Het zonnetje? Inderdaad. Blauwe lucht? Inderdaad. Goed ontbeten? Inderdaad Toch nog fris in de wind? Inderdaad. Lange broek? Inderdaad. Koffie bij Avenida? Inderdaad Barry en Gerda al aanwezig? Inderdaad. Inge cappuccino en ik een bica? Inderdaad. Tot zover kun je een kopietje van gisteren verwachten. Maar toen we teruggingen naar het hotel ging alles anders. We zijn we de hoofdstraat uitgelopen, naar de Chinese winkel en toen we weer buiten waren, waren wij in het bezit van een schoenpoetskit. Mijn kobaltblauwe schoenen van gisteren waren een beetje vaal van het stof, dus dat werd in het hotel meteen hersteld.
We zouden ook eens gaan informeren of we een covid-19 boosterinjectie zouden kunnen krijgen, en reden naar Vila Real do S.A. want Fatima van de receptie had ons verteld dat naast de Continente super een vaccinatiepunt was opgezet, dus parkeerden we bij de Continente, en keken rechts daarvan, en inderdaad daar was een vaccinatiestraat met een ingang voor mensen mét, en een ingang voor mensen zonder afspraak, Wij namen de tweede, maar beide ingangen kwamen in dezelfde ruimte uit, waar we werden opgemerkt door een dame in witte jas. Ze zag meteen dat wij geen locals waren, waarschijnlijk aan onze lengte. (Met een beetje overdrijving: Inge en ik tellen samen in lengte voor 4 bejaarde Portugezen). Zij verwees me naar een andere dame achter het loket. Ik vroeg in het Engels of wij in aanmerking konden komen voor een boosterprik, en zij antwoordde bevestigend. Ik moest alleen in het gezondheidscenter, vlak naast de prikplaats, een nummer ophalen voor Inge én mij, en met dat nummer online een vaccinatie aanvragen, waarna we na enkele dagen een bericht zouden ontvangen waar en hoe we de prik konden krijgen. Nadat ik de bereidwillige dame had bedankt liepen wij naar het gezondheidscentrum, waar een man me vroeg wat we kwamen doen. Ik vertelde de reden van onze komst, en hij hield mij een papier voor, waarop ik onze namen moest vermelden, bij 17:00 uur. Hij vroeg ons om op die tijd terug te komen voor het verkrijgen van het utentienummer. Het was een uur of half 2, dus we gingen eerst maar lunchen in het hotel. Kraakverse pistoletjes met bockworst en veel mosterd. Daarna naar Avenida, waar we aanvankelijk alleen, maar later samen met de rest van de bekenden hebben gezeten. Alcoholvrij voor mij, ik moest nog rij.
We zorgden om kwart voor vijf weer bij het gezondheidscentrum te zijn, waar zich al een groot aantal buitenlanders had verzameld. Allemaal wachtend op 5 uur. Er waren leden van een kerkgenootschap, die beweerden dat je alleen een nummer kreeg, als je een Portugees telefoonnummer had. Zij hadden daartoe bij een provider een sim-only telefoonkaart aangeschaft. Volgens mij hadden ze het niet goed begrepen, maar zij voelden zich uitstekend geleid door hun overtuiging. Zij gingen naar binnen en kwamen later naar buiten, triomfantelijk met een formulier zwaaiend, alsof zij de Rode Zee hadden gesplitst en overgestoken.
Toen waren wij aan de beurt. De dame achter het loket vroeg onze ID, en vroeg ons telefoonnummer. Ik gaf mijn 06 nummer, voorafgegaan door het Nederlandse 0031.
Zij nam daar genoegen mee, en typte alles op een formulier, niet zo snel, maar wel nauwkeurig, met 1 vingertje van haar rechterhand. Wij kregen een nummer toegewezen, en de dame vertelde dat wij met deze nummers een afspraak moesten maken, op de website van de vaccinatieautoriteit. Onze formulieren kwamen uit de printer, en triomfantelijk daarmee zwaaiend traden wij naar buiten. De Rode Zeegangers waren echter al vertrokken.
Weer in de auto, terug naar Avenida, waar de vrienden nog wat voor ons hadden overgelaten. We lieten ons de Port goed smaken, en toen het tijd was gingen we terug naar het hotel. Op de menukaart stonden Asperges met gerookte zalm en gebakken aardappelen op een bedje van aardewerk, die ons beiden de tong streelden, vergezeld door de Borba wijn van gisteren.
Na het eten nog even de vaccinatieaanvragen gedaan, online zoals gezegd, waarbij ons een datum werd voorgesteld, de 13e december. Nog een weekje wachten dus. Binnen 3 dagen krijgen we een sms met de bevestiging. Het blijkt dus toch mogelijk als buitenlander in Portugal een 3e prik te krijgen, al heeft dat wel wat voeten in de aarde.

Geschreven door John.en.inge.op.reis