Dat zei Julius Caesar voordat hij de Rubicon overstak. Dat was twintig eeuwen geleden. Wij zeggen dat vandaag, voordat we de Guadiana oversteken. We hebben namelijk besloten om ons verblijf in Portugal te beëindigen. Het is hier a. heel stil geworden, b. al onze vrienden, bekenden en familieleden zijn vertrokken, c. we willen wel eens 1. in onze eigen tuin zitten, 2. bruinbrood eten, en 3. goed Nederlands voedsel eten, zoals nasi. Maar alle gekheid op een (saté)stokje, het is mooi geweest. Het weer was geweldig, het eten fantastisch, en de mensen vriendelijk. Momenteel heerst er een serene rust, alleen het strand is nogal zanderig. We komen weer noordwaarts, al rijden we het niet in één dag. Nee, we doen het kalm aan. Spanje doen we in 4 etappes, en de rest komt daar achteraan. Onze eerste rit gaat via Badajoz naar Merida, en vangt morgenochtend, donderdag (quinta-feira) aan. Vandaag hebben we alle voorbereidingen al getroffen. Zo zijn we in Ayamonte, Spanje gaan tanken, dat scheelt nog steeds 25 cent per liter. We hebben afscheid genomen van de Avenida staff Vitor, Cristina, Amando, João en Amandio. Met de laatste zijn we nog op de foto gegaan. Nog een laatste blik geworpen op de Atlantische Oceaan. We zijn voor de laatste maal deze lente bij Foz Atlantida de Prato de Dia gaan eten. De dagschotel bestond uit rundvlees met ananas, bruine bonen met chorizo en frites, eigenlijk winterkost, maar het was zoveel dat we niet alles opkonden. Toen ook nog afscheid genomen van Diego en collega's en met de belofte dat we waarschijnlijk misschien, ijs en weder dienende, ins Allah, in november hopelijk weer terug zouden kunnen komen, als de gezondheid ons dat toelaat, en er geen nieuwe corona variant de kop opsteekt.
De koffers zijn gepakt, en de auto staat voor de deur geparkeerd, zodat we morgen niet teveel oponthoud hebben.
Merida, vamos a ver. (laten we er gaan kijken)

Geschreven door John.en.inge.op.reis