Rosalina de hulptroepster vertelde vanmorgen dat het heel stil was in het hotel, en dat er vandaag 4 nieuwkomers zouden komen. Wij zaten tot vandaag als enige bewoners van de vleugel op de 4e etage. In de avond hoorde ik gerucht, en het leek erop dat we de etage deelden. Wij hebben nog geen kennis gemaakt met de nieuwe buren. Onze douche ervaringen zal ik u onthouden, behalve dat het water heet was en de handdoeken fris, en na het ontbijt met de na het douchen bij de Spar gehaalde pistolets -Méér pret met een verse pistolet- zijn we naar de Avenida vertrokken. Eerst een bica en toen een agua con gaz, en zowaar, de zwaarbewolkte lucht trok even open. even maar, maar het werd direct warm, dus vest uit. Barry en Gerda moesten boodschappen doen, en wij gingen ook maar toen. Het was echter lunchtijd geworden, wat ons deed besluiten om naar VRSA te gaan om voor het eerst in deze vakantie naar het restaurant De Gouden Bogen te gaan Ik snakte al weken naar een McBacon en Inge leek een Big Mac te gek. Met medium cola, met gelukkig een beetje ijs erin.
Het zijn ingewikkelde tijden, dus men had mij bij de Mac tweemaal om een QR code gevraagd, voor mijn eigen veiligheid. Nou ja, dacht ik, zo'n vaccinatiebewijs zou me toch niet vrijwaren van een voedselvergiftiging. Maar zonder bezwaarde ingewanden begonnen we aan onze hotelretourreis.
Later, hoog tijd voor een middagdrankje, zouden we naar Avenida gaan. Hedenochtend had ik bij mijn water een glas gekregen, waarop reclame stond voor een Portugese likeur, genaamd Beirão. Ik kende het niet, en even googelen leverde mij weinig meer kennis op dan dat de ingrediënten geheim waren. Bij Avenida zaten Ko&Mieneke, Willem en Johanneke, en een Duits paar, Peter und Christa, die wij kenden van 2 jaar geleden. Deutsche Leute die bedeuten das Weihnachten an kommt kreuten. Later kwamen Barry en Gerda aan. Verder zal ik niets over deze samenkomst vermelden, want het verliep te chaotisch, noch zal ik iets zeggen over wat er zich in het verleden heeft afgespeeld. Behalve, en ik zal geen namen noemen, zich in ons gezelschap iemand bevond, die samen met zijn Duitse vriend op één avond twee flessen Amaretto soldaat heeft gemaakt. Zo, genoeg over drank. Dus ik bestelde een Beirão, en de smaak beviel wel. Maar Inge zei me met kleine nipjes te drinken, omdat ik er maar ééntje mocht nemen, aangezien ik vanavond misschien nog naar VRSA moest rijden, samen met Lenie, die vanavond per vliegtuig op Faro zou landen, en nog moest eten. We volgden Lenie's vlucht op de telefoon, en ze landde mooi op tijd, zagen we. We verlieten Avenida en wij wachtten beneden in de lobby tot Lenie zich meldde en kon inschrijven. Inderdaad had ze nog niet gegeten, en reden we naar Vila Real, naar Latté voor Fish & Chips. Ik zou voor Willem nog een foto maken van het eten, maar dat heb ik maar niet gedaan; hij weet wel hoe F&C eruit ziet. Na gegeten te hebben zijn we nog even naar het plein gelopen om de Kerstversieringen te bewonderen. Maar foto's met de telefoon worden nooit helemaal goed. Maar voor een impressie....Alla. Weer terug naar het hotel, wij hadden vanmiddag broodjes gehaald voor Lenie, die ze nog even op onze kamer kwam ophalen. Ze vertrok naar haar studio op de tweede, Inge vleide zich op het bed op de vierde, en John ging maar weer schrijven.
Weinig gebeurd. Niet getreurd. Morgen droog? Misschien een regenboog.......

Geschreven door John.en.inge.op.reis