We hebben gisteravond laat nog geconstateerd dat het nieuws van de wateroverlast alhier eindelijk tot het NOS journaal was doorgedrongen. Het is goed raak geweest in Europa. Regen volop, en het is nog niet voorbij. We zagen op de Duitse TV auto's wegdrijven, mét en zonder passagiers, en steeds weer een andere brandweerman die het laatste nieuws uit zijn ondergelopen dorp aan de Saar of Moezel kwam vertellen. Ik heb ook nog even uit het raam gekeken, maar Huppeltje stond nog onverschrokken geparkeerd. Maar Daun ligt dan ook op 410 meter hoogte. Zó hoog zal het water van deze zondvloed niet komen, denken we. Maar in Saarbrücken kwam het water in sommige huizen vijfennegentig centimeter hoog te staan zodat alle meubilair, televisies, wasmachines en parketvloeren konden worden weggegooid, voor zover ze al niet afgedreven waren. Alleen de foto van opoe, als die hoog genoeg hing, die foto, bleef gespaard.
Vanmorgen, bij het ontwaken regende het nog steeds, en toen we na het goede ontbijt hadden besloten om een stukje te gaan lopen naar de plaatselijke buurtsuper, regende het nog steeds een beetje. We moesten naar de super, omdat we allebei onze shampoo in Colmar hadden laten staan, en om daarvoor het hele stuk terug te moeten rijden, ging ons letterlijk wat te ver. We hadden al wat heen en weer gelopen, en Inge had in een winkel een shirt gekocht, maar we konden de supermarkt niet vinden. Toen besloot ik maar met de auto naar de aan de rand van het dorp gelegen Lidl te rijden, terwijl de regen maar niet ophield.
Binnen in de Lidl was het droog, en nadat we de shampoo hadden gevonden, en nog wat dingetjes, stapten we in de auto om terug te gaan. Maar in plaats van bij de rotonde in het centrum rechtsaf hotelwaarts te gaan, namen we de weg rechtdoor, want, zoals op het bord langs de weg vermeld stond, bevonden zich daar de Maren. De Eiffel, door de Dauners VulkaanEiffel genoemd, is een oud vulkanisch gebied, waarvan de vulkanen al een paar jaar waren uitgedoofd. Of een paar miljoen jaar. De vulkanen zijn er nog steeds, al hebben zich in de kraters massa's water verzameld, zodat er grote kratermeren ontstonden, wat een grote trekpleister was geworden.Die meren worden door de lokale bevolking maren genoemd. Maar aan de meren is niets bijzonders te zien, het zouden net zo goed stuwmeren hebben kunnen zijn, zoals we bemerkten. We hadden de auto een eind buiten het dorp omhooggereden, en op de vulkaanrand op een parkeerterrein gezet. Naar naar de krater lopen was een meter of twintig, en toen kon ik snel de hieronder geplaatste foto's schieten. Snel, want mijn camera kan niet zo goed tegen regen, schat ik in. Toen we weer bij de auto kwamen zagen we dat de keverclub van de ADAC het pinksterweekend hadden uitgekozen om met de autootjes te gaan rijden. Geverfd in dezelfde beige kleur reden ze in ganzenpas achter elkaar het parkeerterrein op. Een stuk of dertig schat ik. Drijfnat.
Met behulp van Google Maps heb ik de weg naar het hotel weer opgezocht. (Ik had een afslag gemist). Snel naar het hotel, en binnen gebleven, vanwege de regen. Jaja, zo maak je nog eens niets mee.

Geschreven door John.en.inge.op.reis