Nou Moe, ook de vierde week Portugal is voorbijgevlogen. Maar er is best wel het een en ander gebeurd. Monique en Arthur (Numansdorp) zijn in Monte Gordo aangekomen, en hadden meteen schitterend heet weer meegenomen. Dat mooie weer zal er mede de oorzaak van zijn geweest dat de eerste indruk die Portugal op hen maakte, een goede was. Ze hebben kennis gemaakt met de boardwalk en het strand, de vissertjes en Avenida, de nog alhier verblijvende Monte Gordo Bastards, Mary en Ton (Hellevoet) en Lydia en Wim (Hoorn), en tot nu toe de plaatsjes Monte Gordo, Casela Velha met prachtige uitzicht over de Ria Formosa, VRSA, Ayamonte (Spanje met de pont) en Tavira. Ook het voedsel viel wel mee of was prima. Art en ik zijn een octopus wezen eten bij Dona Bela aan het plankier, waar de dames geen trek in hadden, maar die ons bijzonder goed smaakte. We moeten daar ook nog eens de vissoep gaan eten, die in een kom, afgedekt met een opgebakken bladerdeeg deksel (stelletje blitsers), wordt opgediend. Maar het gaat natuurlijk om de soep, en daar hebben we wel vertrouwen in.
Op 14 april was Mary jarig. Dat werd gevierd met een feestdiner bij Cuico Foz Atlantida, waar Wim, Lydia, Art, Monique , Inge en ik voor uitgenodigd waren. Ton en Mary waren ook van de partij. Het feestje had nog wel enige voorbereiding nodig. Dagen van te voren had Ton me gevraagd om op het diner als disc jockey te fungeren en drie liedjes te spelen: Oh Lady Mary, She en Du. Dat is quite an international selection, dus. Normaal gesproken kost dat geen moeite, maar nu ik op vakantie ben ontbreekt mij de apparatuur om deze songs te verzamelen. Met behulp van Monique, die toen nog in Holland was, is het toch gelukt, en heeft zij de liedjes gedowload en aan mij gemaild. Ook wilde Ton een grote witte roos, symbool voor het komende nieuwe jaar, aan Mary overhandigen, en vroeg hij mij om even een roos te regelen, zonder dat het opviel. Nou heb ik in Monte Gordo nog nooit een bloemist gezien, maar na geheim overleg met diverse oudgedienden, werd mij duidelijk dat er in de markthal ook een bloemist zat, na 11 uur smorgens. Ik heb daar een rosa branco grande besteld voor de quatorze de avril, en heb die op de veertiende opgehaald, ruim op tijd voor het feest. Het feest was geslaagd, de liedjes werden gespeeld, de roos overhandigd, en het eten was prima. Alles voor de bakker en op naar het volgende feestje.
Vandaag, woensdag, zijn Wim en Lydia vertrokken, na 5 weken Portugal. Ze vonden het leuk ons leeftijdgenoten, maar ook Art en Monique te hebben gezien, en kijken uit naar komend najaar.
Vrijdag a.s. hebben Monique en Arthur het er weer opzitten. Maar zo ver is het nog niet. Hopelijk wachten hen nog mooie dagen .
Tot zover dit tussenbericht

Geschreven door John.en.inge.op.reis