Voor onze Vlaardingse vrienden Theo en Cock zit de vakantie er bijna op. Dinsdag aanstaande zullen ze naar de Haringkoppenstad terug moeten na 5 weken Portugal. Maar voorlopig zitten ze nog in een resort in Portimão. Vóór de vakantie hadden we al afgesproken dat wij ze zouden komen opzoeken, en die belofte is waar gemaakt. De weersvoorspelling voor vandaag was : zonnig, geen wind en ca. 17 graden in de schaduw. Lekker dus.
Vandaag zijn we in alle vroegte ( nou ja, om 8 uur, wat vroeg is voor ons doen) opgestaan, en na het ontbijt vertrokken naar Poirtimão. Eerst nog even tanken, de afstand bedraagt iets meer dan 100 km, dus dat slurpt wel wat benzine. We hebben de A22 tolweg genomen, dat schiet beter op dan die 340 rotondes van de N125. Om een uur of half elf, kwart voor elf kwamen wij aan in het resort Jardim da Vau, De tuin van Vau. Maar in het Portugees klinkt het mooier. Cock en Theo leken blij ons te zien, en dat was wederzijds. We dronken koffie in hun appartement, waarna ze ons de rest van het resort lieten zien, met bibliotheek en zwembad, sportaccomodatie en het uitzicht op de zee. (Oceaan, bedoel ik) De diverse uitzichtpunten boden een mooi panorama van de rotskust. Heel anders dan de oostelijke algarve, die overwegend plat is, met brede stranden. Ook de steden en dorpen aan de westkant zijn wat toeristischer, zakelijker en moderner dan hun oostelijke tegenhangers. we hebben het fort bekeken, met een fraai uitzicht over de rivier en het aan de overkant gelegen Ferragudo. Vervolgens zijn we naar het centrum van Portimão gereden, en hebben daar wat rondgewandeld in de zonneschijn. Ik kreeg spijt dat ik geen korte broek had aangetrokken, maar volgend keer beter. Hopelijk hebben we de komende vijf weken nog gelegenheid om de melkflessen wat bij te kleuren. We zijn voor de lunch neergestreken bij een tapas-bar, waar we heerlijk hebben genoten van Russische salade, gedroogde ham, heerlijke varkenswangetjes in een fantastische saus, gefrituurde baby-inktvisjes en warme camembert met honing. Met wijn, maar niet voor Theo, want we waren met zijn auto, en voor mij één glaasje, want wij moesten 's-avonds nog terug naar Monte Gordo, met ónze auto. We zijn nog koffie gaan drinken in Alvor, in een tentje aan de (jacht)haven, met fraai uitzicht en palmen in de volle zon. Onder de palmen niet, natuurlijk. In het koffietentje werd geen fooi geaccepteerd via de betaalpas, maar alleen cash. Jammer voor die mensen, want ik had mijn munten gisteren al aan Vitor gegeven. Toen brak de tijd van afscheid aan, en, na nog wat gedronken te hebben in het appartement van onze twee vriendelijke gidsen, waarbij we de afspraak maakten dat zij morgen naar óns komen, zijn we in de auto gestapt, De weg terug verliep spoedig, terwijl het langzaam donker werd, en toen we in Monte Gordo aankwamen was het pikdonker geworden..
We waren nog zó vervuld van de tapas-gedachte, dat Inge helemaal niets, en ik een broodje kaas heb gegeten.
We hebben een mooie indruk opgedaan van de omgeving van Portimão, waarover we vannacht gaan dromen..

Geschreven door John.en.inge.op.reis