Vandaag, vrijdag de 20e, mijn beltegoed is zojuist bijgeschreven, realiseerde ik me dat aan ons verblijf van bijna drie maanden de volgende week al een eind gaat komen, en we de terugreis zullen moeten aanvangen. Moeten, ja, want we hebben a. het appartement to het einde van de maand gehuurd, b. De auto moet nodig APK gekeurd worden, want het zwarte monster is ook al meer dan drie jaar oud, c. We hebben allebei een aantal controle-onderzoeken in het ziekenhuis te ondergaan, en d. hebben we ook wel weer eens zin in Vlaardingen. Kan ik eindelijk eens gaan oefenen op mijn vlak vóór de reis aangeschafte viool. Maar of de komende reis van een leien dakje zal gaan, is nog de vraag. Van het Nederlandse front kregen we diverse foto's en berichten betreft het takkenweer dat zich voltrekt in Nederland. Mieneke en Ko zijn maandag Almerehuiswaarts gekeerd, Mieneke stuurde mij vanmorgen nog een filmpje met sneeuw in haar voortuin. Maar dit alles valt in het niet bij het weerbericht voor Spanje dat Inge me zojuist voorlas, dat is aan het eind van de volgende week alleen maar kommer en kwel, strenge vorst en sneeuwval, en ik hoop alleen maar dat deze voorspelling, zoals vele eerdere voorspellingen niet op waarheid berust, en ingehaald wordt door een betere. Er is nog voldoende tijd voor wijziging in de plannen van de weergoden, nietwaar?
Zoals ik al eerder schreef, wordt onze dag bepaald door een gang naar de horeca, langs het strand, en naar de buurtsuper. Alles onder sterk wisselende weersomstandigheden. De nachten zijn, als het een heldere lucht betreft, erg koud, en komen onder de 10 graden. Maar al snel neemt de zon het over, en wordt het in de zonneschijn aangenaam warm. In de schaduw blijft het een aanrader om een vest te dragen. Maar soms bouwen zich wolkenfronten op, die behalve dat ze fotogeniek zijn dus ook voor koude schaduw zorgen, of steekt de wind op zodat de gevoelstemperatuur een knauw krijgt. Gelukkig vinden we dan een warm onthaal in Avenida, of een van de andere uitspanningen, waar we, samen met onze andere grijze lotgenoten de grenzen van ons incasseringsvermogen bespreken. Gisteren wasWally, de laatst nieuwe ober bij Avenida, jarig, 23 jaar, en we hebben hem voorzichtig in het Nederlands toegezongen. Wally kon dat wel waarderen, getuige zijn innemende karakteristieke Braziliaanse hinniklachje. Ik zag Amando en Amandio jaloers kijken, omdat zíj niet jarig waren.
Gisteravond zijn we met Johanneke en Willem naar Foz Atlantida geweest, en hebben Johanneke en ik de befaamde Cataplana met Octopus, Schelpen en Reuzegarnalen genoten. Heerlijk ! Inge en Willem namen de Portugese Steak, met een gebakken ei on top, Ook heerlijk! Helaas geen foto's.
Vanavond komen Ton en Mary aan. Circa kwart voor zes landen ze op Faro, en zullen ze een uur of acht inchecken bij Hotel Alba. De reis vanuit Hellevoetsluis heeft dan een halve dag geduurd, maar we gaan toch proberen of we de gereserveerde tafel bij Tropical nog op tijd kunnen bereiken. Ton wil de Prawn Curry proberen, hij was lekker gemaakt door mijn beschrijving van de schotel in een eerder verslag. Het weer ziet er hier voor het weekend redelijk uit, dus dát geluk hebben ze.
Donderdag of vrijdag zijn wij aan de beurt. Of we alle bagage in tototje kunnen proppen moeten we nog zien. Er zit een servies bij voor Monique. Dat wordt sowieso voorzichtig rijden. Maar ach, scherven brengen geluk.

Geschreven door John.en.inge.op.reis