maps heb gekeken, om daarna weer op de boekingssite terug te komen om te boeken. Op de boekingsbevestiging die ik kreeg, heb ik toen ook niet naar de datum gekeken, maar ook daarop stond 4 december. Foutje, Bedankt! Gelukkig kon het hotel het een en ander wijzigen, zodat we toch nog vandaag op de kamer konden, en niet een paar dagen in de hal hoefden te bivakkeren.
We zijn toen, volgens oude gewoonte, de stad ingelopen, om die eens goed te bekijken. Op de Plaza Mayor ( welke Spaanse stad heeft niet zo'n centraal plein? Waarschijnlijk als zo'n stad een Plaza España heeft!) Op elke Plaza Mayor die ík ken, zijn terrasjes, zo ook hier, en we streken neer voor een kopje koffie. Solo service, dus zelf aan het raam bestellen en ophalen. Uit medeleiden heb ik later de lege kopjes ook maar bij het raam afgeleverd, en een luid "Gracias!" van de personeelloze uitbater was mijn deel.
Verder door de stad gelopen, maar de vele Romaanse kerken(11e eeuw) waren gesloten, siësta, weet u. Verder gelopen, en noodgedwongen buiten gebleven. We kregen ook nog trek, maar de restaurants die we binnengingen, ik wilde nu toch wel eens Arroz eten, waren allemaal cerrado, gesloten. Siësta! Misschien is het helemaal niet zo een slecht idee, 'smiddags een beetje rusten, maar daar was onze trek niet mee gestild. Teneinde raad vonden we een supermarkt die open was, en hebben we melk, stokbrood, Jamon en melk gekocht, en die op de hotelkamer genuttigd. Daarna hebben we op de hotelkamer nog, met de laptop aangesloten op de hotel flatscreen, naar een voetbalclub uit Rotterdam-Zuid gekeken. Gelukkig hadden we daarvóór al gegeten, want de trek was over.

Geschreven door John.en.inge.op.reis