Gisteren naar beneden gegaan, en aanschouwd wat de reden van ons vroeg ontwaken was. De betonnen plaat boven de ingang was weggemokerd. De hotelbaas zei dat het helaas noodzakelijk was, maar gaf geen argument waarom dit zo vroeg gebeuren moest.
Hedenmorgen na het ontbijt bij de supermarkt in de buurt eerst even vlees gaan halen om bij de spercieboontjes te eten. Het vlees dat we zagen beviel ons niet, ze kennen in Portugal veel dunne plakjes vlees (8mm), de bifanas, niet lekker, dus we besloten dan maar geen spercieboontjes te eten. We hadden ook nog couscous in huis, en kipfilet, dus dat zou het worden. We wilden toen met de auto naar Vila Real gaan, reden eerst even de pier van de Guadiana op, en bekeken de watermassa, en de overkant, het Spaanse Ayamonte en Isla Canela. We keerden om en parkeerden de auto bij het centrum aan de rivier, en liepen naar het centrale plein van VR. Koffie met natuurlijk heerlijk gebak, de ober noemde het Piece of Heaven, en zei "no good, no pay". Nou, ik kon absoluut niet zeggen dat het niet goed was, en moest natuurlijk betalen. Nog even de hoofdstraat van VR op-, en neergelopen. Bij de winkel van Ale Hop stond een koe voor de deur. Een levensgrote, kunststof koe. Zwart. Een Spaans meisje van een jaar of acht zat onder de koe met de uiers te spelen, terwijl de rest van haar familie erbij stonden te kijken. Het meisje kwam onder de koe vandaan op het moment dat ik daar aankwam. Ik riep, met mijn diepste stem, Boeoeoeoeoe, en het meisje keek verschrikt om naar de koe, die plotseling tot leven scheen te zijn gekomen. Haar familie stond te schaterlachen, maar ik was al weer verder gelopen.
Toen via Horta naar Pingo Doce, weer een andere supermarkt, gereden, om jam te halen, en gelijk even naar het vlees te kijken. Daar vond ik een prachtig stuk Angus Beef (koe), dat vast en zeker goed bij de boontjes zal smaken. Maar dat wordt morgen. Terug naar het hotel, en toen naar Avenida gegaan, om te zien of er misschien nog andere Nederlanders in Monte Gordo waren. Jazeker, ze zaten er allemaal, of kwamen later. Het werd nog een lollige boel, maar op zeker moment zei ik tegen Inge dat ik nog even naar zee-egels (Jens?) ging zoeken.
Helaas geen egeltje gezien, maar wel een van de mooiste zonsondergangen in MG ooit. De hemel baadde in rood, oranje, blauw en grijs, en de oceaan was roze-blauw. Dat maakte het gemis aan zee-egels vandaag helemaal goed, maar betekent tevens dat ik nog niet klaar ben met die stekelhuidigen.
De couscous smaakte heerlijk, vond ook Inge, die normaal niet van couscous houdt.
In de avond waren wij (John en Inge uit Vlaardingen) uitgenodigd door Mieneke en Ko (uit de Jordaan) voor een gezellig avondje op hun kamer, samen met Lenie en Aad (uit IJsselmonde) en Willem en Johanneke ( uit Veendam) en we konden elkaar allemaal verstaan! Het werd erg gezellig, en toen Ko de uit Holland meegebrachte rookworst in stukjes gesneden op tafel zette, kon het niet meer stuk. Het was nog laat onrustig in de stad (dorp?)

Geschreven door John.en.inge.op.reis