Vanmorgen om half negen had Nathalie het ontbijt klaar gezet. Nathalie, een vrouw van rond de 57 en een half, sprak goed Vlaams, en dat konden we natuurlijk goed volgen. Gisteren had ik haar bij onze check-in in het frans aangesproken -maar toen kenden we haar nog niet- en ze gaf toen ook antwoord in het frans. Pas toen ze ons had gevraagd waar we vandaan kwamen, sprak ze ons aan in het vlaams. Volgens mij moet ze een talenwonder zijn, want ze is getrouwd geweest met een Spaanse Bask uit Bilbao, waar ze lange tijd heeft gewoond, dus had ze ons ook in het spaans of baskisch te woord kunnen staan. Maar het wallonisch ontbijt was prima verzorgd. Omdat de uitbaatster van de B&B tevens bakkersvrouw was, zag ons ontbijt er uit alsof het door een bakker was samengesteld. Vers bruinbrood, verse croissants, verse pains au chocolat, maar ook verse aardbeien, Ardenner ham, Belgische kaas en potjes abrikozenjam. En jus uit een pak (Cool Best?). Daar hadden we voor een dag genoeg aan! Toen we klaar waren met het ontbijt, en de koffers in Huppel hadden geladen, reden we weg uit Beauraing.
We gingen via binnendoorweggetjes richting Straatsburg, en ondanks dat de zuidelijke Ardennen heel erg mooi zijn, en het landschap er zo vroeg in het jaar schitterend in het zonnetje lag te relaxen, werden we een beetje moe van al die rotondes. Zin om even te stoppen om een paar foto's te schieten werd de kop ingedrukt, want er was haast geen plaats tussen de rotondes. En dat ging zo door toen we in Luxemburg kwamen. We schampten Luxemburg een paar kilometer, zonder stoppen, en toen reden we de Elzas binnen. Toen we, even voorbij Thionville in een dorpje kwamen zagen we aan de overkant van de weg een terrasje bij een café-restaurant, en de deur stond open. We stopten, want we hadden trek gekregen in een kopje koffie. Teruggereden en de auto geparkeerd tegenoven het cafeetje. We staken de weg over, en merkten dat de eigenaar snel de deur op slot had gedaan. Gesloten. Geen koffie. We waren de rotondes zat, dus toen we weer in Huppel hadden plaatsgenomen heb ik de mogelijkheid om in de TomTom de snel- en tolwegen te vermijden, uitgeschakeld, waarna we via de snelwegen en ook tolwegen ( de tolbadge werkte!) onze reis vervolgden. We waren tot de conclusie gekomen dat de afstand Beauraing-Straatsburg (ca. 350 km) te lang was om die via rotondes te volbrengen. Dus de volgende etappe van onze vakantie zal véél korter zijn. Tijdens de reis opperde ik als volgend traject Straatsburg- Colmar. Dat kunnen we binnen een dag, zelfs via binnendoorweggetjes gemakkelijk doen. We zullen zien.
Ook hebben we het hotel in Straatsburg voor twee overnachtingen besproken, want als we laat in de middag zouden zijn aangekomen, hadden we weinig van Straatsburg kunnen bekijken. We hebben, na goede raad van de receptiemedewerker van het hotel, nadat we ons hadden opgefrist, een tramkaart voor 24 uur genomen (ook wel een dag- en nachtkaart genoemd) en zijn nog even de stad onveilig wezen maken. Eerst vier haltes met de tram, en toen gaan lopen. Dat onze conditie niet meer is wat het geweest is, bleek al snel, want we liepen bijna op ons tandvlees. Ik moet er wel bij vertellen dat het inmiddels 25 graden in de schaduw was geworden. Maar een drukte in de stad! We liepen richting...jawel...de kathedraal. Ik zal daar niet teveel over vertellen, behalve dat de kerk binnen 7 minuten zou gaan sluiten. Nadat Inge's tas gecontroleerd was op steek-, slag-, en schietwapens hebben we het Godshuis in sneltreinvaart bekeken, en Inge kon zelfs nog even uitrusten in de heerlijk koele kerk. Genoeg zitplaatsen. Toch wel kaal van binnen, maar buiten met veel beeldhouwwerk, die kerk. en van rode plaatselijke natuursteen. We zijn nog even op een terrasje gaan zitten, met zicht op de kerk, voor een kop koffie, maar ook het terras zou binnen vijf minuten sluiten, dus heb ik beloofd de koffie snel op te zullen drinken, wat niet zo slim van me was, want de koffie was gloeiend heet. We hebben daarna, na een snelle hap, de terugreis - weer 4 haltes - aanvaard, zijn in het hotel uitgebreid gaan douchen, en hopen morgen iets meer op ons dooie akkertje de stad nog eens goed te gaan bekijken. Het zal gelukkig niet meer zó warm worden. Er wordt gedacht aan 18 graden, dus dat zou perfect zijn.

Geschreven door John.en.inge.op.reis