Covid-19 heeft de boel wel flink door elkaar gegooid. En dat is natuurlijk een understatement.
In januari 2020 kwamen we nietsvermoedend terug uit ons geliefde Monte Gordo, waar het leven zo rustig verliep dat ik halverwege de vakantie besloot mijn reisblog te staken, omdat er niets te vertellen viel. Bij terugkomst in Nederland waren we in de veronderstelling dat we er in november van dat jaar weer zouden terugkeren, toen de wereld, en ook u (of mag ik jij zeggen?), en ik, plotseling werden overvallen door een ordinair uit China stammend virus, waardoor het leek alsof de aarde ineens de andere kant opdraaide. Afijn, jullie hebben het allemaal meegemaakt, met de dure mondkapjes, de lockdown, de schortende vaccinatiestrategie en nog meer van die ellende. Maar plotseling werd er door de luchtvaartmaatschappijen ook niet meer gevlogen en werden alle vakanties geannuleerd. Zo ook de door Inge en mij geplande rondreis door Noord-Spanje, die ik moest annuleren, maar waarvan ik wel een diashow (https://youtu.be/fXK_CRMKEPo ) heb gemaakt: De Reis Die Niet Doorging. Dat was overigens al de derde keer dat deze reis niet doorging, en ik wil nog steeds Burgos zien. En Salamanca. En Valladolid. En nog meer, maar dat komt zeker nog een keer.
In het begin kostte het naleven van de Coronaregels ons weinig moeite, want we waren vervuld van goede hoop dat het virus weer snel zou zijn teruggedrongen. Er bestaat valse muziek, er zijn valse honden, maar helaas hadden we ook valse hoop. Om kort te gaan, de vakantie van november 2020 kon geen doorgang vinden. We hebben dan ook maar geen appartement en huurauto besproken en hebben stilletjes in Nederland de pandemie zitten te beleven.
Toen de vaccinatiegolf eindelijk op gang was gekomen, werd in de loop van 2021 het reizen naar het buitenland weer mogelijk, en móesten we er even tussenuit. In juli 14 dagen naar het Griekse Zakynthos, waar het ontzettend heet was, en ook verschrikkelijk warm, en ook een hoge temperatuur die niet te genieten was, en waar ik niet de moed had een reisblog over te schrijven, ook al zou ons hotel toen wél goede wi-fi gehad hebben.
In september zijn we, samen met mijn schoonzus, ook nog even 9 dagen naar Monte Gordo geweest, gelegen aan de Atlantische Oceaan en wonderschone Algarve, maar ook weer zó heet! Natuurlijk ook geen blog geschreven. Lenie en Aad uit Rotterdam gaan in oktoberwaren al geweest. Maar Barry en Gerda uit Renesse waren er wel. Die zijn er tot op vandaag nog steeds. Ook Ton en Mary uit Hellevoet waren er een dikke week. Ton stond op het punt een operatie te ondergaan, maar ze konden, voordat de operatie zou plaatsvinden, er toch nog even tussenuit knijpen. Of zij straks ook nog naar MG kunnen komen is nog een vraagteken; Ton is inmiddels herstellende van een geslaagde operatie, en krijgt over een kleine 3 weken te horen of hij het land mag verlaten. Dus dat is nog even afwachten, en we hopen dat het allemaal mag lukken. Cock en Theo (onze overburen in Vlaardingen) zijn ook al vertrokken naar de west-Algarve, wij willen ze daar ook nog gaan opzoeken. Narda en Cor uit Haarlem zijn er dit jaar niet bij, die gaan in januari naar Olhos de Agua. Johanneke en Willem uit Veendam zullen ook in december in Monte Gordo aankomen en blijven tot april, en Mieneke en Ko gaan volgende week naar Monte Gordo. Dus een groot gedeelte van het stel zal wel weer aanwezig zijn, maar is natuurlijk niet compleet zonder Inge en mij. Wij hebben daarom het plan opgevat om 26 november voor 6 weken naar MG te gaan, en we hebben de koffers gisteren al klaar gezet; nog 10 dagen, dan is het zover. Inge’s zus Lenie komt met de Kerst ook een weekje over. Wij verheugen ons op ons verblijf in het Europese Wonder, het land met de minste Coronabesmettingen van Europa. We kunnen haast niet wachten. Onze naaste buurman André wil ons naar het vliegveld brengen. Toen ik mijn buurvrouw, zijn vrouw, vertelde over onze reisplannen vroeg ze of ik nog een reisblog zou bijhouden. Ik zei dat er misschien niet veel te beschrijven zou zijn wat de moeite waard was, maar zij zei dat af en toe een update ook wel leuk zou zijn. En zo zal het geschieden. Ik ga vol frisse moed maar weer eens aan het schrijven. Of iedere dag een bericht haalbaar is moet nog blijken, maar ik hoop dat het gaat lukken. De 26e van deze maand is het startschot.
U bent gewaarschuwd.

Geschreven door John.en.inge.op.reis