Ik lag slechts drie kwartier te bed, toen een geluidje vlug
Mij uit mijn slaap ontwaken deed, ik dacht: verrek een mug!
Ik ontwaardde -zacht in 't begin- een muggenbeet, die wel
Mijn denkvermogen opeiste, hard jeuken deed hij snel.
Ik krabde zachtjes aan mijn pols, maar dat bood geen soelaas
Steeds sterker werd de jeuk, Ik uit mijn bed, ernaas
De spuitbus toen maar gehanteerd, en lustig spoot ik rond
Maar toen ik weer mijn bed in dook bleek mijn hoop ongegrond.
Na een tukje van tien minuten slechts, werd ik wakker door het secreet
Die verrekte mug had echt geen last , van wat insecticide heet.
Een dikke bult, Jeuk aan mijn wang, en ik greep de spuitbus weer
En spoot toen bijde kamers vol, in elke hoek dit keer.
Krabbend zat ik op de bank, en dacht over mijn schooltijd na
Toen had ik een gedicht geleerd, 't kwam uit Suid-Afrika:
Jou vabond, wag, ek sal jou krij, van jou sal net 'n bloedkol blij, hier op mijn kamermure
Deur jou vervloekte gonserij, door jou gebyt en plagerij, Kon ek nie slaap vir ure
Na enige tijd, 'k weet niet hoe laat, dook ik weer in mijn nest,
Maar uiteraard, men raadt het al, deed Mug nog steeds haar best.
Want het zijn de vrouwtjes die uit bijten gaan, die zullen je benouwen,
Mijn Opa zei het vroeger al : Vrouwen zijn niet te vertrouwen.
Om een lang verhaaltje kort te maken, de mug wilde 't leven niet uit
Maar later op de dag, sloeg Inge haar plat tegen de ruit.
Ik had niet veel geslapen, en de Kerstnacht duurde daardoor lang, zodat ik een beetje appelig was opgestaan. Het regende hard, maar het was niet koud, maar we reden toch maar met de auto naar de Avenida. Tussendoor even gegeten thuis, en daarna weer naar Avenida. Alles was gesloten, zelfs Fantasy, en de gehele goegemeente zat bijeengepakt Bij Vitor en Cristina. Uiteraard schoven we de tafels bijeen maar zingen is er niet meer van gekomen, Wellicht was men het optreden van gisteren nog niet te boven.
Veel is er nu niet gebeurd, en we zijn gehoorzaam naar onze slaaplocaties gegaan. Morgenavond worden Inge, Lenie en ik met de taxi opgehaald om bij Nino in Vila Real gebracht te worden voor een Fado avond met eten en drinken. Daar kijken we naar uit. Ik hoop alleen dat mevrouw mug niet nog een paar zusjes heeft achtergelaten in ons appartement. We gaan het zien
Geschreven door John.en.inge.op.reis