Het is april geworden in Portugal, daar hebben ze een liedje over gemaakt. APRIL IN PORTUGAL. Kent u dat liedje? Als u het wil horen, klik op deze Youtube link voor de Nederlandse versie van Eddy Cristiani: https://youtu.be/VjvENZXirAE , maar het is beter als u dat niet doet. Het is een lauw aftreksel van het nummer "Coimbra" van Amalia Rodrigues. Dat is ook wel op Youtube te vinden, en ondanks de slechte opnamekwaliteit vind ik dat stukken beter te pruimen. En, O ja, uw schoenveter zit los. Één april!!!. Dan hebben we April wel zo'n beetje gehad. Behalve dan voor aan het einde van de maand deze tegeltjeswijsheid: "Regent het op de eerste mei, dan is april alweer voorbij." Geen speld tussen te krijgen. En dan nog meer van deze weermannenwijsheid: "April doet wat ie wil", en de sinds de globale opwarming geen opgang meer vindende "Aprilletje zoet geeft nog wel eens een witte hoed." Nou genoeg!!
Vandaag zijn we naar VRSA gefietst, naar de pont, die naar het Spaanse Ayamonte aan de overkant van de Guadiana rivier gaat. We plaatsten onze fietsen met de twee scheepskettingsloten onwrikbaar vast aan een metalen fietsenrek, en kochten een kaartje. De boot vaart ieder heel uur af, maar we hadden nog een half uur, en gingen op een bankje aan de jachthaven zitten, terwijl een straatmuzikant een eindje verder de ene na de andere tango à la Malando uit zijn accordeon tevoorschijn toverde.
We zaten even lekker in het zonnetje, toen wij het Haarlemse paar zagen, die ook naar Ayamonte wilden gaan, en de reis per bus van MG naar VRSO hadden gemaakt. Aan boord kwam ik erachter, omdat ik het vroeg en zij antwoord gaven, dat ze Narda en Cor heten. We zagen dat de zuidenwind, die van over de oceaan aan kwam waaien, de lucht omhoog stuwde, waardoor de blauwe lucht aan de kust een paar kilometer landinwaarts gevuld werd met prachtige wolkenpartijen. Ik moest meteen aan de schilderijen van Willink denken. We verlieten de pont en kochten meteen aan het loketje een kaartje voor de terugreis, want in verband met de siësta, waar in Spanje goed de hand aan wordt gehouden, waren we misschien niet in staat op tijd een kaartje te bemachtigen. Narda&Cor en Inge&Ik gingen elk ons weegs.
In Ayamonte lag het gezellige plein met betegelde bankjes en omzoomd met mooie palmbomen en leuke restaurantjes te blaken in de zon. Maar eerst wilde Inge een paar stukken zwarte, zeer welriekende zeep kopen, in een parfumerie, die zoals we zagen ook drop verkocht! (Ook zwart) Van die opgerolde dropveters met weinig smaak. We liepen nog even door het gezellige Ayamonte, dat er totaal anders uitziet dan de Portugese dorpjes aan de overkant. We gingen bij een eettentje op het palmenpleintje zitten. We bestelden een tonijnsalade, met tomaat, uien, olijfolie, azijn, oregano(?) en natuurlijk tonijn, met een schaaltje brood. Simpel, maar geweldig lekker.
Na deze voortreffelijke lunch zijn we nog even door het oude centrum gelopen, de winkels gingen dicht voor de siësta, evenals de mercado, de kerk was gesloten, en hebben we op een ander met palmen en betegelde bankjes omzoomd pleintje gezeten, in de halfschaduw en ook hier weer een accordeonist (elektronisch versterkt!) ook alweer tango's à la John Woodhouse ten beste gaf. Wij vinden ze magnifiek, die Spaanse pleintjes. In héél Spanje. Om van de Belgische en Franse niet te spreken. En de Italiaanse.
We liepen naar de pont, waar enige tijd later Narda&Cor ook aankwamen, zodat we gezamenlijk het laatste deel van de tweelandencruise hebben ondernomen.
Onze fietsen stonden er nog, we reden langs de haven en de lange rechte bosweg op naar ons hotel. Even opgefrist en toen naar Avenida waar de IJsselmonders, de Jordaners en de Haarlemmers al zaten Het was tijd voor een Portje. Nadat de toestand in de wereld besproken was, alsmede de vooruitzichten betreft het weer, zijn we naar het hotel gegaan.
We hebben Capucijners à la Johanneke gegeten, met sla en karbonade, wat een heleboel vuile vaat opleverde.
Willem en Johanneke, de Veendammers, berichtten ons dat ze in de buurt van Rouen waren beland ( dat is vandaag méér dan 1000 km gereden). Morgen nog een kleine 700 km. Maar dat zal voor deze kilometervreters geen probleem zijn. Als ze maar voorzichtig blijven, ook na Amersfoort.

Geschreven door John.en.inge.op.reis