In de morgen eerst met de vuile was naar de wasserette, deze afgegeven en konden het om 6 uur vanavond schoon en droog weer ophalen. Daarna naar Lidl, Vila Real gereden voor het eten vanavond, spaghetti, met ham en tomatensaus met basilicum dat hier Albahaca heet. En limoncello-toetje na.
Eerst de spullen thuisgebracht, en toen wilden we even naar Casela Velha . Inge zei: Zullen we Ko en Mieneke vragen of ze zin hebben om mee te gaan? Dus even aangeklopt op de derde verdieping, en ze gingen mee. We zijn toen naar het mooiste uitzicht van de Sotovento, achter het kerkje van Cacela Velha, waar je in de zon kunt zitten verschroeien op een van de bankjes. Maar eerst gingen we even het kerkhofje bekijken. Zoiets zie je in Nederland niet, met al die kunststof bloemen en al die kisten in twee meter dikke muren opgeslagen. Daarna waren de vergezichten aan de beurt. Het was laagwater, dus de lagune stond hier voornamelijk droog op een paar kreken na. Iedere dag een ander panorama in dit dynamische landschap. We zijn nog even door Cacela Velha gelopen. Cacela Velha is een postzegel groot, en overal stonden de bomen in volle bloei. De huisjes zijn klein, met Arabische invloeden. Voor we het wisten waren we er al weer uitgelopen.
Daarna zetten we koers naar Fábrica, waar vele bootjes op het droge lagen. We wilde even een verfrissing nemen in het restaurantje op de kade, maar het was lunchtijd en we kregen te horen nadat we zeiden alleen wat te willen drinken, dat de tafeltje aan het water gereserveerd waren voor de lunch. Wij mochten wel plaatsnemen in de schaduw en wind, dus verlieten we de tent en wierpen de gerant een vuile blik toe. Mochten we ooit nog eens de lunch in Fábrica willen gebruiken, zal het nooit bij die hufter zijn.
We zijn toen maar naar Porto Nova gereden en hebben op het dakterras van het winkelcentrum maar een drankje genomen.
Het was inmiddels tijd geworden om naar het terras van Avenida te gaan, dus reden we direct naar de parkeerplaats voor de deur van Avenida, en parkeerden daar. We liepen naar de Avenida, waar het Donderdag-Wijnfeest was. Willem en Joanneke zaten er al, en we schoven aan, we (Ko en ik) bestelden elk een éénliter karaf rode wijn en begonnen aan het wijnfeest. Later kwamen Hennie en Wil er ook bij zitten. Door de gezelligheid was de tijd om de schone was op te halen naderbij gekomen. Iedereen zei dat ik de auto daar moest laten staan waar die stond, maar ik grapte dat ik de auto heus wel bij het hotel kon krijgen zonder brokken. Het hele terras was het er over eens dat ik niet moest rijden, na zoveel wijn, en dat kreeg ik in alle toonaarden te horen. Tenslotte deed ik of ik me liet overhalen, en heb de wagen laten staan, om hem morgen op te halen. We liepen naar de wasserette, haalden de was op, en liepen naar het hotel, waar ik aan het eten moest beginnen. Toen het klaar was, hadden we de spaghetti sneller opgegeten dan klaargemaakt. Ik blijf er bij, de zeelucht.

Geschreven door John.en.inge.op.reis