En dat is het ook geworden. Zeker en vast.
We zagen bij het ontwaken een stralende zon aan de hemel staan, met één klein wolkje ver weg.
We hadden gisteren besloten om vandaag naar Nazaré en Batalha te gaan, maar nadat we op de kaart hadden gekeken, besloten we naar Nazaré en Alcobaça te gaan, omdat die dichter bij elkaar lagen. Op naar Nazaré dan, met een heerlijk zonnetje, maar toch over de tolweg, dat is wat relaxter, en bovendien maar een uurtje rijden.
Even reden we nog onder dat ene wolkje door en moesten we de ruitenwissers aanzetten. Maar dat was een buitje voor het stof, en verder de hele dag geen regen gezien.
We kwamen zoals gezegd na een uurtje in Nazaré aan, en moesten nog een plekje vinden om te parkeren, wat we uiteindelijk vonden, waarna we richting strand liepen.
Nazaré is het surfers-paradijs, met volgens zeggen de hoogste golven van Europa, maar dan moet het weer wél meezitten. Omdat het de afgelopen dagen tamelijk roerig weer was geweest hadden we goede hoop op flinke golven (we zagen op de TV dat er zelfs een tornado door Portugal was getrokken en er waren dorpen geïsoleerd geraakt door aardverschuivingen en overstromingen door zware regenval. Aan de west-Algarve bij Portimão was zelfs een heel stuk strand, inclusief strandtenten en plankiers weggeslagen. Wij begrepen van het thuisfront dat dit onheil de Nederlandse TV niet had gehaald). Maar vandaag was het heerlijk weer, en op het strand aangekomen, zagen we wel golven die hoger waren dan die in Scheveningen https://youtu.be/0SUKiFFl5vQ , maar lang niet zo spectaculair als in sommige YouTube filmpjes. (Zoek maar eens op Youtube naar Nazaré, dan zie je wat ik bedoel) Uren kan ik kijken naar de vlammen in een open haard, of naar de golven in de branding, maar op een gegeven moment was het tijd om verder te gaan . Het surfers-paradijs lag namelijk aan de andere kant van een in zee uitstekende berg met vuurtoren, en daar moesten we eerst overheen. Nu hadden we de afgelopen dagen al veel van onze kuiten gevergd, naar gelukkig was er een kabeltrammetje dat tegen de steile berg opkrabbelde, zodat we toen we boven kwamen alleen maar richting vuurtoren moesten lopen om het golvenspektakel in ogenschouw te nemen.We moesten eerst over een plein met allerlei souvenirverkopers, restaurants en café's, zoals in elke rechtgeaarde badplaats gebruikelijk is, voordat we op de weg naar de vuurtoren kwamen, die weer naar beneden liep. (Inderdaad, terug moesten we klimmen!) En toen zagen we ze, de huizenhoge golven die langzaam in de oceaan werden opgebouwd, tot grote hoogte opgestuwd werden, en dan met donderend geraas overlsloegen. Alleen geen surfer te zien, op het water dan. Op het filmpje is er niet veel van te zien, maar als je op het strand naar de mensen zoekt, die mieren lijken, heb je vergelijkingsmateriaal. Het filmpje is van hoog op de rots geschoten. https://youtu.be/QpPHe5tiNhM. Vanaf de vuurtoren direkt naar beneden ook wat golfgedruis. https://youtu.be/Au8wwsEFsjk Helaas zijn mijn beelden niet zo spectaculair. Dan had ik naar het strand beneden moeten lopen en met een telelens moeten filmen. Filmbeelden vormen maar een slap aftreksel van de werkelijkheid, maar wij hebben er tussenin gestaan, en dat was onvergetelijk. En extra mooi vanwege het mooie weer.
We zijn hijgend de weg vanaf de vuurtoren naar de souvenirverkopers opgeklommen, en hebben bovenop de berg in een restaurantje bij het kabeltramstation een heerlijke tonijnsalade genomen. Overheerlijk, en nog gezond ook. Daarna terug naar de auto. Het was al over half drie, dus besloten we om ook maar niet meer naar Alcobaça te gaan, dat bewaren we tot morgen.
Vanavond kip en gebakken aardappeltjes uit eigen oven. Ik moet zo gaan koken, dus nog snel even de foto's erbij. Tot morgen

Geschreven door John.en.inge.op.reis