STUKJE BIJ BEETJE

Portugal, Monte Gordo

Inge en ik zitten naast elkaar op de bank. Inge leest in het weerbericht dat het morgen tweeëntwintig graden wordt; vier graden warmer dan vandaag. En dat is in de schaduw. Het is toch bijna niet voor te stellen dat het bijna Sinterklaas is? Maar onze gedachten gaan natuurlijk ook uit naar het thuisfront, dat nog wel in de juiste omstandigheden verkeert om in de Sinterklaassfeer te komen. Hoor de wind waait door de bomen en zo. We volgen hier aan de Algarve natuurlijk nauwgezet het Nederlandse nieuws. Zo hoorden we dat er in Nederland steeds minder behoefte bestaat aan Sinterklaas, en dat vooral de jongeren meer waarde zijn gaan hechten aan Valentijn en Haloween, en natuurlijk Santa Claus. Van die Amerikaanse troep zullen we het dus moeten hebben, want er komen steeds meer jongeren bij. Die worden dus ook wel weer eens oud, maar dan met Amerikaanse tradities. Maar ach, wat maakt het uit, hier in Portugal kennen ze de goede Sint niet eens, laat staan Zwarte Piet. Hoewel ik met Driekoningen hier in VRSA wel eens een optocht heb gezien waarin drie witte mannen, Kaspar, Melchior en een volkomen zwartgeschminkte Balthasar liepen. Toen heb ik hier overigens geen uitroepen gehoord dat het een racistische vertoning was. We gaan het dit (volgend jaar zes januari) allemaal weer meemaken.
Eerst nog even dit. Ik vermeldde in een eerder verslag dat onze vaste gebradenkippenpiripirileverancier een zaak uitbaat met de naam Komemkaaza, en dat ik niet wist wat dat betekende. Monique zei in een reactie, dat het waarschijnlijk een verbastering van comer=eten en casa=huis, dus thuis eten zou kunnen zijn. Inderdaad, na enige research ben ik ook tot die conclusie gekomen. Zie de vertaling met Google Translate hierbij.
Vandaag was het dus vier graden kouder dan morgen. Omdat er voldoende blauw in de hemel was om een broek van te maken, zijn we maar via de tolweg naar Tavira gereden, de Parel van de Oost-Algarve, net als VRSA, MG, Fábrica, Luz en Ohlão, allemaal pareltjes. Het zal de lezer plezieren te vernemen dat ook onze tolbadge in Portugal functioneert. Naar Tavira dus. Het mooie stadje lag er weer hagelwit en sfeervol bij aan haar rivier, de Gilão, en nodigde ons uit om even langs de rivier op en neer (eigenlijk neer en op) te flaneren. We liepen over het plein bij de voormalige markthal naar de omliggende huizen te kijken, toen een oudere Portugese dame (hoe oud weet ik niet, want dat vraag je niet aan een dame), chique gekleed, ons in keurig Engels aansprak, en, ons ervan verdenkend dat we wel wat meer over Tavira wilden weten, ons ongevraagd vertelde dat ze op dat pleintje geboren was, alle bewoners gekend had, en wat er van de ouwetjes geworden was. Zelf was ze sinds haar jeugd twee keer verhuisd, en woonde nu twee straten verderop. Terloops vroeg ik haar, wat me al eerder in heel Portugal was opgevallen als ik de weg in het Engels vroeg: Waarom spreken alle andere oude dames die ik in het verleden aansprak toch allemaal zo goed Frans? Het antwoord was duidelijk en voor de hand liggend. Vroeger, ten tijde van die ouwe dictator Salazar, was Frans de tweede taal die werd onderwezen. Sedert de fluwelen revolutie is dat Engels geworden. Allez. We maakten ons met moeite los van de dame, en vervolgden onze weg. We hadden namelijk een beetje trek gekregen, en wilden bij de Ierse pub, een stukje stroomopwaarts gelegen, en waar we in eerdere jaren al eens hadden gezeten, Fish & Chips gaan eten. De fish in een heerlijk luchtig jasje van bierbeslag. Omdat er niemand was om ons tegen te houden, zijn we dat dan ook maar gaan doen. We konden bij de Ierse serveerster geen kwaad meer doen nadat ik bij haar "two dead fish and chips" bestelde. Heerlijk, zoals ik al zei, en morsdood. Die vis, hè.
Na de lunch zijn we, nogmaals de tolbadge testend, weer naar MG gereden, meteen bij Avenida geparkeerd, waar Wim en Lydia al in het zonnetje zaten. Wij voegden ons bij hen, en ik zei dat ik vandaag maar eens geen alcohol wilde nemen. Dus uiteindelijk besloot ik het bezoek met twee Portugese brandy's. De auto maar laten staan.

Geschreven door

Al 5 reacties bij dit reisverslag

Ja dat is een goede keuze. Of de auto of de brandy laten staan

Bep 2022-11-21 06:14:56

Prachtig

Barry 2022-11-21 08:36:41

Mooie zonsondergang. Ziet er allemaal weer uit als een Portugese winter zoals het voor een overwinteraar zijn moet. Je moet er een stukje voor rijden, maar dan heb je ook wat.

Theo 2022-11-21 08:53:54

Heerlijk, nog even wachten en dan komen wij ook die kant op. Tenminste, ik weet niet of jullie dat heerlijk vinden. 🙄🙄☀️

Mieneke.. 2022-11-21 10:05:48

Esperamos ver isso novamente em 3 semanas. Vejo você em breve

Johanneke 2022-11-21 10:58:08
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.