Ja, mensen, u heeft er waarschijnlijk overheen gelezen. Gisteren schreef ik dat, als Fatima vrijdag haar volgende dienst begint, wij al 1900 kilometer zuidelijker aan de erwtensoep zitten. Niet iedereen heeft daaroverheen gelezen, want ik ontving een reactie op mijn blog van gisteren van André, één van mijn Vlaardingse buren. André schreef:
In een fractie van een seconde wist ik dat André gelijk had. 1900 kilometer zuidelijk van Monte Gordo is een punt in de Sahara woestijn van Mali. Derhalve ben ik genoodzaakt mijn excuses aan de lezers aan te bieden, en een rectificatie te plaatsen. Ik zal erwtensoep eten 1900 kilometer noordelijk van Monte Gordo, Dan ben ik thuis, in het huis naast André. Mocht ik echter om de een of andere reden besluiten géén erwtensoep te eten, bijvoorbeeld omdat het te mooi weer is, zal ik geen nieuwe rectificatie plaatsen. André, bedankt.
En dan vandaag:
Vanmorgen was het al laat, over negenen, toen ik opstond. Het was donker, terwijl het licht moest zijn, en ik keek naar buiten. Regen! Dus er was geen reden om me te haasten, bovendien moest ik mijn verslag van gisteren nog schrijven. Eerst ontbijten, daarna de beentjes van de vloer vanwege de stofzuigende hulptroepen, toen onder de douche. Vervolgens aan mijn blog gewerkt, en het was al bijna lunchtijd, toen Inge zei: "Ik lust wel een kopje koffie" Maar omdat het regende zou ik dat beter niet op een terrasje genieten. We besloten naar het winkelcentrum Gran Plaza Tavira, in Porta Nova, te rijden. In mijn favoriete koffietentje, dat, zoals ik al eerder schreef, een nieuwe naam had gekregen. Opgestoten in de vaart der volkeren had men de Portugese naam in het Engels vertaald. Het gebak was gelukkig goed Portugees gebleven, en smaakte navenant. Omdat het nog steeds regende, zijn we de mall maar eens doorgelopen, maar konden niets vinden om onze kooplust te blussen. Op zoek naar de auto in de ondergelegen, twee verdiepingen tellende parkeergarage, wist Inge op de juiste verdieping de auto te vinden, anders hadden we daar nog rondgezworven...
Terug in MG wilde ik eerst tanken, want morgen moet onze auto in alle vroegte worden ingeleverd. Ik had gisteren al getankt, maar door de ritten daarna moest ik nog ca. 5 liter bijtanken. Aan de rand van MG is een tankstation, en er was nog brandstof in voorraad, dus sloot ik achter aan in de rij. Toen het mijn beurt was, en ik de pomp bestudeerde, zag ik dat ik eerst op wat knoppen moest drukken. Er was een knop voor 1€, en een voor 10€. De bedoeling was om eerst zoveel aan Euroknoppen in te drukken tot je gevraagde hoeveelheid brandstof was bereikt. Omdat ik maar 5 liter wilde hebben, zou ik 6 à 7 maal op de 1€-knop moeten drukken, een tientje zou te veel zijn. Maar de kleine knop werkte niet. Ik werd steeds gefrusteerder, hing de slang weer terug, stapte in en reed weg. Ik stond nog even te wachten voordat ik de weg op kon rijden, toen de pompbeheerder, die mij had zien wegrijden, uit zijn hokje kwam, en mij met gebaren duidelijk maakte, dat ik door alle ellende vergeten was de tankdop te sluiten.
We zijn toen aan het eind van de bosweg, in VRSA de benodigde hoeveelheid gaan tanken. Daarna zijn we direkt doorgereden naar Avenida, nou ja, bijna tot aan Avenida, waar K&M, T&M, C&N al zaten. Wij hebben even een drankje genomen en na enige tijd zijn we naar het hotel gegaan om een eenvoudige, doch smakelijke en gezonde maaltijd te bereiden en verorberen. Kipfilet, aardappelen en sperziebonen (ik had sperciebonen geschreven, maar mijn laptop protesteert), yoghurt met aardbeien, en koffie en thee na.
Vanwege het ontroerend slechte weer heb ik niet de moed gehad mijn camera te trekken, maar iedereen weet wel hoe een benzinepomp eruit ziet. Dus geen foto's van vandaag. Maar wel van ons vorige verblijf.
Morgen, heilige donderdag in de Semana Santa, is letterlijk ons laatste avondmaal hier, zoals Ton treffend opmerkte..

Geschreven door John.en.inge.op.reis