Ik moet nog even vertellen over onze belevenissen gisteravond. Wij hadden vorige week een kunstbloemenslinger gekocht, om op de deur van de studio van Tom en Mary te hangen, als Mary jarig zou zijn. Vandaag was Mary dus jarig, en wij wilden de slinger gisteravond gaan ophangen. Inge en ik slopen stilletjes twee verdiepingen lager naar de deur van nr. 220 en plakten de kleurige slinger met cellotape op de deur. Toen we weer boven op onze kamer waren, zei Inge: Hebben we nu de goede deur gehad? Dat bracht mij aan het twijfelen. De twijfel sloeg toe, zogezegd. Ik pakte de lift naar de tweede en stond opnieuw voor de deur met de slinger. Ik dacht, nee, dat is geloof ik niet goed. Dus ik haalde de slinger van de deur en nam de lift naar beneden, om op de receptie naar het juiste kamernummer te vragen. Ik legde uit waarom ik dat beslist moest weten, de receptioniste lachte, keek op haar monitor en antwoordde: Kamer 220 !! Daar had ik zojuist de slinger verwijderd, dus moest ik de slinger weer op dezelfde deur plakken. Een kwartier in totaal hadden deze escapades ons gekost. Tot zover gisteravond.
Hedenmorgen was het weer mooi weer, Na douche en ontbijt gingen we koffie drinken, dus liepen we over de boulevard naar Avenida. We namen plaats op het terras, in de verzengende zon. We bestelden twee koffie bij Cristina, en na enige tijd zei Inge dat we snel weg moesten wezen, want ze zou het niet lang meer uithouden, zo heet was het geworden. Ik had het ook heet gekregen, zodat ik snel mijn koffie opdronk, die maar niet wilde afkoelen, zodat ik kleine slurpjes moest nemen, wilde ik mijn keelgat niet verbranden.
We zijn naar het plankier op het strand gelopen, en op een bankje gaan zitten, waar we op 3 meter boven het strand nog wat wind vingen, en ik het met petje en zonnebril op wel goed kon uithouden. Het was vandaag een beetje druk op het strand, waarschijnlijk vanwege de vele Spaanse weekendtoeristen die de grens over waren komen zetten. Verderop werd er zelfs een fitnessles gegeven op een dansvloer van houten platen op het strand, en wij hebben ons uiterst ingespannen om daarnaar te kijken. We besloten langs de zee, sorry, oceaan te lopen, en daar hebben we een heel eind van volbracht, waarna we even op een duintop zijn gaan zitten om de golven te zien komen aanrollen, en nog een beetje zon te pakken. Toen het ons te machtig werd liepen we dat hele stuk ook weer terug. Het water had een heerlijk verkoelend effect op onze blote voeten, toen we langs de waterlijn liepen.
Via de Spar voor broodjes en melk wisten we strompelend in de hitte ons hotel te bereiken, en we de airco, die wij vorige week nog voor verwarming hadden gebruikt, hebben omgevormd tot een verkoelend apparaat, en hebben we een frisse lunch genoten.
En al snel was het tijd om naar Avenida te gaan, omdat - had ik dat al verteld, dat Mary jarig was? - , we aldaar Mary moesten feliciteren. Wij waren de eersten van de Hollandbende, en namen alvast een biertje. Ko&Mieneke kwamen er aan, Theo&Coby sloten zich aan, Even later volgden Aad&Lenie, die morgen, na een verblijf van slechts 10 weken, naar IJsselmonde terug moeten. Ton en zijn Jarige Jet kwamen binnen, waarna iedereen zich op hen stortte om ze te feliciteren. Mary had de hele dag lopen zoenen, maar dat had ze ook verdiend, natuurlijk. Het werd nog heel gezellig, en ik kan niet alles weergeven, want dit stukje wordt al te lang, maar na enige tijd twee voor twee namen de stellen afscheid, zodat Aad en Lenie en wij overbleven. Zij besloten een hapje bij Avenida te nemen, en wij hadden geen zin om de bloemkool die ongekookt in de keukenla lag te wachten, nog te gaan bereiden. Tenslotte was het daarvoor veel te laat geworden. Dus namen wij ook maar wat om daar op te eten. De bloemkool komt morgen wel aan de beurt. Omdat ik in korte mouwtjes zat, en de temperatuur gekelderd was, mocht ik Aad zijn vest even lenen. Ons zondags diner werd met smaak genuttigd. Daarna liepen wij gevieren naar de Alameide de Indias, waar ons hotel gevestigd was. Voor de Spar, Lenie moest nog wat water hebben, hebben we roerend afscheid genomen van Aad en Lenie, en ze een goede reis gewenst. Morgen zitten ze in IJsselmonde asperges te eten.
Op onze kamer heb ik de airco weer omgevormd van koeler naar verwarmer. BVN op de TV aangezet voor Inge, en ik op de laptop voor een in een vlaag van verstandsverbijstering aangenomen "verplichting".

Geschreven door John.en.inge.op.reis