Vandaag ving het laatste weekend van deze vakantie aan. Tenminste, als je de vrijdag bij het weekend mag rekenen. Als ik in Holland op vrijdagochtend heel vroeg boodschappen doe, zegt de dame achter de kassa altijd: Prettig Weekend. Dat heeft ze zo geleerd bij de cursus Vriendelijk Omgaan Met Klanten. Tijdens mijn vakantie in Portugal ben ik meermalen geconfronteerd met kassamedewerkers die deze cursus niet hadden gevolgd, of ze hadden er maling aan gehad. Ze stonden soms met de telefoon aan het oor de bedragen aan te slaan en af te rekenen, óf ze stonden of zaten in een hevige discussie verwikkeld met een collega achterin de zaak. Maar ja, ik had vakantie, dus kon ik me er niet te druk om maken, laat staan mijn weekend erdoor laten verpesten.
Weekend dus. Maandag vertrekken we naar huis en verlaten we het door ons geliefde Monte Gordo. Het was dus zaak om ook van deze laatste dagen een succes te maken, te beginnen met vandaag. Het weer twijfelde tussen een gesluierd zonnetje en bewolking. De temperatuur op het balkon was laag en niet om over naar huis te schrijven, maar zou hopelijk in de loop van de dag wat verbeteren, zodat ik er wél over naar huis zou kunnen schrijven. Maar binnen zitten was er niet bij. De schoonmaakploeg was reeds door ons appartement geraasd, had de bedden opgemaakt, gestofzuigd of stof gezogen, de wc en wastafel gereinigd en de oude handdoeken vervangen door nieuwe, toen we naar buiten stapten. Avenida was nog dicht, dus werd het Fantasy. Twee abattonado's natuurlijk. Ondertussen had ik spijt gekregen van mijn kledingkeuze, want de zon stond flink te branden. Na de koffie dachten we slim te zijn, en langs het strand te gaan wandelen, meestal staat daar een briesje. Vandaag nauwelijks, maar we zijn toch maar langs de Atlantische Oceaan gelopen, al was het maar een klein stukje. De fascinerende golfslag van de langzaam oprukkende branding blijft toch een mooi gezicht. We zijn nog even neergestreken bij de gele stoeltjes aan het plankier, bij Evalinho (of zoiets), waar ik eindelijk in de schaduw kon zitten. Ik heb er meteen maar een tosti besteld,want het werd lunchtijd. Ik stelde voor om toch maar voor twee dagen een fiets te huren bij Angela, op het plein, dat was ook wel gemakkelijk om nog wat boodschapjes te doen in het belendende VRSA. Dus verlieten we the yellow chairs., en liepen naar Angela. Angela krijgt Spaanse neigingen, want ze hield siësta tot drie uur vanmiddag. Inge besloot toen om nog even aan het zwembad te gaan liggen, in de zon. Ik ging in een stoeltje in de schaduw zitten, maar toen ik het koud kreeg ben ik ook maar in de zon gaan zitten tot het drie uur werd. Voor de tweede keer vandaag naar Fantasy getogen, waar de harde kern zich langzamerhand verzamelde, om de toestand in de wereld weer eens de revue te laten passeren, en daar iets van te vinden. Merkwaardig genoeg hadden de verzamelde pensionado's weinig last van meningsverschillen over een verscheidenheid aan onderwerpen. Informatief overleg, dat is een prima omschrijving. Ook de politiek kwam aan bod, ook de oude politiek, en daarmee verscheen na een tijdje Boer Koekkoek op het toneel. Ik herinnerde me een oud grapje over een uitspraak die zogenaamd van Koekkoek afkomstig zou zijn: Wij moet'n in Nederland de akkers met anderhalve meter grond ophoog'n, zodat de boer'n zich niet meer hoev'n te bukk'n. Waarmee niet gezegd is dat de uitspraken van de huidige politici wel steekhoudend zouden zijn.
Etenstijd. We namen afscheid van de V.V.P. (Vereniging van Pensionado's), en hebben lekker gegeten. Karbonade, gebakken aardappelen en sla, met een bananen/aardbeien toetje na.
Daarna naar Richard Groenendijk op RTL4 gekeken, en best hard zitten lachen.
P.S. Over de cursus Vriendelijk Omgaan Met Klanten : Kun je je ook zo ergeren aan bijvoorbeeld medewerkers van callcenters van internetproviders als je met een klacht belt, en ze zeggen, na het aanhoren van de klacht: GOED DAT U HIEROVER BELT ! Daar twijfelde ik niet over, muts. Maar dat is Nederland, en hoort niet in een reisverslag. Maar ik moest het toch even kwijt.

Geschreven door John.en.inge.op.reis