Vandaag is er niet veel gebeurd. Dat wil zeggen, er is genoeg gebeurd, maar er valt weinig over te vertellen. Ik moet me dus beperken to enkele zinnen, en het gezegde dat in beperking de schoonheid ligt besloten, zal wel niet kloppen, in mijn geval. Omdat ik mij gisteravond zo brak voelde, en ik een moyenne van twee pakjes zakdoeken per half uur behaalde, besloot ik , zoals de oplettende lezer heeft kunnen opmerken, mijn verslag van gisteren pas vanmorgen aan de bytes en bits toe te vertrouwen. Niet dat ik me vanmorgen zoveel beter voelde, ik kampte nog steeds met een fikse verkoudheid., mijn hoofd zat VOL snot. Na deze heldendaad was het noodzakelijk om een KORT ritje naar Spanje te maken om mijn tank VOL te gooien met brandstof, die hier in Spanje nog steeds Euro 95 heet. Waarom heeft in Holland die naamsverandering plaatsgevonden? Moesten wij weer het braafste jongetje van de klas zijn? Enfin, even bijgetankt en in de belendende super Mercadona geconstateerd dat veel schappen LEEG waren na de katholieke feestdag gisteren. Toen, via Lidl VRSA weer terug naar Monte Gordo, waar we hebben geluncht en ik met twee paracetamolletjes even een schoonheidsslaapje heb genomen, maar toen ik wakker werd gekust door Inge, en ik in de spiegel keek, zag ik niet waarom zoiets een schoonheidsslaapje heet. Maar ik voelde mij wel wat opgeknapt, we zijn naar de Avenida gegaan en hebben daar met de Benidorm Bastards, zoals mijn dochter ze noemt, afgesproken dat we morgenmiddag ( Avenida is toch gesloten op dinsdag) een afscheidsreceptie te geven voor Lenie, die nog drie nachtjes hier aanwezig zal zijn, alvorens ze weer in de grote zilveren vogel naar Holland vliegt. Dus morgen een VOL huis, en wat flessen LEEG. Al met al hebben mijn escapades van vandaag helaas geen foto's opgeleverd. Mijn camera bleef LEEG. Nu schiet ik VOL.

Geschreven door John.en.inge.op.reis