Het was nog donker buiten toen we wakker werden in Nevers. Volledig uitgerust sprongen we uit bed. Nou, ja, we begaven ons van horizontale in vertikale positie. We waren ook vroeg bij het ontbijt, en het moet gezegd, dit was het beste ontbijt tot nog toe op deze reis. Een prima basis voor de rest van de dag. Het hotel verlieten we nét na de spits, en al snel reden we op de toch nog drukke weg richting het zuiden. Er hingen nog mistflarden over sommige stukken, maar het zicht bleef toch meer dan 400 meter. Een mooie weg, met duidelijk leesbare plaatsnaamborden, want die hingen niet ondersteboven meer. We reden door prachtig landschap, zonovergoten, zoals het hoort. Halverwege Clermont-Ferrand begonnen we echter wolkjes te ontwaren, steeds meer, en in Clermont-Ferrand aangekomen, was er geen stukje blauwe hemel meer te zien. Maar gelukkig bleef het droog. Toen we Clermont-Ferrand binnenreden, reden we een gekkenhuis in. Veel stadsbussen, die middels verkeerslichten voorrang kregen op het overige verkeer, en even hadden we het idee dat we het hotel niet voor donker zouden bereiken, maar het viel allemaal mee, zodat we om één uur het hotel bereikten. De auto voor de deur gezet, en eerst even naar binnen om de parking onder het hotel te laten openen. We hadden al in de recensies gelezen dat het een krappe bedoening was, en inderdaad, pasten de autospiegels met daartussen onze auto precies tussen de twee posten van de ingang. We moesten echter wachten met inchecken tot onze kamer klaar was, om twee uur, zodat we besloten eerst het centrum in te lopen. We streken neer in een leuk koffietentje, voor twee cappuccino's (Italiaans voorteken) met twee versierde meringue-citroen donuts. Ik zei "Merengue Limão", zoals de Portugezen hun beroemde taart noemen, waarop de uitbaatster vroeg of wij uit Portugal kwamen. Ik zei dat we daar juist naar onderweg waren, waarna zich een gesprek ontspon waarbij wij en de uitbaatster prettige herinneringen aan Portugal uitwisselden. De grote kommen cappucino zijn toch nog leeg gekomen, waarna wij, na een hartelijk afscheid, toch maar verder zijn gelopen. En we hebben wat afgelopen! Clermont-Ferrand is een middelgrote stad, gezellig druk en natuurlijk met een, in donkere vulkanische steen opgetrokken, gotische kathedraal, deze keer helemaal compleet met twee gespitste torens. In de grote kerk was het heel donker. Maar daardoor konden de gebrandschilderde ramen beter bekeken worden. Veel mensen op straat en de terrassen gevuld. Tamelijk vermoeid zijn we naar ons hotel gegaan, om wat te rusten. Na ons wat opgefrist te hebben zijn we de stad weer onveilig gaan maken, want we moesten nog wat eten. Onze keuze was gevallen op een pizzeria, en op Google hadden wij gekeken hoe we daar te voet moesten komen. Natuurlijk zijn we eerst verkeerd gelopen, Inge zei het nog, we moeten de andere kant op. Uiteindelijk zijn we de andere kant ook opgelopen, en vermoeid hebben we de Pizza Italiana-tent op ons tandvlees gehaald, en de bestelde overheerlijke pizza's bijna helemaal opgegeten, en zijn we op de kamer nog wat wezen uitbuiken. Morgen weer een dag, we hopen dan Albi te bereiken, iets meer dan 300 kilometer zuidelijker. Albi hebben we eerder bezocht, en dat was ons goed bevallen.Nog steeds geen regen gehad; hopelijk blijft dat zo.
tot morgen.

Geschreven door John.en.inge.op.reis