Zoals gezegd, zouden wij vandaag met Mary en Ton naar Ayamonte zijn gegaan om tapas te eten. En dat is gebeurd ook. We zagen elkaar vanochtend in de lobby, en zijn in de auto gestapt en gevieren richting Spanje gereden. In Ayamonte, zo wil het geval, wordt op elke zaterdag een zigeunermarkt gehouden, waar je spullen (truien, sokken, broeken, enz.) kunt kopen die je op andere dagen ergens anders kan kopen. Vreemd genoeg komen er hele volksstammen op zaterdag per auto naar Ayamonte om deze markt te bezoeken, en ze moeten er ook nog eens parkeren, wat voor een regelrechte chaos zorgt. Daar naar een parkeerplaats zoeken is een onmogelijke opgave. Zodoende besloten we om de auto een stuk van de markt te parkeren, namelijk op de parkeerplaats van de Lidl supermarkt, enkele kilometers verwijderd van het centrum van Ayamonte, waar we tapas zouden gaan eten. Vanaf de parkeerplaats liepen we bergafwaarts (Lidl lag bovenop een heuvel) naar het centrum, en ondanks dat het bij vertrek uit Monte Gordo een koude wind waaide, kregen wij het, doordat we flink doorstapten langs de met sinaasappelbomen afgezette weg, erg warm. Voordat we het centrum bereikten, moesten we even uitpuffen op een terrasje. Ik snakte naar een colaatje, dat sissend in mijn keelgat verdween. Daarna liepen we door het drukke centrum van het stadje, waar ook veel mensen liepen die de zigeunermarkt voor gezien hielden, tussen de winkeltjes, waar Mary en Inge een kledingwinkeltje binnengingen, en Ton en ik op een terrasje neerstreken voor koffie. Het was een tapasrestaurant, en ze hadden van alles, maar géén koffie. Dus hebben we vriendelijk gedag gezegd, en zijn naar het kledingwinkeltje gelopen. Mary had een mooi vest aangeschaft, waarna Inge twee stukken welriekende zwarte zeep kocht. (of roetveegzeep). We zijn ook nog de markthal binnengelopen, waar vis, vlees en groenten lagen uitgestald, voor zover men het nog niet had ingepakt, want het liep tegen markthalsluitingstijd. De groenten waren gigantisch van afmetingen. Paprika's van vijfentwintig centimeter, radijsjes zo groot als biljartballen, bloemkolen die niet in zijn geheel in onze allergrootste pan zouden passen, en meer van dat spul. We zijn toen op zoek gegaan naar het centrale pleintje, waar we bij een restaurant annex tapasbar zijn neergestreken. We werden bijgestaan door Raoul uit Barcelona, die onze bestellingen bracht. We namen diverse tapas, plus vier lege borden, zodat we allemaal van alle lekkernijen konden eten. In het Nederlands: Aardappel met uien en paprika, olijven, aangeklede aardappel met tonijn, tonijnsalade, aardappel-ei pannenkoek, ansjovis, Iberische ham, gehaktballetjes en misschien ben ik nog iets vergeten. Maar niet vergeten te eten. Inge, die niet zo van vis houdt, had besloten overal van te proeven en het smaakte haar uiteraard zeer goed. Alleen de ansjovis was haar een beetje te scherp. We hebben alle schoteltjes leeg gegeten, en samen een fles rioja gedronken. Ik niet zo veel, want ik was de BOB.
Daarna zijn we het centrum uitgelopen, de meeste winkels waren al gesloten en de meeste terrasjes leeg, en liepen de door de sinaasappelbomen omzoomde weg weer terug, de heuvel op naar Lidl, waar we nog even wat boodschappen hebben gedaan, alvorens naar MG terug te rijden.
We lieten de boodschappen, vest en zeep nog even in de auto liggen, en zijn toen naar Rosa gelopen, een Portugees cafeetje, dat naast ons hotel ligt, en dat ik van ons balkon kan zien liggen, en hebben daar nog een wijntje genomen. Het was een mooie dag geweest.

Geschreven door John.en.inge.op.reis