We verlieten Merida vroeg, na een eenvoudig ontbijt. Hotel Zeus was me niet goed bevallen; de airco was er niet, alleen maar verwarming, omdat het winter was. De buitentemperatuur namen ze niet in overweging, maar die was voor mij zomers. Geen eitje bij het ontbijt, maar de koffie smaakte goed. We reden door prachtige natuur, maar hadden weinig mogelijkheden om te stoppen en foto's te maken. We besloten, toen we Trujillo zagen naderen, of eigenlijk naderden wij Trujillo, om daar even iets te gaan drinken. Trujillo is een leuk oud plaatsje, mét geschiedenis. Wij parkeerden in een parkeergarage, en liepen het stadje in, heuvel op, natuurlijk. Op een pleintje stonden verscheidene kraampjes, met handwerkprodukten van de kantklosters, pottenbakkers en meer van dat echte handwerk. Wij liepen snel verder, richting Plaza Mayor. Daar aangekomen zagen we dat het pleintje vol stond met tentjes, waar de streekprodukten van deze streek aan de man (sorry, genderneutraal, aan de mens) werden gebracht. Voornamelijk kazen, en dat kon je van verre reeds ruiken. Het was een prachtig plein, maar de tentjes onttrokken de schoonheid aan het oog. Na wat gedronken te hebben vervolgden we onze reis, In de verte doemden de besneeuwde toppen van de Sierra de Gredos op, en even later reden we in de bergen. Het was klimmen geblazen, prachtige natuur, en weer te weinig foto's. Zo snel als we de bergkammen beklommen, reden we ook weer de heuvelachtige vlakte in, waar Avila lag.
Het is eigenlijk Ávila, met een klemtoon op de eerste a. Goed hotel, dat Il Castillas, en het centrum van Ávila is gemakkelijk per bus te bereiken. Ik stapte de bus in met als kleinste geld een briefje van 20 euro. Daar had de chauffeur niet van terug, maar hij wees me op een winkeltje, waar ik mijn biljet even moest wisselen, hij wachtte wel even! Ik voelde mij verplicht om even de looppas erin te gooien naar het winkeltje, en, na gewisseld te hebben, weer terug naar de bus. Hollen op mijn vakantie. Nou ja, dat zullen er wel meer doen, zoals we in Monte Gordo gezien hebben. Ávila is een stad met een middeleeuws centrum van 33 hectare, en is geheel omgeven door een nog intacte muur met torens. Het was er druk met toeristen en Spanjaarden, die van het mooie weer gebruik maakten om zich op de terrassen vol te laten lopen met vinos en Fanta's. De muur werd door mij geïnspecteerd, en bleek inderdaad geheel onbeschadigd. Alleen weet ik niet of er recentelijk nog restauraties zijn gepleegd. Het ziet er allemaal nogal nieuw uit. Allemaal erg fotogeniek, dat wel. Ik zag ook nog een putdeksel, met daarop Iberdrola. Ik vermoedde dat dit een riooldeksel was, met de functie erop aangegeven: Iberische Drollen? Toch nog groot 33 hectare. Met de bus terug, een makkie als je weet waar de haltes zijn.
In het restaurant van het hotel trad een plaatselijke band op met een zanger die zijn best deed, zal ik maar zeggen. Tot tien voor twaalf wist hij Ávila te boeien, toen moest hij blijkbaar zijn snavel houden.
Voor morgen diverse mogelijkheden de revue laten passeren: Zaragoza? Pamplona? of toch Gasteiz? We beslissen het in de morgen.

Geschreven door John.en.inge.op.reis